Հայաստանում Արգենտինայի դեսպանը նախընտրում է լավաշ՝ պանրով ու կանաչիով, և հիանում է հայկական գորգերով

Հայաստանում Արգենտինայի արտակարգ և լիազոր դեսպան Գոնզալո Ուրրիոլաբեիտիայի հետ Aysor.am-ի թղթակիցը զրուցել է մեր երկրում գործունեության, հայկական ուտեստների, մշակույթի և երկկողմ համագործակցության մասին։

- Պարոն դեսպան, գրեթե երկու տարի է, ինչ ներկայացնում եք Հայաստանում Արգենտինան, արդեն հասցրե՞լ եք ընտելանալ այստեղի ապրելակերպին: Ձեզ դու՞ր է գալիս Հայաստանում:

- Գրեթե երկու տարի է, ինչ Հայաստանում Արգենտինայի դեսպանն եմ: Եկել եմ Հայաստան մի խորհրդանշական ժամանակահատվածում, երբ լրանում էր հայ ժողովրդի պատմության ամենացավալի իրադարձություններից մեկի 100-ամյա տարելիցը:

Ես միշտ ասում եմ, որ Հայաստանում ինձ երջանիկ եմ զգում: Հայերին ճանաչել եմ դեռևս Բուենոս Այրեսում, որտեղ հայկական մեծ համայնք կա: Բացի այդ, Արգենտինայում բավականին շատ են Հայաստանին նվիրված փողոցները, կամուրջները, հրապարակներն ու հուշարձանները: Հայերն աչքի են ընկնում իրենց առատաձեռնությամբ, անմիջականությամբ ու ընկերասիրությամբ: Այնպես որ շատ հեշտ էր տեղի կյանքին ու կենցաղին հարմարվելը: Հայաստանը շատ գեղեցիկ երկիր է, և երբ ազատ ժամանակ եմ ունենում, ինձ դուր է  գալիս շրջել երկրով, որը թեպետ փոքր է, սակայն բազմաթիվ տեսարժան վայրեր ունի ու բազում թաքնված անկյուններ, որոնք կարող ես բացահայտել:

- Տարբեր երկրներում եք դիվանագիտական ծառայության եղել: Կարո՞ղ եք համեմատականներ անցկացնել նախկին և ներկա փորձերի միջև:

- Իմ մասնագիտական գործունեության ընթացքում դիվանագիտական ծառայության եմ եղել Բրազիլիայում` հինգ տարի աշխատելով Արգենտինայի դեսպանատանը` որպես մամուլի բաժնի կցորդ: Բացի այդ, աշխատել եմ Քուվեյթում` Արգենտինայի դեսպանատանը` որպես գործերի ժամանակավոր հավատարմատար, իսկ այժմ էլ Արգենտինայի դեսպանն եմ Հայաստանում: Այսինքն` շարունակաբար փոխվել է ոչ միայն այն երկիրը, որտեղ աշխատել եմ, այլ նաև աշխատանքի բնույթը, որոնցից յուրաքանչյուրն իր առանձնահատկություններն ունի:

Բրազիլիայում, կարծես, գտնվում ես ամբողջությամբ այլ քաղաքակրթությունում: Դա մի հսկայական երկիր է թե՛ իր տարածքով, թե՛ բնակչությամբ, աշխարհագրությամբ, մշակույթով, ավանդույթներով ու թե՛ իր հիասքանչ լողափերով ու դիմակահանդեսներով: Այդ ամենին գումարած նաև աշխատանքը հաղորդակցության ոլորտում, որը ժամանակակից աշխարհում ամենակարևոր ասպեկտներից մեկն է, առավել հետաքրքիր էր դարձնում ամեն ինչ: Այնուհետև մեկնեցի աշխատանքի Քուվեյթ և կրկին հայտնվեցի այլ քաղաքակրթության մեջ, որտեղ առօրյա կենցաղային կյանքն ամբողջությամբ տարբերվում է նրանից, ինչին մենք սովոր ենք:

Ի տարբերություն այդ երկրների` Հայաստանում յուրահատուկ հանգստություն եմ զգում, որտեղ կարող ես լիցքաթափվել և մտածել, թե ինչ նոր գաղափարներ ու նախաձեռնություններ կարող ես իրականացնել` լինելով որևէ երկրի դեսպան: Այդ իսկ պատճառով էլ աշխատում ենք ամենատարբեր միջոցառումներ ու նախագծեր իրականացնել բոլոր ոլորտներում, ընդ որում` ոչ միայն Երևանում, այլև մարզերում` համագործակցելով տարբեր կազմակերպությունների հետ, որոնց գործունեությունն ուղղված է տարածքային զարգացմանը:

- Հասցրե՞լ եք Հայաստանում գտնվելու ընթացքում ուսումնասիրել հայերեն: Եթե այո, կարո՞ղ եք համեմատել հայերենի բարդության մակարդակը Ձեր մայրենի լեզվի հետ և նշել, թե ո՞րն է ավելի բարդ:

- Հայերենը շատ գեղեցիկ, բայց միևնույն ժամանակ բավականին բարդ լեզու է: Իհարկե, մի շարք բառեր եմ սովորել այս երկու տարիների ընթացքում` լսելով դրանք փողոցում, սրճարանում, կամ հենց դեսպանատանը` շփվելով իմ աշխատակիցների հետ: Երբ հայերեն հետաքրքիր հնչողությամբ որևէ բառ եմ լսում, անպայման հարցնում եմ աշխատակիցներիս, թե ինչ է նշանակում և փորձում հիշել այն: Կարծում եմ` ապագայում ավելի խորությամբ և լրջորեն կսկսեմ ուսումնասիրել այս լեզուն, թեպետ արտասահմանցու համար, կարծում եմ, այն իսկական մարտահրավեր է, քանի որ հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի ամբողջությամբ անկախ ու առանձին ճյուղ է:

- Կարծում եմ՝ հայ ընթերցողին հետաքրքիր կլինի իմանալ, թե Դուք ինչպես եք վերաբերվում հայկական խոհանոցին: Ունե՞ք նախընտրած ճաշատեսակներ:

- Իհարկե, հայկական ավանդական շատ ուտեստներ եմ փորձել, բայց այն, ինչ ամենաշատն է ինձ դուր եկել, իրականում շատ պարզ ու հասարակ ուտեստ է. դա լավաշն է` պանրով ու կանաչիով: Միշտ ասում եմ, որ կարող եմ անդադար ուտել այն:

- Լինելով այլ մշակույթի կրող՝ գտե՞լ եք որևէ նմանություններ հայկական մշակույթի հետ:

- Հայաստանը հազարամյակների պատմություն ու մշակույթ ունեցող երկիր է։ Այստեղ սովորելու շատ բան կա, ներառյալ` ավանդույթները, մշակույթը, երաժշտությունը և այլն: Հայկական մշակույթի մեջ ինձ ամենաշատը հիացնում են հայկական գորգերը, դրանց գույները, նախշերը: Չեմ կարողանում անտարբեր անցնել գորգերի կողքով, արդեն գնել եմ ինձ համար մի քանիսը և կարծում եմ` չեմ սահմանափակվի այդքանով:
Ինչպես արդեն ասացի, ինձ շատ է դուր գալիս շրջել Հայաստանի մարզերով, որտեղ կարող ես գտնել շատ ու շատ դարեր առաջ կառուցված վանքեր ու դրանց միջոցով ուսումնասիրել հայկական ճարտարապետության առանձնահատկությունները:

Արգենտինան համեմատաբար ավելի երիտասարդ երկիր է, և այնտեղ չես գտնի այդքան հին եկեղեցիներ, թեպետ մեր ճարտարապետությունն էլ, որը hատկապես 18-րդ դարում մեծ զարգացում է ապրել, ևս շատ տպավորիչ է: Սակայն, դրա փոխարեն, Արգենտինայում բնությունն է հրաշալի տեսարաններ կերտել, որն աշխարհում որևէ այլ տեղ չես հանդիպի: Արգենտինան այնքան մեծ է, որ, հյուսիսից հարավ ճանապարհորդելով, անցնում ես աշխարհագրական տարբեր գոտիներով` վայելելով Իգուասու ջրվեժների հրաշալի տեսարանը, դիտելով տանգոյի մի գեղեցիկ ներկայացում Բուենոս Այրեսում, իսկ հաջորդ օրը կարող ես ուղևորվել Պատագոնիա` Պերիտո Մորենո հսկա սառցադաշտն ու սառցաբեկորները տեսնելու ու խմելու մի բաժակ վիսկի` հենց սառցաբեկորների սառույցով:

Իհարկե, արգենտինական մշակույթն ունի իր առանձնահատկությունները, որոնց միջոցով այն տարբերվում է այլ մշակույթներից և այդ առանձնահատուկ կետերից մեկը տանգոն է: Ես միշտ համեմատում եմ տանգոն հայկական դուդուկի երաժշտության հետ, քանի որ դրանք երկուսն էլ կարոտի ու տխրության երաժշտություն են:

- Տնտեսության և մշակութային ոլորտներում երկկողմ համագործակցության ի՞նչ ծրագրեր են ակնկալվում առաջիկայում:

- Հայաստանի հետ ունենք բազմակողմ համագործակցություն և մշտապես աշխատում ենք նոր ուղղություններ գտնել այդ համագործակցությունն առավել առաջ մղելու համար: Երկու երկրների միջև առկա է քաղաքական բարձր մակարդակի երկխոսություն, ինչի վկայությունն են նաև երկկողմ բարձրաստիճան փոխայցելությունները: Անցյալ տարի դեսպանատանը հյուրընկալեցինք ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին, ով եկավ շնորհավորելու Արգենտինայի ժողովրդին եւ Կառավարությանը՝ Անկախության 200-ամյակի կապակցությամբ:

Շարունակում ենք համագործակցությունը տնտեսական ոլորտում, որը շատ ակտիվ կերպով իրականացնում ենք հատկապես գյուղատնտեսության ոլորտում: Անցյալ տարի արգենտինացի գյուղատնտես փորձագետների երկու առաքելություն ընդունեցինք Հայաստանում:
Դեսպանությունը նաև մշակութային ակտիվ գործունեություն է  ծավալում` փորձելով դրանում ներգրավել տեղի հասարակությանը: Դեսպանատանը բացեցինք Արգենտինական մշակույթի կենտրոն, որտեղ մշակութային տարբեր միջոցառումներ ենք կազմակերպում: Կենտրոնը բաց է համագործակցելու բոլոր նրանց հետ, ովքեր ցանկանում են հետաքրքիր գաղափարներ իրականացնել: Բացի այդ,  կազմակերպում ենք տարբեր համերգներ, յուրաքանչյուր տարի արգենտինական ֆիլմերի փառատոն ենք անցկացնում, որն աստիճանաբար առավել շատ մարդկանց է գրավում:

Մենք շարունակելու ենք աշխատել նույն եռանդով` փնտրելով և իրականացնելով նոր գաղափարներ ու ծրագրեր: