30/03/2017 19:18
Հանրային մարդիկ պատկանում են Հայաստանի Հանրապետությանը, համապետական արժեք են՝ անկախ այնտեղ իշխող ուժից. Արսեն Ջուլֆալակյան
Եվս 3 օր և 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրություններն այլևս պատմության գիրկը կանցնեն: Մինչ այդ, պայքարի մեջ մտած քաղաքական 9 ուժերը նախընտրական քարոզարշավ են անցկացնում՝ պայքարելով քվեների մեծամասնության համար:
Aysor.am-ը շարունակում է հանրությանը ներկայացնել տարբեր ոլորտների առաջատարների կարծիքները 2017թվականի նախընտրական պայքարի շուրջ:
Հունահռոմեական ոճի ըմբշամարտիկ, 2014 թվականի ըմբշամարտի աշխարհի չեմպիոն, Միջազգային կարգի սպորտի վարպետ Արսեն Ջուլֆալակյանն այս ամենի մասին օբյեկտիվ կարծիք ձևավորելու համար ակտիվորեն հետևում է ընթացքին:
«Օրվա մեջ գոնե մեկ ժամ պետք է հատկացնել քաղաքական անցուդարձին հետևելուն, որպեսզի կարողանանք հնարավորինս ճիշտ որոշում կայացնել: Չէ՞ որ որոշվելու է մեր պետության առաջիկա հինգ տարիների ճակատագիրը: Բնականաբար, ինքս էլ անմասն չեմ մնում, անգամ այս զբաղվածությանս մեջ հետևում եմ զարգացումներին», - մեզ հետ զրույցում նշեց ըմբշամարտիկը:
Այս տարվա քարոզարշավը երիտասարդ մարզիկը որակեց «տարօրինակ».
«Այնպիսի անձանց ես տեսնում, որոնց նույնիսկ կարելի էր արգելել մասնակցել: Բայց դե մյուս կողմից էլ հասկանում ես, որ ժողովրդավարության պայմաններում դա հակացուցված է: Եթե մեզ համարում ենք ժողովրդավարական երկիր, ապա բոլորն էլ պետք է արտահայտվելու հնարավորություն ունենան: Չնայած, ցավալի է, որ կան նման ուժեր»:
Քաղաքական 9 ուժերի մեջ կան այնպիսիք, որոնց հանրությունը նույնիսկ ցածր քվեներով չէր ցանկանա տեսնել նոր ձևավորվող խորհրդարանում: Պատճառը ոչ միայն վստահություն չներշնչող ծրագրերն են, այլև՝ այդ կառույցներում տեղ գտած անհատների ոչ վաղ անցյալը:
«Ինձ համար էլ նման ուժեր կան, բայց դա ոչ թե քարոզարշավի,այլ տարիների ընթացքում ձևավորված կարծիք է: Նրանք իրենց «բազմաչարչար» աշխատանքով վաստակել են այն, որ ոչ միայն խորհրդարանում չպետք է հայտնվեն, այլ իրենց գործունեությունը պետք է արգելվի: Ցավոք, նրանք կան, գործում ու պայքարում են ու տհաճ է, որ որոշները պետք է այս կամ այն պատճառներով նորից «խաբվեն» ու նրանց ընտրեն: Մնում է հուսանք, որ ժողովուրդը ձայների նույնիսկ նվազագույն քանակով թույլ չի տա նրանց՝ հայտնվել խորհրդարանում: Շատ ցավալի կլինի, որ որևէ կուսակցություն կամ դաշինք, որն ընդամենը մեկ-երկու ամիս առաջ է անունը փոխել, իր վաստակած ողջ կեղտը ինչ-ինչ միջոցներով մաքրի ու հայտնվի