29/05/2015 20:25
Նկատում ես` գեղեցիկ աղջիկ է, դուր է գալիս, բայց բավական է երկու րոպե հետը խոսես` հիասթափվում ես. Գոռ Հարությունյան
Երգիչ Գոռ Հարությունյանը, ում հեռուստադիտողը առավել ծանոթ է Շանթ հեռուստաընկերության «Բանակում» և «Քաղաքում» սերիալներից` Վարուժի կերպարից, երեկ թողարկեց իր առաջին տեսահոլովակը: «Շարքային Հարությունյան». այսպես է կոչվում Գոռի առաջին «զավակը»:
Aysor.am-ը երգչի հետ զրուցեց ստեղծագործական նորությունների, անձնական կյանքի, ժամանակակից աղջիկների և չստացված հարաբերությունների մասին:
-Ինչպե՞ս ծնվեց երգը, ովքե՞ր են հեղինակները:
-Ես և երգիչ Մհերը (Մգեր Արմենիա) աշխատում էինք ակումբներից մեկում: Այդ ժամանակ ես նաև նկարահանվում էի Շանթ հեռուստաընկերությամբ հեռարձակվող «Բանակում» հեռուստասերիալում: Մհերի մոտ միտք է ծագում, որ ես բանակի մասին երգ երգեմ: Այդ միտքն ինձ էլ հետաքրքրեց և սկսեցի աշխատել այդ ուղղությամբ: Գրվեց «Շարքային Հարությունյան» երգը, որի բառերի հեղինակը Ավետ Բարսեղյանն է, երաժշտությունը գրել է Աննա Հովները:
-Երեկ հանդիսատեսի դատին հանձնեցիք այս երգի տեսահոլովակը: Օրը հատո՞ւկ էր որոշված: Ո՞վ է նկարահանել այն:
-Տեսահոլովակը պետք է մայիսի 9-ին լիներ, սակայն խնդիրներ եղան, չհասցրեցինք: Այդ պատճառով հետաձգեցինք մայիսի 28-ին: Քանի որ մտահղացումը Մհերինն էր, ես առաջարկեցի, որ նա հանդես գա ռեժիսորի դերում: Մեծ հաճույքով համաձայնեց, և սա դարձավ իր առաջին ռեժիսորական գործը: Օպերատորն է Սուրեն Թադևոսյանը: Ասեմ, որ տեսահոլովակը նկարահանվել է Պաշտպանության նախարարության աջակցությամբ: Շնորհակալ եմ նման ուշադրության համար:
-Տեսահոլովակում, կարծեք, թե նկատեցի Ձեր եղբորը: Իսկապե՞ս նա է նկարահանվել:
-Ասեմ ավելին` ծնողների դերում էլ նկարահանվել են իմ ծնողները: Փոքրիկ քույրիկիս դերում էլ կնքահորս աղջիկն է:
-Ինչո՞վ էր պայմանավորված նման որոշումը:
-Քննարկման արդյունքում հասկացանք, որ մայրական հուզմունքը, հոր խրոխտ պահվածքը, եղբոր ջերմությունը հարազատներն ավելի ճիշտ կփոխանցեն
-Չհաշված սերիալի շրջանակներում Ձեր ծառայության 3-4 տարիները` իրականում ծառայե՞լ եք:
-Ոչ, չեմ ծառայել, բայց սերիալի շրջանակներում, իսկապես, զինվորական շատ նրրբությունների տիրապետեցի:
-Գոռ, բավակա ժամանակ է, որ երգարվեստում եք: Զարմանալի է, որ սա Ձեր առաջին տեսահոլովակն է: Պատճառը ֆինանսակա՞ն հնարավորություններ էին:
-Շատ պատճառներ կան. նախ, ժամանակի խնդիր ունեի, նկարահանվում էի, երգում ակումբներում: Նաև պահը չէր հասունացել: Ինչ խոսք, ֆինանսական կողմն էլ իրենն էր ասում: Փառք Աստծո, ժամանակը եկավ: Ամեն ինչ պետք է անենք, որ հաջորդ տեսահոլովակն էլ շուտ ստացվի:
-Այժմ որևէ ակումբում երգո՞ւմ եք:
-Աշխատում եմ, իհարկե «La Skala» և «Al Sheikh» կարաոկե-ակումբում և «Camino» ակումբում: Մինչ այդ աշխատում էի «Jose» ակումբում:
-Ինչո՞ւ որոշեցիք փոխել աշխատավայրը:
-Պարզապես նոր շունչ, նոր շրջապատ, մարդիկ էին պետք:
-Ձեզ հանդիպեցինք նաև որպես դերասան: Իրականում, ի՞նչ մասնագիտություն ունեք:
-Ես մասնագիտությամբ երգիչ եմ, ավարտել եմ Երգի պետական թատրոնը: Նաև ջութակի բաժին եմ ավարտել: Երգն ինձ համար հոգեհարազատ է, ինձ պատկերացնում եմ միայն այդ ասպարեզում:
-Իսկ հնարավո՞ր է նորից Ձեզ տեսնենք սերիալում կամ գեղարվեստական ֆիլմում:
-Եթե առաջարկ լինի, կարծում եմ, հաճույքով կմասնակցեմ: Կարևորը, բարություն քարոզվի:
-Վարուժի կերպարը բավական էմոցիոնալ էր, տաքարյուն և մաքրասեր: Իրականում այս գծերը Ձեզ հատո՞ւկ են:
-Ես էլ մաքրասեր եմ, բայց ոչ այդքան ծայրահեղ: Տաքարյուն եմ, բայց ոչ Վարուժի պես անզուսպ: Բնական է, կերպարանավորող դերասանն էլ ստեղծում ու սցենարիստի գրած կերպարին է միացնում այս կամ այն հատկանիշը:
-Սերիալային Ձեր գործընկերերի հետ շփումը շարունակվո՞ւմ է:
-Իհարկե, մտերիմ եմ Կարո Հովհաննիսյանի (Ժանի), Գևորգ Մանուկյանի (Մելո) հետ…
-Եթե չեմ սխալվում, Գևորգի հարսանիքի «ազաբ բաշի»-ն եք եղել:
-Այո:
-Ծնունդով Հոկտեմբերյանից եք: Այժմ Երևանո՞ւմ եք ապրում:
-Մի շրջան Երևանում էի ապրում վարձով, բայց դժվար ժամանակները ստիպեցին, որ նորից վերադառնամ հայրական տուն: Հուսով եմ, որ նորից ամեն ինչ լավ կլինի և այս երկար ճանապարհը չեմ ացնի ամեն օր: Հոգնում եմ շատ (ժպտում է): Բայց ինչ արած, չարչարանքն էլ է մարդու համար, առանց դրա չի լինի:
-Փաստորեն, այսօր մեր երգիչներն էլ մեկի փոխարեն մի քանի տեղ աշխատելով` չեն հասցնում որոշ կարևոր հարցեր լուծել:
-Միանշանակ: Այսօր մեր երկրում դժվար է գումար աշխատել, ծախսերն էլ շատ են: Երգչի համար այդ ծախսերը եռակի են, քանի որ պետք է ստեղծել նոր երգ, տեսահոլովակ:
-Գոռ, մի փոքր էլ անդրադառնանք անձնական կյանքի. Ձեր երկրպագուհինրին փորձենք ուրախացնել, կամ տխրեցնել:
-(Ժպտում է) Չգիտեմ, ինչ ասեմ. չեմ ցանկանում տխրեցնել, բայց ոչ էլ ուզում եմ շատ ուրախացնել: Անձնական կյանքումս հիմա ամեն ինչ խաղաղ է ու հանգիստ, «նետրալ» վիճակ է:
-Նախորդ տարի, եթե չեմ սխալվում, պատրաստվում էիք ամուսնանալ:
-Այո, կար նման մտադրություն, բայց այնպես դասավորվեց, որ մենք որոշեցինք մնալ շատ լավ ընկերներ միայն:
-Նման բան հնարավո՞ր է, միմյանց նկատմամբ սեր ապրած մարդիկ կարո՞ղ են մնալ ընկերներ:
