22/01/2016 20:47
Թող մինչև մեր կյանքի վերջ միասին լինենք. Նունե Եսայան-Ավո Խալաթյան ընտանիքը 10 տարեկան է
Գեղեցիկ, կայացած ու ինքնուրույն կանանց համար ամուսնությունը հաճախ վերջին պլան է մղվում: Շատերն այդպես էլ նվիրվում են իրենց կարիերային՝ անտեսելով այն ջերմ ու բարի անկյունը, որը կոչվում է ընտանիք: Ժամանակին շատերին թվում էր, թե երգչուհի, ՀՀ վաստակավոր արտիստուհի Նունե Եսայանը ևս հեռու կմնա ընտանեկան հոգսերից, սական. Սակայն, այդ նույն ժամանակն ապացուցեց, որ նորից՝ «Գլխավորը սերն է»… Aysor.am-ի հյուրասրահում Նունե Եսայան-Ավո Խալաթյան ամուսնական զույգն է, որն արդեն 10 տարեկան է:
Ամեն ինչ սկսվեց ՍԻՐՈ քաղաքից
Նունե. Ճամփորդության էինք մեկնել Փարիզ: Այնպես չի, որ առաջին հայացքից սեր ծնվեց (ժպտում է)…
Ավո. Փարիզում «Նունե Եսայան և արտիստներ» խորագրով համերգ էր լինելու, մեկ շաբաթով մեկնել էինք: Նունեն ինձ չէր ճանաչում, բայց ես և ինքը ընդհանուր ընկեր ունեինք, ով էլ առաջարկել էր իմ թեկնածությունը: Ես այդ ժամանակ «Օպերա» ակումբում էի աշխատում՝ ֆրանսերեն երգեր էի երգում: Այնպես որ, տեղին էր իմ մեկնելն իրենց հետ (ժպտում է): Մեծ ոգևորվածությամբ համաձայնեցի… Ես և Նունեն սկսեցինք շփվել Փարիզում, միմյանց ճանաչեցինք ու զգացմունքներ արթնացան: Այդպես, մեկ շաբաթ, ես զբաղված էի Նունեով ու Փարիզում (ծիծաղում է):
Նա գրավեց ինձ
Նունե. Ինձ գրավեց Ավոյի անկեղծությունն ու մաքրությունը, որը մինչ այսօր պահպանվում է իր ներսում: Շատ անմիջական է:
Ավո. Հիացած էի և եմ իր հանգստությամբ, մտածողությամբ, վստահությամբ, կազմակերպվածությամբ ու պարտաճանաչությամբ: Դրանք մարդկային անհրաժեշտ հանտկանիշներ են: Էլ չասեմ իր հմայքի և տաղանդի մասին:
Տարիքային տարբերությունը խոչընդոտ չհանդիսացավ
Ավո. Դա ոչնչում չի խանգարել, միևնույն է, ես մտածում եմ տղամարդու, նա՝ կնոջ տեսանկյունից: Նունեն իր կանացի խոհեմությամբ, ես՝ իմ տղամարդկային՝ միմյանց լրացնում ենք:
Որոշեցին միասին ապրել
Ավո. Զգում էինք, որ երբ օրն ավարտվում է ու յուրաքանչյուրս իր տուն է գնում՝ կարոտում ենք: Դա մեզ համար արդեն նեղություն էր, ուզում էինք ամեն վայրկյան միասին լինել: Մենք լուրջ ենք վերաբերել մեր որոշմանը: Հատկապես, որ ես բնավորությամբ միասեր եմ, նվիրվում եմ միայն մեկին: Հասկացա, որ նա միակն է ու վերջ: Նա էլ հեշտությամբ համաձայնվեց դառնալ իմ անբաժան կեսը:
Նունե. Ամեն ինչ ինքնաբերաբար ստացվեց: Ուղղակի որոշեցինք միասին ապրել ու մինչ այսօր իրար հետ ենք:
Հարսանեկան միջոցառում չեղավ
Ավո. Երբ Փարիզից վերադարձանք, մեր կապը պահպանվեց: Ամիսներ անց հասկանալով, որ առանց մեկս մյուսի չենք կարող՝ որոշեցինք ընտանիք կազմել: Մենք չենք ամուսնացել եկեղեցով ու փաստաթղթով, թեև միշտ մտածում ենք եկեղեցով պսակադրվելու մասին: Մեզ համար կարևոր է հոգևորը, օրհնությունը: Բայց զավակներս արդեն մեծանում են, չեմ ուզում լինի «Հոր-հոր աղայի» երգը՝ այնպես պիտ ծեծենք, որ հիշեն հոր հարսանիք (ծիծաղում է):
Խալաթյանները ջերմորեն ընդունեցին ճանաչված հարսին
Ավո. Երբ ծնողներս իմացան, որ ցանկանում եմ Նունե Եսայանի հետ ամուսնանալ, սկզբում մի փոքր շոկային վիճակում հայտնվեցին (ծիծաղում է): Բայց լինելով ժամանակակից մտածողությամբ և ապրելակերպով մարդիկ, իմ որոշումներին միշտ լուրջ են վերաբերել: Երբեք ոչինչ չեն պարտադրել, միշտ ինքնուրույն եմ կայացրել որոշումներս: Հասկանում էին, որ նա է իմ սրտի ուզածն ու մտքիս ցանկությունը: Քանի որ ես միայն արտասահմանյան երգեր էի լսում ու կատարում, լիովին ծանոթ չէի Նունեի երգարվեստին: Մեկ անգամ էի մորս խորհրդով մի երգ լսել: Եվ գիտե՞ք ինչու. այն ժամանակ էլ նա մայրիկիս սիրելի երգչուհին էր (ժպտում է):
Նունե. Երբ որոշեցինք, որ պետք է ամուսնանանք և միասին ապրենք, Ավոն ինձ ծանոթացրեց իր ծնողների հետ: Շատ կարևոր էր այն հանգամանքը, որ նրա ծնողները ևս արվեստի բնագավառից էին՝ մայրը՝ դերասանուհի, հայրը՝ նկարիչ: Գիտակցում էին, որ մեր ասպարեզում այսպիսի զույգեր կարող են ձևավորվել: Այնպես որ, ամեն ինչ շատ հեշտ ստացվեց, խոչընդոտներ չեղան: Ընդհակառակը, մեր առաջին հանդիպումն անցավ շատ ջերմ ու ընկերական մթնոլորտում ու մինչև հիմա էլ այդպես է:
Հմայքն ու հայտնիությունը չվախեցրեցին
Ավո. Նունեի հմայքն ինձ չվախեցրեց: Ես սիրել եմ Նունե-մարդուն և ոչ թե Նունե-արտիստին, ընդունել եմ նրա ոչ թե հայտնիությունը, այլ անհատականությունը, գրավվել նրա կին, մայր ու ընկեր լինելու հատկանիշներով: Այնպես չէր, որ ես հեռու էի արվեստից, չէ՞ որ բացի երգելուց խաղում էի նաև Պարոնյանի անվան թատրոնում, մայրս դերասանուհի էր, հայրս՝ նկարիչ:
Հարս ու սկեսուր-փեսա ու զաքանչ :-)
Նունե. Ցավոք, Ավոյի հայրիկը կյանքից շուտ հեռացավ: Քանի որ ամուսինս ընտանիքի միակ զավակն է, բնականաբար, մայրը մեզ հետ է ապրում ու մեր՝ այսքան տարի միասին համերաշխ ու խաղաղ ապրելն ապացուցում է, որ հրաշալի հարաբերությունների մեջ ենք:
Ավո. Ես և Նունեի մայրիկը միմյանց շատ ենք սիրում: Երբեմն անվնաս ու բարի կատակներ անում ենք: Իմ բախտը բերել է նաև նրանում, որ զոքանչս շատ լավ կին է:
Թեթև բնավորությամբ՝ հրաժեշտ վեճերին
Նունե. Մեր ընտանիքում երբեք մեծ վեճեր չեն լինում, ուղղակի փոքրիկ, անցողիկ ինտրիգներ են, որոնցից խուսափելն անհնար է: Դրանք ավելի շատ կենցաղային հողի վրա են ծագում: Շատ աննշան խոսակցություններ են լինում ու շատ արագ էլ հանգուցալուծվում, երկար չեն տևում: Դա ավելի շատ Ավոյի շնորհիվ է. ճիշտ է, նա շուտ է բռնկվում, սակայն առավելագույնը մեկ ժամից հանդարտվում է: Մենք այն զույգերից ենք, ովքեր երկար ժամանակ «խռով» չեն մնում (ժպտում է):
Ավո. Իմ ու Նունեի վեճը ամենաշատը մեկ-երկու ժամ է տևում, այնուհետև գրկախառնվում ենք ու այդ վեճի մասին մոռանում: Դրանք ոչ մի նստվածք, հետք չեն թողնում:
Զգացմունքները փորձված են
Նունե. Մեր հարաբերություններում խանդը գրեթե բացակայում է: Կարծում եմ, այն արթնանում է չափազանց լուրջ առիթների դեպքում, իսկ նման առիթներ չեն եղել: Քանի որ երկուսս էլ բեմի մարդիկ ենք, միմյանց լավ ենք հասկանում ու ամեն չնչին բանից խնդիր չենք սարքում:
Ավո. Մենք անցել ենք այդ փուլը, երկուսս էլ արդեն «ստուգված» ենք ու փորձված:
Զավակները շատ բան փոխեցին
Նունե. Զավակներիս ծնունդից հետո շատ բան փոխվեց. ի հակադրություն առաջվան՝ հիմա չափազանց համբերատար եմ դարձել: Ջերմությունն ու սերն ավելի է շատացել: Կարծում եմ, բոլոր նրանք, ովքեր երեխաներ ունեն՝ ինձ կհասկանան:
Ավո. Ինձ համար լիակատար երջանկություն է ունենալ ընտանիք՝ կին, զավակներ, շրջապատված լինել նրանց սիրով ու հոգատարությամբ: Շնորհակալ եմ ծնողներիցս, Աստծուց, որ ինձ այսպիսի երջանիկ կյանք է շնորհվել:
Զանգակ ու բամբակ
Ավո. Մեզ մոտ մեկը Սոնի է, մյուսն՝ էրիքսոն (ծիծաղում է): Ես միշտ փորձում եմ հումորի չափաբաժինը չպակասեցնել մեր ընտանիքում, քանի որ ժպիտը, ծիծաղը ցրում է շրջապատի նեգատիվը: Եվ հետո, սիրում եմ խաղալ կնոջս հոգու հետ:
Նունե. Ավոն չունի բնավորության այնպիսի հիմնական գծեր, որոնք ինձ դուր չեն գալիս: Կարող է այս կամ այն արարքն իմ սրտով չլինի, բայց դա կարողանում ենք հենց տեղում հարթել: Գուցե իր արարքը ճի՞շտ էր այդ պահի համար: Շատ կատակասեր է Ավոն ու դա օգնում է հարաբերություններում:
Ցանկանում եմ
Նունե. Ուզում եմ, որ այն, ինչ այս պահին ունենք՝ պահպանենք, ավելին պետք չի:
Ավո. Տա Աստված՝ բոլորս առողջ լինենք, երկար կյանք ունենանք ու վայելենք կյանքի բոլոր բարիքներն ու լավ պահերը: Ամենակարևորը՝ առողջություն եմ մաղթում իմ ընտանիքին, իմ ու Նունեի ծնողներին երկարակեցություն եմ ցանկանում: Երախաներիս դեմքից ժպիտը թող անպակաս լինի, արժանի մարդիկ մեծանան: Իսկ ինձ ու կնոջս անսահման սեր եմ մաղթում, թող մինչև մեր կյանքի վերջ միասին լինենք:
10 տարվա հեռավորությունից
Նունե. Մեր ընտանիքն արդեն 10 տարեկան է: Ճիշտ է, այն յուրովի նշելու ծրագրեր կան, սակայն հստակ դեռ ոչինչ չենք որոշել:
