Rashani և Jewo. Աստծո շնորհով ու լույսի մեջ ապրող մարդիկ

Aysor.am-ի «Լավ գործ» նախագիծը այն մարդկանց մասին է, ովքեր մեծ ջանք, եռանդ ու տաղանդ են ներդնում անգամ սովորական թվացող մասնագիտությունների մեջ և այն արհեստից դարձնում արվեստ: Մարդիկ, ովքեր ապրում են մեր կողքին ու գույն տալիս մեր ժամանակներին: Նրանցից են Անի Ռաշոյանը և Մամիկոն ու Աշոտ Միքայելյանները:

Զարդերը ոչ թե լրացնում են մարդու կերպարը, այլ ընդգծում էությունը, դրանք ունեն յուրահատուկ էներգետիկա, կան մարդիկ, ովքեր դա զգում են և նախապատվությունը տալիս են «Rashani Hand made» զարդերին, համոզված է բրենդի հիմնադիր Անի Ռաշոյանը: Երկամյա գործունեության ընթացքում զարդերի այս անունը շատերին է հայտնի դարձել իր օրիգինալ և ձևի մեջ գործարանային կատարելության չձգտող զարդերով:

Զարդերի բրենդի հիմնադիրը Գյումրի բնակչուհի Անին է, նրա ամուսինը` Մամիկոնը և նրա եղբայր Աշոտ Միքայելյանները` «Jevo» տղամարադու զարդերի բրենդի հիմնադիրներն են: Գյումրիում գտնվող նրանց արվեստանոցում զարդերը ծնվում են կախարդանիք նման, հիմնականում՝ գիշերը: Անին պատմում է, որ հենց գիշերային ժամերին է մուսան այցի գալիս, իսկ առանց մուսայի օրգինալ և լավ էներգետիկա ունեցող զարդեր հնարավոր չէ ստանալ:

Ու հաճախ մի գիշերվա ընթացքում հասարակ պղինձը, լատունը, արծաթը, մելխիորն ու գունավոր քարերը ամուսինների ձեռքի աշխատանքի շնորհիվ դառնում են յուրօրինակ ու ոճային զարդեր:

«Մենք փոքրիկ արվեստանոց ունենք, որտեղ, կարելի է ասել, մեր ձեռքերով ստեղծում ենք բոլոր զարդերը: Դրանք կատարյալ չեն ձևի առումով, քանի որ պետք է զգացվի, որ ձեռքի աշխատանք են, սակայն օրիգինալ են և 7-ից ավելի որևէ զարդ չենք կրկկնօրինակում, քանի որ դա է օրիգինալի սահմանը: Բացի այդ, ինձ համար կարևոր է, որ այն տեսնելուց հետո ես էլ ցանկանամ այն կրել»,- ասաց Անին:

Անին և Մամիկոնը ամուսնացել են 3 ամիս առաջ, սակայն զարդերի բիզնես հիմնադրել են 2 տարի առաջ:

Ապագա ամուսինները ծանոթացել են Գյումրիի գեղարվեստի ակադեմիայում սովորելու տարիներին:

Մամիկոնի խոսքով` այդ ժամակվանից էլ նկատել և գնահատել է Անիի աշխատանքները և հատկապես գույների հրաշալի զգացողությունը:

«Ես Անիին տեսել էի դեռ առաջին կուրսում, բայց այդ ժամանակ դեռ ընկերուհի ունեի, հետո երկրորդ կուրսում մի անգամ պատահաբար նորից հանդիպեցինք ու ես նրան ուշադրություն դարձրեցի: Ընդհանրապես, շրջապատում բոլորի հանդեպ եմ ուշադիր, սակայն Անին առանձնացավ ինձ համար նախևառաջ իր կերպարով ու մարդկային հատկանշներով»,- պատմում է Մամիկոնը:

Անին խոսոտվանում է` իր սրտին Մամիկոնը դժվար չի հասել, քանի որ դեռ ուսանողական տարիներից խոսելու շատ ընդհանուր թեմաներ են ունեցել, և նախևառաջ, իրենց միավորել է սերը արվեստի նկատմամբ:

«Ամեն ինչ ինքնաբերաբար ստացվեց: Մամիկոնը ասում էր, որ իմ աշխատանքներից է ոգեշնչվում, ես էլ նայում էի իրենց քանդակներին ու դրանից ներշնչվում»,- ասում է Անին:

Մամիկոնը պատմում է, որ Անիի սրտին հասել է նաև խենթ քայլերի շնորհիվ, զարդեր դեռևս Լեռնային Ղարաբաղում ծառայելու տարիներից է պատրաստել ու ուղարկել սիրելիին, իսկ այժմ էլ այդ ավանդույթը նրանց ընտանեկան կյանքի մի մասն է կազմում:

«Ինքը Ղարաբաղից իր ձեռքով պատրաստած զարդեր էր ինձ ուղարկում: Հետո ծննդյան օրը, մարտի 8-ին հաճախ եմ նրանից զարդեր ստանում: Օրինակ՝ այս մատանին (հեղ.- Անին ցույց է տալիս իր ձեռքի մատանիներից՝ արծաթյա մեծ խաչով մատանին) Մամիկոնը ինձ նվիրել է ծննդյանս օրվա առթիվ: Դրանք Մամիկոնը երբեք չի կրկնում և հետո դառնում են իմ անբաժան զարդերը»,- խոսոտվանում է Անին:

Զարդերի բրենդի ստեղծման գաղափարը աստիճանաբար է ծնվել Անիի մոտ, իսկ Մամիկոնը պատմում է, որ Facebook-ում դրական արձագանքներից հետո զգաց, որ իրենց բրենդը ևս կարող է իր տեղն ունենալ և հենց ինքն է ստեղծել Ռաշանի բրենդի տարբերանշանը:

«Ես ուսանողական տարիներից միշտ զարդեր էի պատրաստում, սակայն միայն ինձ համար, քանի որ խանութների ստանդարտ զարդերը չէի հավանում, և շատ հաճախ էին հարցնում, թե որտեղից կարող են գնել: Սկզբում ինձ հետաքրքիր էր նյութի հետ աշխատանքը, սակայն հետո միտք ծագեց, որ կարող եմ պատվերով զարդեր պատրաստել ու Facebook-յան էջ բացեցի»,- պատմում է Անին, իսկ տղամարդկաց «Jevo» զարդերի անվանումը Մամիկոնի և եղբոր մականունն է եղել:

Ամուսիննները և Մամիկոնի երկվորյակ եղբայրը միասին են ընդունում և իրագործում պատվերները, սակայն իրար աշխատանքին, Մամիկոնի խոսքով, փորձում են անհարկի չխառնվել, չուղղրոդել, թեև իրար օգնում են աշխատելիս և անհրաժեշտության դեպքում խորհուրդներ տալիս:

«Մեր արհեստանոցը սովորական է, հասարակ, աշխատում ենք միասին, այդ պատճառով էլ այն հաճախ է փոփոխվում, հատկապես, երբ քանդակ ենք անում, ամբողջովին տոթի ու ծխի մեջ կորած է լինում, սակայն իրար աշխատում ենք չխանգարել: Ես չեմ միջամտում կնոջս աշխատանքին, եթե զարդը ինձ դուր չի գալիս, չեմ ասում, բայց երբ տեսնում եմ, որ ուզում է իրականցել, բացատրում եմ, թե ինչն է իմ կարծիքով սխալ»,- ասում է Մամիկոնը:

Գունային համադրության առումով Մամիկոնը միանգամայն վստահում է կնոջը, քանի որ նրա խոսքով` Անին գույների յուրահատուկ զգացողություն ունի և միգուցե դրա շնորհիվ է, որ ինքը Անիի ստեղծած որոշ զարդերին նայելով նոր լիցք է ստանում և ներշնչվում:

«Գույների առումով հաստատուն բան չկա: Պահ է գալիս, որ փիրուզն եմ շատ օգտագործում, դեղինը կամ օրանժը, տաք ու կոնտրաստային երանգներ եմ սիրում, իսկ գույների խաղը երբեք չի սպառվում, համադրելու առումով ևս դա անսպառ է, և բոլոր գույները ոգեշնչում են ինձ` վարդագույնից բացի, չգիտեմ ինչու (հեղ.-ծիծաղում է), բայց ամեն ինչ չափից և իրար հետ հարաբերությունից է գալիս, գույնը ինքն իրենով ոչինչ չի ասում, պետք է ստեղծել համապատասխան միջավայրի ու չափերի զգացողություն, որ գույնը բացվի: «Rashani» բրենդին հատուկ է դեղինի և օխրայի համադրությունը է, մեկ էլ փիրուզն է շատ զարդերում»,- ասում է Անին:

Թեև ինքը՝ Մամիկոնը, զարդեր չի կրում, սակայն պատմում է, որ տղաների շրջանում ևս իրենց զարդերը մեծ համբավ ունեն: «Պատվերներ տղաների համար շատը կատարում են կանայք, բայց կան մեզ մոտից զարդեր պատվիրող տղամարդիկ, և նրանց թիվը գնալով ավելանում է: Անգամ իրար են սկսել նվիրել: Տղաները արծիվներով, կելտական մշակույթի նշաններով զարդեր են շատ պատվիրում»,- ասում է Մամիկոնը:

Անին լրացնում է՝ աղջիկների նախասիրություններն ավելի բազմազան են այս հարցում, սակայն ինքը փորձում է իրենց բրենդի դիմագիծը չկորցնել: «Կա որոշակի ոճ, որում աշխատում ենք, և ասենք, փայլերով կամ նման ոճի գործեր չեմ կատարում, որովհետև մեր զարդերը ունեն որոշակի էներեգտիկա, և դա զգացողները մեր մշտական հաճախորդներն են դառնում»,- բացատրում է Անին:

Ամուսինների զարդերի հայտնիության մասին կարելի է դատել անգամ նրանից, որ դրանք արդեն մի քանի ագամ փորձել են այդ անվան տակ կեղծել և վաճառել:

«Եղել են դեպքեր, երբ մեր զարդերը կրկնօրինակել են, անգամ մեր նկարով փորձել են վաճառել մեր զարդերը, սակայն ես խղճում եմ նման մարդկանց, որովհետև մենք գաղփարի պակաս չունենք, իսկ նման բաները չեն կարող երկար տևել»,- ասում է Մամիկոնը, իսկ Անին ավելացնում է. «Մեզ այդ մասին հաճախ հենց ընկերներ ու պատվիրատուներն են տեղեկացնում: Եվ հետո այնքան վատ քոմենթներ ու կարծիքներ են գրում այդ նկարի տակ, որ նկարը ստիպված հեռացնում են և դրանից հետո չեն փորձում դրանք կրկնօրինակել: Դա ևս շատ պարտավորցնող է մեզ համար, որ ավելի լավ զարդեր ձգտենք ստեղծել»,-ասաց նա:

Մամիկոնի խոսքով` այժմ ամսական 30-ից ավել պատվեր են ունենում, այդ թվում նաև արտերկրից, որտեղ նրա խոսքով` զարդերը ավելի շատ են գնահատվում:

Ամուսինների խոսքով` «Rashani» և «Jevo» զարդերը ունեն մեկ էական առանձնահատկություն. «Մենք քանդակներով միշտ աշխատել ենք նեգատիվ էներգիան հանել, որովհետև եթե Աստված նկարելու շնորհ է տալիս, այն պետք է ծառայի միայն բարուն, փորձում ենք աշխարհը մեր զարդերով ավելի բարին դարձնել»,- ասաց Մամիկոնը:

Նախորդող հրապարակումներ՝ Ա. Խանոյան. Իսկական լուսանկարիչը իրեն երբեք պրոֆեսիոնալ չի համարում

Photo Atelier Marashlyan Retro. Լուսանկար, որը դառնում է պատմություն