--Ոչ (ժպտում է), անուն ենք դրել «ընկերներ», որպեսզի մեկս մյուսին չնեղացնի:
-Դիմացինի ո՞ր գիծն է, որ կարող է Ձեզ խանգարել ընտանիք կազմելու կարևոր որոշումը կայացնելու հարցում:
-Չենթարկվելը, սուտ խոսելը… Չգիտեմ, այսօր մեր հայ աղջիկները մի քիչ շատ են փոխվել: Մեզ համար արդեն շատ դժվար է դարձել: Մաքուր ընտանիքները շատ են, բայց անգամ մաքուր ընտանիքներից հաճախ «ոչ մաքուր» պրոդուկտ է դուրս գալիս: Ես ակումբային կյանքի մեջ եմ և տեսնում եմ, թե ինչ է կատարվում: Հազար ու մի բան ենք տեսնում: Հազար ափսոս: Աղջիկներն արդեն տղաներին անցել են:
-Ինչո՞վ:
-Վարքով, պահվածքով, խոսքով, մտքով: Մի քիչ լպիրշություն կա մեջները: Նկատում ես` գեղեցիկ աղջիկ է, դուր է գալիս, բայց բավական է երկու րոպե հետը խոսես` հիասթափվում ես:
-Գուցե ակումբներո՞ւմ եք հանդիպում միշտ նրանց, դա է պատճառը:
--(Ծիծաղում է) ոչ, ակումբներում այդ աչքով ես ոչ-ոքի չեմ նայում, ըստ իս, չես կարող գիշերվա ժամը 23-24:00-ին «տուն տանելու» աղջիկ գտնել:
-Քիչ առաջ «չենթարկվել» արտահայտությունն արեցիք: Ենթարկվել ասելով ի՞նչ նկատի ուեք:
-Չեմ ասում, որ պետք է քո ծառան դառնա, բայց կինը պետք է մի-քիչ հեզ լինի: Եթե ամուսինը կնոջը որևէ բան է ասում, անգամ եթե մի քիչ սխալ է, կինն իր ամուսնուն սիրելով ու հարգելով` կարող է այդ պահին լռել, համաձայնել, ոչ թե հակաճառել:
-Դրանից ամուսինն իր սխալը կզիտակցի՞:
-Ես` այո: Թեկուզ 15 րոպե հետո կզգամ իմ սխալը և ներողություն կխնդրեմ ու շնորհակալություն կհայտնեմ ինձ հասկանալու և չբարկացնելու համար: Բայց դա դաստիարակության հարց է: Սիրող աղջիկը մեկ վայրկյանում իր սիրելիին կարող է երկինք բարձրացել, կարող է գետնով տալ: Յուրաքանչյուր կին պետք է սիրելի տղամարդուն բարձրացնի:
-Գոռ, հատկապես հայ տղամարդիկ այնքան էլ չեն սիրում ներողություն խնդրել:
-Գիտեք, ներողություն խնդրելու, հայցելու տարբեր ձևեր կան. «կներես», «մոռանանք», «ամեն ինչ լավ կլինի»: Նաև, միայն խոսքով, արտահայտությամբ չի, պետք է զգաս այդ ամենը: Իսկապես, կան մարդիկ, ովքեր իրենց վատ են զգում ներողություն հայցելու հարցում: Անձամբ ես այդ բառը շատ եմ օգտագործում, և բոլորովին չեմ նեղվում:
-Բնավորությամբ խանդո՞տ եք:
-Ահավոր շատ, բայց այդ խանդը հաճախակի վատ բաների է բերում: Պետք է հասկանալով խանդել:
-Պատահե՞լ է, որ խանդի պատճառով հարաբերություններ «փչացնեք»:
-Եղել են դեպքեր: Բնականաբար, զղջացել եմ և հենց այստեղ է, որ ինձ օգնության է հասել վերը նշված ներողությունը…Դիմացինը մեղք չունի, որ դու սխալվում ես: Եթե ցավեցնում ես նրան, պետք է ներողություն խնդրես: