19/11/2014 19:43
Ռեփեր Համո. Աղջիկս ինձ համար 100 տղա արժի, բայց…
Ասում են, երջանկությունը միայնակ չի այցելում, այն իր հետ բերում է բազում հաջողություններ: Դերասան Համո Ադիյանի կամ ռեփեր Համոյի ընտանիքը օրեր առաջ երջանկացավ՝ ևս մեկ զավակ, այս անգամ՝ արու զավակ ունենալով: Իսկ թե ի՞նչ հաջողություններ է իր հետ բերել փոքրիկ Էդգարը, Life.panorama.am-ին պատմեց մեր հյուրը: Ի դեպ, նրա հետ զրուցեցինք նաև երաժշտության մեջ դրսևորած «պարապուրդի» և այլ հարցերի շուրջ:
-Ի՞նչ նորություններ ունեք, որ կցանկանայիք մեզ հետ կիսվել:
-Ամենակարևոր նորությունն այն է, որ տղա ունեմ: Իսկ գործնական առումով ասեմ, այսօր և վաղը Էդգար Էլբակյան թատրոնում ներկայացում ունենք, պրեմիերա է: Ներկայացումը կոչվում է «Ինչո՞ւ ենք հնարել սեր բառը»: Էդուարդ Օլբիի «Ի՞նչ էր պատահել գազանանոցում» պիեսի հիման վրա է: Վերնագիրը փոխել ենք, քանի որ ռեժիսոր Արմեն Էլբակյանը մի քիչ այլ մոտեցում է ցուցաբերել բեմադրությանը՝ առանց պիեսի ընդհանուր գաղափարից շեղվելու: Նաև Խամաճիկների պետական թատրոնում եմ հանդես գալիս որպես դերասան և տիկնիկավար:
-Ձեզ տեսնում ենք նաև Շանթ հեռուստաընկերությամբ հեռարձակվող «Քաղաքում» սերիալում՝ Ռշտունի կերպարում: Այլ ֆիլմերից, սերիալներից առաջարկներ չունե՞ք:
-Ֆիլմերից առաջարկներ ունեմ, պարզապես ժամանակի առումով չեմ հասցնում: Նախ, թատրոններում ամենօրյա զբաղվածություն ունեմ: Եվ հետո, մեր ընտանիքում նոր բալիկ, նոր անդամ ունենք, և որքան էլ կնոջս՝ Լիլիին, մայրիկը օգնի, ես էլ փորձում եմ ինչ-որ չափով օգտակար լինել: Այնպես որ, գրաֆիկը մի քիչ խտացել է, չեմ հասցնում: Հաջորդ տարի ավելի հանգիստ կլինեմ ու կմտածեմ գործնական առաջարկների շուրջ:
-Դուք նաև ռեփային երաժշտությամբ էիք ներկայանում: Այդ առումով կարծեք նույնպես հանգստանում եք, այո՞:
-Ճիշտն ասած՝ 10-12 նոր երգեր ունեմ գրած, որոնք շատ եմ ցանկանում հանդիսատեսին հանձնել: Բայց ինչ-ինչ պատճառներով չի ստացվում այդ ամենը ձայնագրել: Նաև, հիմա այն դարն է, որ մարդիկ կարողանում են իրենց ցանկացած երգը ինտերնետից քաշել և չեն ձգտում օրիգինալ սկավառակը գնել: Եթե այլ երգիչ-երգչուհիներ կարողանում են սկավառակ թողարկել ու այդ գումարը հետ բերել ռեստորաններում կամ հարսանիքներում երգելով, ապա ես իմ ռեփը ոչ հարսանիքին, ոչ կնունքին, ոչ էլ այլ վայրերում կարող եմ երգել: Այսինքն, այն ֆինանսը, որը պետք է ներդնեմ, հետո չեմ կարող հետ բերել: Անիմաստ է ստեղծել մի սկավառակ, որը ոչ ոք չի գնելու, այլ համացանցից է ձեռք բերելու: Այդ պատճառով եմ այս դաշտում լռում… Բայց միևնույն է, գրում եմ, ստեղծագործում: Նաև սովորում եմ հեռուստառեժիսուրայի ֆակուլտետում և հուսով եմ որոշ ժամանակ հետո կկարողանամ իմ երգերից գոնե մի քանիսի վրա տեսահոլովակ նկարահանել: Այդ ժամանակ կկարողանամ ստեղծագործություններս հանձնել հեռուստադիտողի դատին: Հույս ունեմ դա իրականացնել 2015 թվականին:
-Համո, դուք դստրիկ ունեք, օրեր առաջ լույս աշխարհ եկավ նաև Ձեր որդին: Երկրորդ անգամ հայր դառնալը Ձեր մեջ ի՞նչ փոխեց:
-Ինձ համար աղջիկս 100 տղա արժի, բայց ամեն դեպքում նաև տղա ունենալը և պատասխանատվության ավելացում է, և երջանկություն: Երբ աղջիկ ունեցա, հասկացա, որ սիրտս անմահ է, կապրեմ հավերժ, տղայիս ծնվելուց հետո հասկացա, որ և սիրտս է անմահ, և հոգիս: Հավանաբար, գաղտնիքը նրանում է, որ սերունդ տաս ու այդ սերունդը քեզ փոխարինի: Այն ինֆորմացիան, որը ստացել ես այս տարիների ընթացքում, փոխանցում ես երեխային ու փորձում իր ճանապարհն ավելի կանաչ ու հարթ դարձնել: Զգացողությունն անբացատրելի է, չգիտեմ:
-Ձեր որդին արդեն ինչքա՞ն է:
-23-24 օրական:
-Իսկ քույրիկն ինչպե՞ս է վերաբերում փոքր եղբորը:
-Սկզբնական շրջանում զգացինք, որ մի քիչ խանդում է: Հիմա ավելի գիտակցումով է մոտենում եղբորը, հասկանում է, որ այդ խառնաշփոթը, ուշադրությունը, որը եղբոր շուրջ է տեղի ունենում, պարզապես նրա փոքր լինելու պատճառով է: Աղջիկս գիտի, որ մենք իրեն շատ ենք սիրում: 10-15 օրվա ընթացքում նա կամաց-կամաց հետևեց ու հասկացավ, որ դրա մեջ խանդելու ոչ մի պատճառ չկա: Հիմա եղբորը շատ է սիրում, մայրիկին էլ օգնում է Էդգարին մեծացնելու հարցում (ծիծաղում է):
-Եթե չեմ սխալվում, դուք բնակարան էիք վարձակալում: Արդեն դժվար չէ՞ երկու բալիկների հետ:
-Ասեմ, որ արդեն բնակարան ենք գնել: Ճիշտ է, մինչ այս վարձով էինք ապրում, բայց հիմա մեր սեփական բնակարանն ունենք, չնայած հիպոտեկով (ծիծաղում է):
-Փաստորեն, փոքրիկն իր հետ հաջողություն բերեց:
-Այո, իսկապես: Սեպտեմբեր ամսին ենք գնել բնակարանը, մեկ ամսվա ընթացքում փորձեցինք արագ վերանորոգել, որպեսզի տղաս միանգամից գա իր նոր բնակարան: Նա էլ «ճիշտ» տղայի նման «սպասեց» և եկավ այն ժամանակ, երբ բոլոր աշխատանքներն ավարտված էին, մնում էր տեղափոխվել: Այնպես որ միանգամից իր տուն եկավ: