Ապրելը դժվար չէր, պարզապես կային որոշակի սոցիալական բնույթի խնդիրներ. Տիգրան Իգիթյանը Հայաստանից մեկնելու և նոր գործունեության մասին

Ընթերցողն Aysor.am-ի այսօրվա զրուցակցին կհիշի Հանրային հեռուստաընկերությամբ հեռարձակվող սերիալներից: Բարի դեմքով երիտասարդ, ով միշտ «հարցեր լուծողի» դերում էր: Մեր հյուրը շատերի մոտ որպես մարզիկ տպավորված Տիգրան Իգիթյանն է:

-Տիգրան, նախկինում Ձեզ հաճախ էինք հանդիպում Հանրային հեռուստաընկերության սերիալներում: Ինչո՞վ է պայմանավորված ներկայիս պասիվությունը:

-Այո, ես նկարահանվեցի Հանրային հեռուստաընկերության երկու խոշոր նախագծերում: Իսկ պասիվությունս պայմանավորված է այն բանով, որ այդ հեռուստանախագծերի ավարտից հետո համապատասխան առաջարկներ չստացա:

-Եթե չեմ սխալվում, դուք մարզիկ եք, այո՞:

-Ոչ, մարզիկ չեմ, իմ մարզումները զուտ սիրողական բնույթ են կրել: Երբևէ չեմ էլ ցանկացել դառնալ պրոֆեսիոնալ մարզիկ:

- Ինչպե՞ս հայտնվեցիք էկրաններին:

-Ես դերասանական կրթություն չունեմ, սակայն այդ ասպարեզում ընկերներ ունեմ: Նրանցից մեկի՝ դերասան-մարզիկ Էրիկ Օհանյանի հետ մի օր հետաքրքրությունից ելնելով այցելեցի հերթական ֆիլմի նկարահանման հրապարակ: Այնտեղ ծանոթացա ռեժիսորի հետ, ով առաջարկեց նկարահանվել էպիզոդիկ կերպարում: Բնականաբար՝ համաձայնեցի: Գիտեք, նկարահանվելու ընթացքում հասկացա, որ կինոն ինձ շատ է գրավում: Հետագայում իմ տվյալները թողեցի քասթինգ ստուդիայում… Որոշ ժամանակ անց ինձ առաջարկեցին Հանրային հեռուստաընկերության «Հրեշտակների դպրոցը» սերիալում մարմնավորել «Տիկ»-ին: Սիրով համաձայնեցի:

-Դժվար չէ՞ր դերասանի մասնագիտությունը:

-Իմ կարծիքով՝ այո, դերասանի գործը ծանր է, քեզանից պահանջում է գրեթե ամբողջ ուժերդ ներդնել: Քանի որ ես մասնագիտությամբ դերասան չեմ, ինձ համար առավել ևս հեշտ չէր: Սակայն նկարահանվելու ընթացքում ընտելացա գործին:

-Այժմ չե՞ք կարոտում կինոաշխարհը:

-Հնարավոր չէ չկարոտել (ժպտում է):

-Իսկ կա՞ր մի բան, որ Ձեզ դուր չեկավ այդ ոլորտում:

-Յուրաքանչյուր ոլորտ էլ ունի իր լավ ու վատ կողմերը, բայց պետք է նշեմ, որ աշխատանքի ընթացքում ինձ հետ չի պատահել այնպիսի մի բան, որն ինձ դուր չգա:

-Տիգրան, որքան նկատել եմ, Հայաստանից հեռացել եք: Ինչո՞ւ…

-Մոտ 3 տարի առաջ ընտանիքիս՝ կնոջս և որդուս հետ տեղափոխվեցի Ռուսաստանի Դաշնություն՝ Սոչի քաղաք: Այստեղ եմ բնակվում: Բայց ինչպես դուք եք նշում, ես Հայաստանից չեմ հեռացել:

-Հաճա՞խ եք Հայաստանում լինում:

-Այո, այդտեղ ունեմ ունեմ ընկերներ, հարազատներ ու բարեկամներ:

-Իսկ ի՞նչ պատճառով որոշեցիք այդտեղ տեղափոխվել: Դժվա՞ր էր Հայաստանում ապրելը:

-Ապրելը դժվար չէր, պարզապես կային որոշակի սոցիալական բնույթի խնդիրներ: Աշխատանքի դեմ վարձատրությունն էլ ցածր էր:

-Եվ ինչով եք զբաղվում Սոչիո՞ւմ:

-Հիմնեցի և այժմ էլ ղեկավարում եմ իմ փոքր բիզնեսը՝ առևտրի և սպասարկման ոլորտում:

-Տեղի հայերի հետ շփում կա՞:

-Իհարկե, այստեղ էլ շատ ընկերներ ու հարազատներ ունեմ, տեղի հայերի հետ էլ շատ մտերիմ եմ, ջերմ ու լավ հարաբերությունների մեջ եմ:

-Կպատմե՞ք մեզ Ձեր ընտանիքի մասին:

-Փառք Աստծո, ընտանիքս ողջ և առողջ է. ունեմ հայր, մայր, փոքր քույր, ով արդեն իսկ կազմել է իր ընտանիքը: Իհարկե, նաև կին ու որդի:

-Ձեր կի՞նն ինչ մասնագիտություն ունի:

-Բուժքույր է, աշխատում է հիվանդանոցում:

-Էկրաններին երևացող տղամարդկանց կանայք խանդոտ են լինում: Նման տեսարանների չե՞ք բախվում:

- Ոչ, նման խնդիր երբեք չի եղել, քանի որ ինքս առիթ չեմ տվել: Նա դրական է վերաբերում իմ աշխատանքին:

-Հետաքրքիր է, ընկերներից, Ձեր նախկին խաղընկերներից ո՞ւմ հետ եք կապ պահպանում:

-Գրեթե բոլորի հետ էլ կապը պահպանում եմ: Թե այստեղ, թե Հայաստանում՝ ոմանց հետ հանդիպում ենք: Շատերի հետ էլ շփվում եմ սոցիալական կայքերի միջոցով:

-Տիգրան, էկրաններից «չոր» մարդու տպավորություն էիք թողնում: Ինչպիսի՞ն եք իրական կյանքում:

-(Ծիծաղում է) թույլ տվեք ինքս ինձ չբնութագրեմ, առավել ևս բնավորությանս գծերը:

-Ծնունդով Երևանի՞ց եք:

-Ոչ, ես ծնվել եմ Շիրակի մարզի Արթիկ քաղաքում:

-Եթե անկեղծ՝ չէի՞ք ցանկանա նորից նկարահանվել, կամ, գուցե, ունե՞ք արդեն առաջարկներ:

-Համապատասխան առաջարկ ստանալու դեպքում, եթե ինձ պայմանները գոհացնեն, մեծ սիրով կհամաձայնեմ նկարահանվել: Այս ընթացքում էլ որոշ առաջարկներ ստացել եմ, սակայն այս կամ այն պատճառով չեմ ընդունել:

-Ի՞նչ նպատակներ ունեք:

-Այս պահին իմ բոլոր նպտակներն ու երազանքները կապված են ընտանիքիս, հատկապես՝ որդուս հետ:

-Քանի՞ տարեկան է Ձեր որդին:

-Հունվարին կդառնա 3 տարեկան: