09/07/2015 20:11
Գեղամը մեզ հետ է. Վեց տարի անց երկու դերասանների կյանք խլած պատահարը չի բացահայտվել
Վերջերս կայքերից մեկում տպագրվել էր ուղիղ 6 տարի առաջ ավտովթարի հետևանքով կյանքից հեռացած «Որոգայթ» սերիալից սիրված դերակատար Գեղամ Խանդիլյանի քրոջ` Դիանա Խանդիլյանի նամակ-բացահայտումը:
Խորհրդավոր ավտովթար, սուտ խոսակցություններ և ասեկոսեներ… Aysor.am-ը այդ և այլ հարցերի շուրջ զրուցել է Դիանա Խանդիլյանի հետ:
-Դիանա, արդեն 6 տարի է անցել Ձեր եղբոր` Գեղամ Խանդիլյանի մահից: Կարողանո՞ւմ եք հաշտվել կորստի հետ:
-Իհարկե ոչ, եթե ողջ հայության համար էր ցավ, պատկերացրեք, թե մեզ համար ինչ ցավ է: Նա էր մեր տան միակ սյունը, որդին և եղբայրը: Չնայաց այն բանին, որ Գեղամը չկա, մեր կողքին չէ, բայց մեզ համար նա կա, ամեն պահի մտածում ենք, որ հիմա կմտնի տուն կամ կզանգի: Նրա բոլոր անձնական իրերը, հագուստները տանն են, նրա օծանելիքի բույրը դեռ բուրում է: Գեղամը մեզ հետ է…
-Վերջերս կայքերից մեկին ուղարկված նամակով ակնարկեցիք, որ ողբերգական այդ վթարը այնքան էլ պատահականության արդյունք չէր: Ճի՞շտ եմ հասկացել:
-Կայքերից մեկում, այո, նշվում է, չնայած` ես չեմ ցանկացել անդրադառնալ ինչ-որ բացահայտումների. կայքն է դա վերնագրել որպես բացահայտում… Ես միայն ցանկացել եմ նշել, որ հարկավոր է Գեղամի և Արամի ծննդյան և մահվան օրերին գոնե հիշել, հիշատակել նրանց մասին, թեկուզ համառոտ ներկայացնել: Ակնարկել եմ «Շանթ» հեռուստաընկերության և մեր Հայաստանի անտարբերությունը այսպիսի պահերին:
-Ըստ տեղեկությունների` Գեղամը ղեկին է եղել գինովցած վիճակում: Սխա՞լ է մեր ինֆորմացիան:
- Գեղամը ղեկին է եղել, բայց մեքենան մյուս ուղևորինը` Էդգարինն էր: Եղբայրս ուրիշի մեքենա երբեք չէր վարում, չգիտեմ` ինչ պետք է լիներ, որ ստիպված վարեր: Գինովցա՞ծ: Ոչ այդքան, դա չափազանցված է: Երբ ես գնացի այդ բոլոր հետքերով, իմացան` ով եմ և ինչի համար եմ հետաքրքրվում, բոլորն էլ պատմեցին եղելությունը. Երևանից գնալիս նրանք կանգ են առել մի ռեստորանի մոտ, այնտեղ հաց են կերել, խմել են միայն հյուրասիրված կոնյակ: Մենք վճարման թուղթը տեսել ենք...իսկ վերադարձին կանգ են առել բենզալցակայանում: Երբ իրենցից հետաքրքրվեցինք, չէին ցանկանում հարցերի պատասխանել: Միայն մի երիտասարդ ասաց, որ ինքը Գեղամին ու Արամին շատ էր սիրում, այդ օրն էլ աշխատել է: Իր խոսքերով` երեքն էլ նորմալ, արթուն ու հանգիստ են եղել, լցրել են բենզինն ու հանգիստ շարժվել Երևանի ուղղությամբ… Այսպիսի շատ ու շատ փաստեր կան, որոնք չեն համապատասխանում քերգործում գրված պատմությանը: Այդպես էլ այդ գործը փակվեց… Կասեմ միայն այսքանը, մնացածը մենք գիտենք…
-Դուք մեղադրում եք, որ մեքենայի տիրոջ` Էդգար Տեր-Աբրահամյանի դեմ, ով նույնպես եղել է մեքենայում, սակայն փրկվել` քրգործ չհարուցվեց: Բացի այն, որ նա ղեկը զիջել է Գեղամին, այլ խնդիր տեսնո՞ւմ եք:
-Ես ոչ մեկին չեմ մեղադրում, ես դատավոր չեմ, չնայած ավելի լավ դատավոր կամ քննիչ կլինեի` ի տարբերություն մի քանի դատավորների ու քննիչների: Բայց, ցավոք սրտի, իմ մասնագիտությունն ուրիշ է:
-Ամեն դեպքում, ինչո՞ւ էր Էդգարի մեքենայի ղեկին Գեղամը:
-Ինչո՞ւ էր Գեղամը ղեկին: Այ այդ հարցը մենք էլ ենք տվել Էդգարին... Բայց, ինչպես արդեն մեջբերել եմ նրա խոսքերը, հունիս ամսին երևի սառնամանիք էր ու նա մրսում էր. գնացել և քնել է իր մեքենայի` վարորդի կողքի նստատեղին: Ավելին չի հիշում (ժպտում է):
-Այդ ամենից հետո հանդիպե՞լ եք Էդգարի հետ: Ի դեպ, նա և Գեղամը ընկերական հարաբերությունների մե՞ջ են եղել:
- Չնայաց Էդգարը մեր տուն եկել էր, գիտեր տան տեղը, բայց ուրիշի միջոցով խնդրեց հանդիպել`պատահածից 4 ամիս հետո: Եկավ բոմբոներկայով, նույնիսկ Գեղամի նկարին չնայեց: Խնդրեցի գոնե այս անգամ պատմել իրողությունը, բայց նույն հեքիաթը լսեցի: Ուզում էր, այսպես ասած, օգնել` հետ բերել Գեղամի բոլոր գումարները, որը Գեղամը տվել էր ուրիշներին` կարճաժամկետով, և նա կարող էր օգնել մեզ հետ վերցնել: Շուտ գնաց, դրսում նրան սպասում էին, որ հանկարծ ինչ-որ բան լիներ, հասնեին ու օգնեին իրեն: Բայց մենք ցիվիլ ընտանիք ենք. իրեն լսեցինք, «քմծիծաղ տվեցինք» և ճանապարհեցինք ընդմիշտ… Ընկերական կապեր չի եղել պարզապես նա այն «ընկերներից» էր, որոնք զանգում էին, կանչում այստեղ-այնտեղ, որ իրենց լավ զգային տղաների կողքին և վերջ…
-Ձեր նամակում նշել էինք, որ այդ դեպքից հետո Գեղամի որոշ սեփականության տեր դարձել է Էդգարը:
-Ասեմ այսպես. Գեղամը մի աղջկա հետ խանութ էր ղեկավարում Ռոսիա կինոթատրոնի տակ: Հետո իմացանք, որ այդ աղջկա հետ մոտ է Էդգարը, և նա է վերցրել ու տնօրինում այդ խանութը:
-Դիանա, ինչո՞ւ այսքան տարի լռությունից հետո որոշեցիք բարձրաձայնել, հիշեցնել:
- Ես չեմ լռել երբեք: Միշտ էլ ցանկացել եմ, որ տղաներին հիշատակեն: Գրել եմ «Շանթ»-ին, նրանց կայքերում: Բայց կամ ջնջում էին, կամ` արհամարհում: Նույնիսկ գնացել ենք «Շանթ», խնդրել Գեղամի «Backstage»-ի կադրերը: Ասեցին` կտանք, բայց այդպես ել չտվեցին…
-Շատերը կցանկանան իմանալ, թե ի՞նչ հարազատներ ուներ Գեղամը: Կպատմե՞ք Ձեր ընտանիքի մասին:
-Հարազատներ շատ ունենք, բայց միշտ շփվել ենք քչերի հետ: Երբ Գեղամը դարձավ հայտնի, բոլորը հայտնվեցին… Հիմա նրանք կրկին չքվել են, բայց այն քչերը, որ միշտ մեր կողքին են եղել, նորից կան և շատ լավն են: Միշտ եղել են Գեղամի ու մեր կողքին:
.jpg)
-Իսկ ինչպիսի՞ եղբայր էր Գեղամը:
- Ինչպիսի եղբա՞յր (ժպտում է): Աննման, իմ ընկերն էր, իրար հետ շատ էինք կիսվում: Ինձ միշտ խորհուրդներ էր տալիս, որոնք ինձ օգնեցին մեծանալ ճիշտ և խելացի: Դրանք շատ անգին խորհուրդներ են, որն ինքս էլ կփոխանցեմ իմ փոքրիկին, ով կրում է Գեղամի անունը:
-Ձեր մայրիկը հիմա Հայաստանում մենա՞կ է ապրում, թե՞ Ձեզ հետ Իտալիայում է:
-Նա Հայաստանում է, երբեք մշտական չի թողնի Հայաստանը, իր որդու «տունը», ուր այցելում է ամեն շաբաթ: Մայրս գալիս է ինձ մոտ` Իտալիա, բայց մեկ կամ երկու ամսով, շուտ վերադարնում է:
-Ովքե՞ր էին Գեղամի ընկերները: Նաև հետաքրքիր է, Ձեր և Արամ Միսկարյանի (սերիալում` Գարիկ) ընտանիքի անդամները դեպքից հետո երբևէ հանդիպե՞լ են:
-Գեղամն ունեցել է մանկության ընկերներ, բայց, ցավոք, նրանք ցրվել են տարբեր երկրներ: Դրանից հետո նա չի ունեցել մոտ ընկեր: Կա տեսահոլովակ, որտեղ ամեն ինչ ներկայացվում է... Իսկ Արամի հետ մոտ էր: Մեր տուն էին գալիս ֆիլմից առաջ կամ հետո, հաց էին ուտում և դուրս գալիս: Այո, Արամի ընտանիքի հետ լավ կապեր են եղել, տեսնվում ենք նույնիսկ գերեզմանում. տղաները իրար կողք կողքի են, անբաժան…
-Գեղամ Խանդիլյանին հեռուստադիտողը ճանաչեց ու սիրեց «Որոգայթ» սերիալից: Ի՞նչ մասնագիտություն ուներ, մինչ այդ ինչո՞վ էր զբաղվում, որտեղ էր սովորել, ինչպե՞ս էր եկել հեռուստատեսություն…
-Գեղամը կոնկրետ մասնագիտություն չի ունեցել: Սովորել է Էլեկտրո-մեխանիկայի բաժնում: Միշտ սիրել է ուրախանալ, կազմակերպում եր դիսկոտեկներ, շոուներ էր վարում: Շրջապատում շատ երգիչներ, հայտնի մարդիք կային: Մի անգամ նրան տեսնելով փողոցում` կանչում են բանկի գովազդում նկարհանավելու: Հետո հաջորդեց օղու գովազդը… Այնտեղ նրան տեսնում է, կարծեմ, «Շանթ» հեռուստաընկերությունից մի աղջիկ, կամ Ռոման Մուշեղյանը, չգիտեմ… Ու հրավիրում են «Վերվարածներ»-ում նկարահանվելու: Այդ ժամանակ ես արդեն Իտալիայում էի:
-Վթարից հետո լուրեր տարածվեցին, որ Ձեր եղբայրը պատրաստվում էր ամուսնանալ, ուներ ընկերուհի: Դա նրան սիրող մարդկանց ցանկությունն ու երևակայությո՞ւնն էր, թե՞ իրականություն էր:
-Գեղամը երբեք մշտական ընկերուհի չի ունեցել, ասեմ, որ բոլորն իմանան ու խոսակցությունները վերջապես դադարեն: Չէր էլ պատրաստվում ամուսնանալ, որովհետև չուներ սիրած աղջիկ: Ցանկանում էր, բայց չէր գտնում իր ստեղծած աղջկա կերպարը: Շատ կեղծ, սուտ հայտարություներ արեցին: Ասեկոսեներ տարածվեցին, թե մենք իբրև ասորի ենք: Ասեմ, որ մենք մաքուր հայ ենք, բնիկ Երևանցի, կոնդեցի և պրոսպեկտցի: Իսկ պապերի կողմից Մուշ ու Սասունից ենք:
- Իսկ ինչպիսի՞ն էր Գեղամի` աղջկա ստեղծած կերպարը:
-Նա սիրում էր հայուհու և լատինո խառնուրդը. Թխամաշկ, սևահեր, գեղեցիկ, խելացի, տաքարյուն: Չնայած այն հանգամանքին, որ Գեղամը սիրում էր, որ իր սիրած էակը հագնվեր ազատ և ինքնատիպ, բայց դրա հետ մեկտեղ` աղջիկը պետք է համեստ լիներ և հարգեր իր կողակցին:
-Տեսանյութում նշվում է մի աղջիկ, ում սիրել է Գեղամը ողջ կյանքի ընթացքում. ո՞վ էր այդ աղջիկը, ինչո՞ւ չամուսնացան:
-Մարիային ես էի ծանոթացրել Գեղամի հետ. իմ կուրսից էր, երբ սովորում էի Երևանի էստրադային և ջազային քոլեջում: Մենք 18 տարեկան էինք, իսկ Գեղամը երեք տարով մեծ: 21 տարեկանում առաջին անգամ սիրահարվեց… Երկու տարի հետո ինչ-ինչ պատճառներով բաժանվեցին, հետո Մարիան գնաց Ֆրանսիա: Չնայած, երբեմն կապ պահպանում էին: Հիմա էլ ես Մարիայի հետ կապի մեջ եմ: Ի դեպ, նրանք տեսնվեցին վերջին շրջանում. Մարիան արդեն ընտանիք ուներ, երեխա… Այդ օրվանից Գեղամը հասկացավ, որ մի «քար» ընկավ իր սրտից և նրա սիրտն արդեն ազատ էր: Սկսել էր փնտրել իր կյանքի աղջկան…
-Արամ Միսկարյանն ի՞նչ ընտանիք ունի, կին, երեխա… Տեղյա՞կ եք:
-Արամն ամուսնացած չէր, իսկ ընկերուհի` չգիտեմ: Միայն գիտեմ, որ նա էլ փնտրում էր իր կյանքի ընկերուհուն: Ունի մայր, եղբայր և քույր` Գոհարը:
-Դիանա, դո՞ւք ինչով եք զբաղվում, ի՞նչ մասնագիտություն ունեք:
-Սովորել եմ Սայաթ-Նովայի բալետի դպրոցում, նաև, ինչպես նշեցի, Երևանի էստրադային ջազային քոլեջում: Ցանկանում էի երգչուհի դառնալ, քանի որ մայրս եղել է ջազային երգչուհի: Միշտ մեր տուն էին գալիս երաժիշտ, ջազմեն Ակսել Բակունցը (Կոկա), Մալխասը, Ձախ Հարութը և էլի շատ երաժիշտներ: Փարձեր էին անում: Այնուհետև սովորեցի ԱՏԵՔՍ նորաձևության կենտրոնում, որը դեռ նոր էր բացվել: Նույնիսկ «Շարմի» տղաների հետ հոլովակում մի փոքր հատված եմ նկարահանվել: Ինքնատիպ հագնվելը միշտ եղել է իմ ու Գեղամի թուլությունը: 2005 թվականին պարային խմբով եկա Իտալիա` ինձ համար ամենագերադասելի երկիր: Հնարավորությունս բաց չթողնելով` տվյալներս թողեցի մի քանի ֆոտո-մոդելային կենտրոններում: Երկու հրավերք ունեցա: Այստեղ էլ սկսեցի աշխատել որպես ֆոտոմոդել: Հիմա ընտանիք ունեմ, փոքրիկս շուտով 3 տարեկան կլինի: Երկու անուն ունի, որից մեկը Գեղամի անունն է… Գեղամը շատ էր սիրում երեխաներին, նաև այն մարդկանց, ովքեր կարիքի մեջ էին: Նա ապրում էր ուրիշին օգնելու համար. թեկուզ կունենար մի կտոր հաց, մեծ կտորը կտար այդ մարդուն, իսկ մյուս մասը կպահեր, որ հետո էլի մի կարիքավորի հանդիպելիս` օգնի: Ինչպես ինքն էր ասում` ցանկանում եմ առողջություն բոլոր մարդկանց:
-Ի դեպ լսե՞լ եք, որ Որոգայթ հեռուստասերիալը գեղարվեստական ֆիլմ է դառնում, Տղաներն էլ` Գեղամն ու Արամը, ունեն իրենց փոխարինողները: Ի՞նչ եք կարծում, հաջողվա՞ծ ֆիլմ կլինի:
-Այո գիտեմ, լսել եմ… «Շանթի» հարցումը տեսել եմ հինգ ամիս առաջ: Այդ հարցումների հիման վրա են նկարահանում: Չնայած` դեռ ժողովուրդն այն «Որոգայթի» շողքի տակ է… Բայց Ռոմանը ուրիշ թեմա ունի, պարզապես «Որոգայթի» անունը կմնա, ուրիշ դերասաներ կլինեն: Դա չի նշանակում, որ Գեղամի կամ Արամի տեղը լրացնելու են ուրիշ դերասաներ: Պարզապես նոր դերեր են լինելու և ուրիշ թեմա: Իսկ ժողովուրդի համար «Որոգայթ» ֆիլմը միշտ կմնա` հիմնավորված Գեղամի ու Արամի հավերժական անուներով:
