04/12/2013 14:49
Օրենքի զոհերը. 5 երեխաների հայրը արդարացվել է իր դստեր բռնաբարության գործով
Aysor.am-ի շարքը` «Օրենքի զոհերը», այն մարդկանց մասին է, ովքեր մեղադրվելուց հետո պայքարել ու արդարացման վճիռ են լսել:
2009 թ. օգոստոսին ՀՀ Արագածոտնի մարզի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարան ստացվեց Արագածոտնի մարզի Կաթնաղբյուր գյուղի բնակիչ, 5 երեխաների հայր Սաշա Դավթյանի դեմ հարուցված քրեական գործը:
Ըստ Ս. Դավթյանին առաջադրված մեղադրանքի` 2007թ. հունիսից մինչև 2008թ. օգոստոս ամիսը Սաշա Դավիթյանը պարբերաբար ձեռքերով, ոտքերով և այլ միջոցներ գործադրելու միջոցով ծեծի է ենթարկել և մարմնական տառապանքներ պատճառել, նյութական կախվածության մեջ գտնվող իր դուստրեր Նարինեին (անունը փոխված է) և անչափահաս Սեդա (անունը փոխված է) Դավթյաններին, իսկ 2008 թ.-ի օգոստոսի 11-ին ժամը 23:30-ի սահմաններում ծեծի ենթարկելով բռնաբարել է անչափահաս Սեդա Դավթյանին:
Նախկինում դատվածություն չունեցող Սաշա Դավթյանին մեղադրանք առաջադրվեց ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119 Հոդվածի 2-րդ մասի 1.3 կետի և 138 Հոդվածի 2 մասին 3 կետի հատկանիշներով:
2009 թ. մայիսի 5-ին որոշում է կայացվել Սաշա Դավթյանին ՀՀ քրեական օրենսգրքի 119-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 3-րդ կետերով, 138-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետով՝ որպես մեղադրյալ ներգրավելու մասին, և նրա նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրվել կալանավորումը:
2009 թ. դեկտեմբերի 17-ին դատարանը դռնփակ դատական նիստում Ս. Դավթյանին` իր դստեր բռնաբարության մեղադրանքի մասով ճանաչեց անպարտ և արդարացրեց, սակայն մյուս դստերը ծեծի ենթարկելու մասով Սաշա Դավթյանը մեղավոր ճանաչվեց և նրա նկատմամբ պատիժ նշանակվեց ազատազրկում` 4 չորս տարի ժամկետով:
ՀՀ քրեական և զինվորական վերաքննիչ 2010 թ. փետրվարի 26-ին բավարարեց Ս. Դավթյանի բողոքը` մասնակի բեկանել Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավճիռը` Ս. Դավթյանին դատապարտելով ազատազրկման 3 տարի ժամկետով և ՀՀ ԱԺ «Համաներում հայտարարելու մասին» 19.06.2009թ. որոշման կիրառմամբ՝ ազատել պատժի կրումից:
Սաշա Դավթյանը այժմ ապրում է Հայաստանում, սակայն հաճախ աշխատանքի համար մեկնում է Ռուսաստան: Հպարտությամբ ասում է, որ բոլոր երեխաները` ամենակրտսեր աղջկանից բացի, ամուսնացած են, ապրում են Հայաստանում, ունի թոռներ:
Aysor.am-ի թղթակցի հետ զրույցում, վերհիշելով իրեն բռանաբարության մասով արդարացված ճանաչելու պահը, Սաշա Դավթյանը նշեց, որ եթե զենք ունենար` կգնդակահարեր դատարանի դահլիճում գտնվողներին:
«Դռնփակ դատական նիստ էր, սակայն դատարանի դահլիճում կային մոտ 30 քաղաքացիական հագուստով իրավապահ համակարգի ներկայացուցիչներ, ինչը ինձ վրա ճնշում գործադրելու համար էր արված»,- ասաց նա՝ նշելով, որ ամեն դեպքում հավատում էր արդարացմանը, քանի որ գիտեր՝ անմեղ է:
Ս. Դավթյանն իր կալանավորման ժամանակաշրջանը դժոխքի նման է հիշում ու ասում, որ այդպես էլ չի գտել ամենակարևոր հարցի պատասխանը:
«Ես մինչև գործը որևէ մեկին չէի ճանաչել և մինչև հիմա էլ չհասկացա, թե ինչո՞ւ ինձ կալանավորեցին: Նախաքննության ընթացքում բռնությունների պատճառով, ինչպես նաև՝ կալանավորման ժամանակ մտածմունքից անգամ ատամներս թափվեցին ու դեռ բուժվում եմ, բայց ոչ մեկը պատասխան չտվեց դրա համար»,- ասաց նա:
Սաշա Դավթյանի փաստաբան Խանում Մկրտչյանի խոսքով` անձամբ ինքը շատ կցանկանար, որ նրան մեղադրանք առաջադրող մարդիկ պատասխան տային:
«Սաշա Դավթյանը ինձ խնդրեց չշարունակել այս գործը, որովհետև այլևս չէր ուզում այդ համակարգի հետ որևէ առնչություն ունենալ, բայց այդ գործում բազմաթիվ թերություններ էին առկա: Դատարանում, օրինակ, պարզվեց, որ ընթերականները ներկա չեն եղել ոստիկանության աշխատակիցների քննչական գործողություններին և մեկին` անասնագոմում, մյուսին էլ ճանապարհին են գտել ու տվել պատրաստի փաստաթուղթը` ստորագրելու: Դատարանը քննիչին որպես վկա դատարան կանչեց և պարզվեց, որ ինքն էլ լավ չի հիշում այս գործի մանրամասները, օրինակ՝ նրա խոսքից ստացվում էր, որ աղջիկը երկու անգամ է զրկվել կուսությունից»,- պատմեց նա:
Խ. Մկրտչյանի խոսքով` այս գործով քննիչին պատահաբար հանդիպել է Ոստիկանության Էրեբունու բաժնում և իր իմանալով, նա շարունակում է աշխատել համակարգում:
Գործի պատմությունը.
Հատված ՀՀ Արագածոտնի մարզի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի վճռից:
Գործի նյութերի համաձայն` Սաշա Դավթյանն իր ընտանիքի` կնոջ և երկու դուստրերի հետ միասին բնակվել է Արագածոտնի մարզի Կաթնաղբյուր գյուղում գտնվող, իրեն պատկանող առանձնատանը: Ս. Դավթյանն ոգելից խմիչքներ օգտագործելու հակում է ունեցել:
2007թ. հունիսի 14-ին քաղցկեղ հիվանդությունից մահացել է Ս. Դավթյանի կինը: Կնոջ մահից հետո Ս. Դավթյանը սկսել է ավելի հաճախակի ոգելից խմիչքներ օգտագործել և մինչև 2008թ. օգոստոսի 12-ն ընկած ժամանակահատվածը, պարբերաբար գտնվելով ալկոհոլային խմիչքի ազդեցության տակ, սիստեմատիկաբար, դիտավորյալ կերպով ուժեղ ցավ և մարմնական տառապանքներ պատճառելով` խոշտանգման է ենթարկել իրենից նյութական կախվածություն ունեցող իր դուստրերին` Նարինե Դավթյանին և անչափահաս Սեդա Դավթյանին:
2008թ. օգոստոսի 11-ին, ժամը 23:30-ի սահմաններում, Սաշա Դավթյանը, Արագածոտնի մարզի Կաթնաղբյուր գյուղում գտնվող իրենց տանը, Արագածոտնի մարզի Աշնակ գյուղի բնակչի հետ ոգելից խմիչքներ մեկ շիշ օղի և գարեջուր խմելուց հետո, երբ վերջինս հեռացել է, գտնվելով ոգելից խմիչք օգտագործած վիճակում, իր դուստր Նարինեից կրկին օղի է պահանջել և երբ վերջինս ասել է, որ օղի չկա տանը և հրաժարվել է գնալ խանութից օղի գնելու, սկսել է հայհոյանքներ տալ նրա հասցեին, այնուհետև ձեռքերով ծեծի ենթարկել նրան, որից հետո, երբ վիճաբանությանը խառնվել է տանը գտնվող կրտսեր դուստրը, անչափահաս Սեդա Դավթյանը, սկսել է հարվածել նաև վերջինիս: Այնուհետև դանակի սպառնալիքով Նարինե Դավթյանին հրամայել է մտնել տան ննջասենյակներից մեկն ու դուրս չգալ և շարունակելով Սեդա Դավթյանին ծեծի ենթարկելը նրան տարել է տան հյուրասենյակ: Ս. Դավթյանը, իր տան հյուրասենյակում, Սեդայի նկատմամբ բռնություն գործադրելով ծեծի ենթարկելով, բռնաբարել, Սեդայի կամքին հակառակ սեռական հարաբերություն է ունեցել վերջինիս հետ, որի ընթացքում Նարինե Դավթյանը, լսելով հորն ուղղված քրոջ Սեդա Դավթյանի աղիողորմ խնդրանքները, կասկածել է, որ հնարավոր է բռնաբարություն է տեղի ունենում, սակայն վախից չի համարձակվել ներս մտնել, դուրս է եկել տան երկրորդ հարկի պատշգամբ, որտեղից շարունակել է լսել ներսի ձայները:
Քիչ անց, երբ Սեդայի ձայնը կտրվել է, Սաշա Դավթյանը դուրս է եկել տանից և առանց Նարինեի վրա նայելու աստիճաններով իջել է ներքև և գնացել զուգարան: Մի քանի րոպե անց տանից դուրս է եկել նաև Սեդա Դավթյանը, իջել ներքև ու վազելով հեռացել դեպի Երևան տանող մայրուղու կողմը, որը Դավթյանների տանից ընդամենը մոտ 100 մետր է հեռու:
Որոշ ժամանակ մայրուղով դեպի Երևան քաղաքի ուղղությամբ վազելուց հետո Սեդայի մոտ կանգ է առել մի սպիտակ գույնի «Նիվա» մակնիշի ավտոմեքենա, որի մեջ եղած երկու անծանոթ տղաները նրան հարցնելով իմացել են, որ Երևան քաղաք է գնում, առաջարկել են տանել: Սեդան, խուսափելով հոր հետ հետագա հանդիպումներից, համաձայնել ու նստել է նրանց ավտոմեքենան, գնացել է Երևան: Այդ գիշեր նշված ավտոմեքենայում եղած տղաներից մեկը, օգտվելով Սեդա Դավթյանի անօգնական վիճակից, նրան բռնաբարել է գործով չպարզված, Երևան քաղաքի մի բնակարանում, այնուհետև տարել է իր ընկերների մոտ Արմավիր քաղաք, որտեղ Սեդան մնացել է շուրջ մեկ ամիս:
Սեդա Դավթյանի տանից փախչելուց հետո Նարինե Դավթյանը մտել է իրենց տան հյուրասենյակ, տեսել է հատակին ընկած Սեդա Դավթյանի կիսավարտիքն ու վարտիքը, տեսել է նաև, որ Սեդայի մահճակալի վրայի ծածկոցն ու անկողինը խառնված է, հասկացել է, որ հայրն իրոք բռնաբարել է քրոջը, որի պատճառով խորը հիասթափությունից որոշել է ինքնասպան լինել: Հյուրասենյակում գտնվող պահարանից վերցրել է իր մոր դեղահաբերն ու բոլորը թվով ութ հատ, խմել է ինքնասպանության նպատակով, սակայն քիչ անց եկած Ա.-ն, տեսնելով, որ Նարինե Դավթյանը գունաթափված և թույլ վիճակում է, նրան տեղափոխել է Թալինի հիվանդանոց, որտեղ Նարինեին անհրաժեշտ բուժօգնություն են ցուցաբերել:
Նախաքննության ընթացքում ամբաստանյալ Սաշա Դավթյանը նշված արարքում թեև ընդունել է իր մեղքը, սակայն դատաքննության ընթացքում հայտնել է, որ իրեն դաժանաբար ծեծի են ենթարկել, կոտրել են ատամները, կողոսկրերը, և ինքը ստիպված ստորագրել է իրեն ներկայացված փաստաթղթերը:
Դատաքննության ընթացքում Սաշա Դավթյանի առողջական վիճակի վերաբերյալ ներկայացված փաստաթղթերով նման հանգամանքներ չեն հաստատվել և նրա մարմնական զննության ժամանակ վնասվածքներ չեն հայտնաբերվել:
Ամբաստանյալ Սաշա Դավթյանի կողմից կատարված նշված արարքը հաստատվել է տուժողներ Սեդա և Նարինե Դավթյանների, Լ. Մ.-ի վերոգրյալ և դատաքննության ընթացքում տված ցուցմունքներով:
25.05.2009թ. դատաբժշկական փորձաքննությամբ` Նարինե և Սեդա Դավթյանների մոտ ներկայումս փորձաքննությամբ մարմնական վնասվածքների օբյեկտիվ հատկանիշներ չեն հայտնաբերվել` նրանց փորձաքննությանը ուշ ներկայացնելու և բժշկական փաստաթղթերի բացակայության պատճառով, և ներկայումս որոշել, թե նրանց մոտ մարմնական վնասվածքներ եղել են, թե ոչ, հնարավոր չէ, քանի որ վերջիններս այդ օրերի ընթացքում կարող էին ապաքինվել:
Թեև նշված եզրակացություններով վաղեմության պատճառով չի հայտնաբերվել տուժողների մոտ մարմնական վնասվածքների առկայությունը, սակայն վերոգրյալ ցուցմունքները գնահատելով, դատարանը գտել է, որ տուժողները Սաշա Դավթյանի կողմից ենթարկվել են ծեծի և մարմնական տառապանքների:
Նախաքննության ապացույցները հերքվել են` դատաքննությամբ ձեռք բերված ապացույցներով.
ՀՀ քրեական օրենսգրքի 138-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետով ամբաստանյալ Սաշա Դավթյանին առաջադրված մեղադրանքը դատաքննության ընթացքում չի հիմնավորվել, և նախաքննության ընթացքում ձեռք բերված ապացույցները հերքվել են՝ դատաքննությամբ հետազոտված հետևյալ ապացույցներով.
Տուժող Նարինե Դավթյանը նախաքննության ընթացքում 10.06.2009 թ-ին դիմում է հղել ՀՀ գլխավոր դատախազություն, մարդու իրավունքների պաշտպանին, որով հայտնել է, որ հայրը չի բռնաբարել քրոջը` Սեդա Դավթյանին, որ հորը մեղադրող ցուցմունքներ է տվել քաշքշուկի, հայհոյանքների, ապառնալիքի և ծեծի ազդեցության տակ, հրաժարվել է իր տված ցուցմունքից, այդ ուղղությամբ նախաքննության ընթացքում Նարինե Դավթյանը կանչվել և լրացուցիչ հարցաքննվել է փաստաբանի ներկայությամբ, պնդել է դիմումում նշվածը, սակայն նրա ցուցմունքից հրաժարումը որևէ կերպ չի գնահատվել քննիչի կողմից:
Հրաժարվել է նախաքննական ցուցմունքներից նաև դատաքննության ընթացքում, հայտնելով, որ իր վրա ճնշումներ են գործադրել, երկու օր պահել են ոստիկանության բաժնում, մինչև ցուցմունք է տվել հոր դեմ, որ իբր նա բռնաբարել է քրոջը` Սեդա Դավթյանին, առերեսման ժամանակ ևս ներկա գտնվող ոստիկանների ճնշումների տակ է ցուցմունքներ տվել, չի կարողացել ճիշտը հայտնել, որից հետո իրեն գիշերվա ժամը 4-ին նոր բաց են թողել, իսկ հորը կալանավորել են:
Տուժող Սեդա Դավթյանը 03.08.2009 թ.-ին դիմում է ուղարկել ՀՀ գլխավոր դատախազություն, որով հրաժարվել է իր հոր դեմ տված մեղադրական ցուցմունքներից՝ պատճառաբանելով, որ դրանք գրել է վախի և սպառնալիքի ազդեցության տակ: Հրաժարվել է նախաքննական ցուցմունքներից նաև դատաքննության ընթացքում:
Ըստ Ս. Դավթյանի դատարանում տված ցուցմունքի` իրեն 04.05.2009թ.-ին հայտնաբերել են ոստիկանության Կենտրոնի բաժնի աշխատակիցները` Երևան քաղաքի Խանջյան փողոցի վրա գտնվող գիշերային ակումբում և իրենց հետ տարել բաժին, որտեղ իրեն պահել են 3-4 օր առանց սնվելու, առանց ջրի, անքուն վիճակում, վախեցրել, ծեծել և ստիպել են, որ ցուցմունքներ տա իր հոր` Սաշա Դավթյանի դեմ` վերջինիս կողմից իրեն բռնաբարելու մասին, իրեն ներկայացրել են նաև, որ հայրն ընդունել է իրեն բռնաբարելու հանգամանքը, և ինքը, գտնվելով հոգեպես ճնշված և թուլացած վիճակում, հոր դեմ տվել է սուտ ցուցմունքներ: Իր և հոր միջև առերեսում կատարելու ընթացքում իրեն թույլ չեն տվել, որ նստի հորը դեմ-դիմաց, թեք են նստեցրել, 3-4 հոգի ոստիկանության աշխատակիցներ նստել են իրենց արանքում, և քննիչն առերեսման արձանագրությունը գրել է իր ձեռքով և վերջում ստիպել է ստորագրել:
2010 թ. ապրիլի 22-ին Վճռաբեկ դատարանը որոշում է կայացրել վերադարձնել ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալի բողոքը` Սաշա Դավթյանի վերաբերյալ ՀՀ քր. օր-ի 119-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 3-րդ կետերով, 138-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետով ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի 2010թ. փետրվարի 26-ի որոշման դեմ:
Նախորդող հրապարակում` Օրենքի զոհերը. Երեխայի բռնաբարության և սպանության մեղադրանքից` արդարացում
Օրենքի զոհերը. Մատաղիսի գործ. Ցմահ ազատազրկումից` մինչև արդարացում
Օրենքի զոհերը. Հետմահու արդարացված զինծառայողը
«Օրենքի զոհերը». Տիգրան Առաքելյան. Մի օր իրական արդարադատություն է լինելու
Օրենքի զոհերը. Գրիշա Վիրաբյան. Իմ կյանքը պայքարով էլ կավարտվի