13/01/2015 20:39
«Հավասարվել է թատրոնի աշխատավարձին». «Քաղաքումի» Ապավենը դժգոհ է սերիալների վարձատրությունից
Երիտասարդ դերասան Արթուր Չալիկյանը նախընտրում է դժվարություններից անձամբ ելք գտնել, թեև, ցանկության դեպքում, օգնող ձեռքի պակաս չունի: Life.panorama.am-ի այսօրվա զրուցակիցը Շանթ հեռուստաընկերության «Բանակում» ու «Քաղաքում» հեռուստասերալներից հայտնի Ապավենն է:
-Այժմ «Քաղաքում» հեռուստասերիալն արձակուրդի շրջանում է: Դուք այլ զբաղվածություն ունե՞ք:
-Դեռ ոչ, քանի որ ծառայությունից վերջերս եմ վերադարձել: Ինքս չեմ հետաքրքրվել, ովքեր էլ, որ ճանաչել են ուսանող տարիներին խաղացածս ներկայացումներից, «մոռացել» են երևի:
-«Բանակում» սերիալում «ծառայելուց» հետո ինչպե՞ս անցավ իրական ծառայությունը:
-Վատ չէր: Թեև սկզբում դժվարություններ կային, բայց ամեն ինչ հունի մեջ ընկավ: Մարտական դիրքում եմ ծառայել:
-Ճանաչո՞ւմ էին «Ապավենին»:
-Ճիշտն ասած՝ այո: Ես ծառայել եմ Ղարաբաղում, որտեղ այդ սերիալը շատ տարածված էր: Այնտեղ դերասան ընկերոջս հետ ՈՒՀԱ կազմակերպեցինք, խաղացինք:
-Ավարտել եք Թատերական ինստիտո՞ւտը, մասնագիտությամբ դերասա՞ն եք:
-Այո: Նաև ուսանողության տարիներին խաղացել եմ «Էդգար Էլբակյան» թատրոնում:
-Այժմ ինչո՞ւ չեք շարունակում թատերական գործունեությունը:
-Բոլորն էլ գիտեն, որ այժմ թատրոններում ազատ տեղեր չկան: Ճիշտ է, այնպես չէ, որ հետաքրքրվել եմ բոլոր թատրոններում, բայց դերասան ընկերներ ունեմ, ովքեր հետաքրքրվել են, դիմել ու ստացել պատասխան՝ «տեղ չկա»:
-Արթուր, իսկ դուք ինչո՞ւ չեք դիմում:
-Դա արդեն մի քիչ «ես»-ի խնդիր է:
-Այսինքն՝ հպարտությա՞ն:
-Ոչ, հպարտության հարցը չէ: Շատերին ճանաչում ես ու գիտես, թե ինչ պատասխան կտան դիմելու դեպքում: Ու եթե «վերցնելու» բան չունես, պետք էլ չի «կռանալ»:
-Թատրոնները դերասանների պահանջարկ չունե՞ն:
-Ոչ, ինչո՞ւ պետք է ունենան: Տարեկան 60-ից ավել դերասան է ավարտում ինստիտուտը: Նրանց պետք է տեղավորել չէ՞: Մեր հանրապետության մեջ 10 կամ մի քիչ ավել թատրոններ կան: Թատոնները 30 հոգուց ավել դերասանական կազմ չունեն, կարծում եմ: Այդ պատճառով էլ մեր դերասանները չեն տեղավորվում թատրոններում:
-Այդ դեպքում, ըստ Ձեզ, ինչո՞ւ սերիալներում հաճախակի «դրսի մարդկանց» ենք հանդիպում, քան դերասանների: Ինչպես ասացիք, դերասանի պակաս չունենք:
-Սերիալում կամ ֆիլմում հանգիստ կարող է հանդես գալ չդերասանը: Դրանց հաջողությունն ավելի շատ ռեժիսորից է կախված:
-Իսկ որակը՞:
-Դա էլ ռեժիսորի որակի խնդիրն է: Եթե համաշխարհային ֆիլմերին ծանոթ եք, նկատած կլինեք, որ Մել Գիբսոնի նկարահանած «Ապոկալիպսիս» ֆիլմում ընդհանրապես դերասաններ չեն խաղում, բոլորն էլ սովորական մարդիկ են: Եվ դա հանճարեղ ֆիլմ է: Եվ հետո, սերիալները հաճախ անորակ են լինում, որովհետև հապճեպ են նկարահանվում, ոտքի վրա:
-Օրինակ Ձեր մասնակցությամբ «Բանակում» և «Քաղաքում» սերիալները, հատկապես սկզբում, շատ մեծ դրական արձագանք ունեցան: Ըստ Ձեզ, հաջողությունն ինչումն էր:
-Սցենարիստի աշխատանքում: Մեր ֆիլմում վախենալու կադր չկա: Ասելիքն էլ շատ է, որը հեռուստադիտողին հասցվում է հումորի լեզվով: Ես գիտեմ, որ մեր սցենարիստը գումար աշխատելու համար, ձեռքի հետ չի գրում: Նա աշխատում է ամեն խոսք տեղ հասցնել: Հիմա շատ սերիալներ կան, որ նայելիս աչքերդ լայնանում են, ատամներդ՝ սրվում, ու սիրտդ թելադրում է՝ «վատ բառ» ասել: Ու պատկերացրեք, 4 տարեկան երեխային կարող են նստեցնել ու այդ սերիալը նայել:
-Արթուր, նմանություններ ունե՞ք Ձեր հերոսի՝ Ապավենի հետ:
-Ո՛չ:
-Բավական հնչեղ՝ Չալիկյան ազգանունն ունեք: Ազգակցական կապեր ունե՞ք հայտնի Չալիկյանների հետ:
-Այո, Գրիգոր և Խաչիկ Չալիկյանները հեռու ազգականներ են:
-Իսկ դերասաններ կա՞ն ընտանիքում:
-Մորեղբայրս՝ Սլավա Ստեփանյանը, Մոսկվայի հայկական թատրոնի ղեկավարն է:
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