նոր խորհրդարանում… Այնպիսի ուժեր էլ կան, որոնց քաղաքական հայացքները ոչ մի կերպ չեմ կարող կիսել: Երկիրն այս վիճակին բերել հասցնելուց հետո ասել, թե այն ժամանակ մենք ճիշտ էինք գործում, տվեք մեզ նորից հնարավորություն ու կապացուցենք, որ դա այդպես է՝ ծիծաղելի է: Բայց թե ո՞րն է այդ ճիշտը եղել, չգիտեմ, սկսած 90-ականներից ոչ մի ճիշտ բան չենք տեսել: Բայց դա քաղաքական ճաշակի հարց է. միգուցե մեկն այդ մութ ու ցուրտ տարիներին լավ է ապրել ու իր համար այդ իշխանության վերականգնումը հաճելի՞ է: Նույն այդ ուժի ղեկավարի՝ վերջերս տված հարցազրույցներից մեկում այսպիսի տարօրինակ համեմատություն լսեցի. 90-ականների Հայաստանի վիճակը համեմատեց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Մեծ Բրիտանիայի վիճակի հետ, ասելով՝ այն ժամանակ էլ ծառեր էին կտրվում Լոնդոնում: Սրանք տարբեր բաներ են, ոչ մի քննադատության չդիմացող համեմատություն է… Ամեն դեպքում, ինքս նման ուժերին չեմ ցանկանա տեսնել մեր նոր խորհրդարանում», - խոստովանեց Ա. Ջուլֆալակյանը:
Հանրային ճանաչում ու սեր, հեղինակություն վայելող մարդկանց կարծիքները կողմնորոշող են լինում, ու դա է պատճառը, որ Արսեն Ջուլֆալակյանն իրեն հաճախ տրվող՝ ո՞ւմ ես ընտրելու հարցին, մեկ պատասխան ունի.
«Եթե անձամբ չեմ ներգրավվել քարոզարշավին, ընտրական պայքարին, ապա սխալ եմ համարում իմ կողմից որևէ անուն նշելը: Այդկերպ, կարող եմ քաղաքացուն շեղել իր որոշումից: Հակառակ դեպքում կլինեի որևէ ուժի կողքին ու կփորձեի սատարել ու նպաստել նրա հաղթանակին: Թող ընտրողը խոհեմ լինի ու հասկանա՝ ո՞ւմ հետ է պետք երկրի զարգացման համար ապագա տարիներին հույս կապել, ո՞վ կարող է վերացնել այսօր առկա անթիվ բացասական իրողությունները, ո՞վ է, որ անընդհատ անկատար խոստումներ է տալիս, և ո՞վ, որ միշտ խոստումները կատարում է»:
Ընտրապայքարն առանձնանում է նաև նրանով, որ քաղաքական ուժերն իրենց հաջողություն բերող ֆիգուրներ են ընտրում. ճանաչված ու սիրված անհատներ, ովքեր ներգրավվում են այս կամ այն կուսակցության քարոզարշավում: Վերջին վառ օրինակը «Ռեինկարնացիա» խմբի «Փոխենք աշխարհը» տեսահոլովակովակն էր, որով էլ Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը մեկնարկեց քարոզարշավը: Տեսահոլովակում նկարահանվել էին նաև ՀՀ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը, բռնցքամարտիկ Արթուր Աբրահամն ու շախմատիստ Լևոն Արոնյանը:
Հարցին, թե ինչպե՞ս է վերաբերում նրանց մասնակցությանը, արդյոք ճանաչում ու սեր վայելող անհատները կարող են փոխել ընտրությունների ընթացքը՝ ընդգծեց.
«Բավական կարևոր թեմա եք շոշափում: Նախ, կցանկանայի, որ ժողովուրդը հասկանա՝ այս ընտրությունները միայն անձի ընտրություններ չեն: Եթե դու հարգում ես ինչ-որ մեկին, միևնույն է, պետք է առաջնահերթ ուշադրություն դարձնես, թե նա քաղաքական ո՞ր ուժին է հարում: Նա կարող է հրաշալի անձնավորություն լինել՝ մաքուր անցյալով ու ներկայով, բայց իր պատկանած կուսակցությունը կամ դաշինքը, այսպես ասած, խայտառակություն լինի: Պետք է գիտակցել, որ նրան ձայն տալով՝ ընտրում ես այդ ուժին: Այստեղ անհատների ընտրություն չէ, այլ քաղաքական ուժերի…
Ինչ վերաբերում է իմ հարգելի ընկերների, կոլեգաների մասնակցությանը, չեմ կարող հստակ որևէ բան ասել, քանի որ տեսահոլովակի նկարահանումից հետո առիթ չի եղել նրանց հանդիպել ու այդ թեմայով զրուցել: Չեմ կարծում, որ կարող է ստիպողաբար լինել, քանզի այնպիսի տղաներ են, որոնց ստիպելն այնքան էլ ճիշտ ու հեշտ չէ: Կարող եմ ենթադրել, որ դա արվել է հանուն գաղափարախոսության, պատկերացնում են, որ միայն այդ ուժը կարող է երկիրը ոտքի կանգնեցնել: Ու եթե սա նրանց քաղաքական տեսակետն է, ապա դրան ուրիշները կարող են համաձայնվել կամ ոչ: Պատճառը կարող է լինել նաև անձնական խնդրանքը, կուսակցությունից որևէ մեկի նկատմամբ հարգանքը, ընկերությունը, որի համար էլ մարզիկներն այդ քայլին գնացել են: Մի քանի տարի առաջ ես էլ նման առաջարկ-խնդրանք եմ ստացել մի մարդուց, ում կուսակցության գաղափարակիցը չեմ եղել, բայց հարգանքով եմ վերաբերել իրեն ու ընդունել եմ իր առաջարկը՝ տեսահոլովակում կոչ անելու՝ ընտրել այդ ուժին: Հիմա վստահ եմ, եթե նման առաջարկ լինի ու ես գաղափարապես չհարեմ այդ կուսակցությանը, ապա զուտ մարդու նկատմամբ հարգանքից ելնելով՝ չեմ համաձայնվի: Կբացատրեմ, որ կան բաներ, որոնք ինձանից բարձր են: Հենց այն պատճառով, որ չեմ կարող ասել՝ բացարձակ կիսում եմ այս կամ այն ուժի բռնած ուղին, այսօր որևէ ուժի կողքին կանգնած չեմ»:
Անդրադառնալով «Ռեինկարնացիային»՝ մեր զրուցակիցը նկատեց, որ իրեն առավել զարմացրել է խմբի անցած ճանապարհն ու ներկայիս դիրքորոշումը, անցյալի ու ներկայի կապի շեղումը:
«Իրենց գործունեությամբ նրանք հիմնականում քննադատական տեսակետից են հանդես եկել, դեմ են եղել տարբեր բացասական զարգացումներին: Իսկ եթե տարիներ շարունակ քննադատում ու մեկ էլ հանկարծ սկսում ես գովաբանել կամ մասնակցել տվյալ շարժմանը՝ զարմանալի է: Առավել անտրամաբանական էր տղաների՝ հաջորդ օրվա պահանջը՝ չքաղաքականացնե՛լ: Բայց եթե մասնակցել ես քաղաքական պրոցեսին, ապա էլ ի՞նչ անուն պետք է դրան տալ: Արել ես, ասա լավ եմ արել՝ արել եմ, դա իմ որոշումն է: Ամեն մարդ պետք է կարողանա իր արածի համար պատասխանատվություն կրի…
Գիտեք, բոլորը պետք է հասկանան, որ կան մեծություններ, արժեքներ, անհատներ, որոնք պատկանում են ամբողջ ազգին, պետությանը, և անհատների սեփականություն չեն։ Եթե, օրինակ, շատ հայտնի գիտնականը, արվեստագետը կամ մարզիկը անձամբ չի հարում որևէ ուժի և չի կիսում նրա քաղաքական տեսլականը, ապա ճիշտ չի նրան ներկայացնել որպես սեփական ձեռքբերում։ Կրկնում եմ, նման մարդիկ պատկանում են Հայաստանի Հանրապետությանը, համապետական արժեք են՝ անկախ այնտեղ իշխող ուժից կամ ուժերի դաշինքից», - նկատեց նա:
Արսեն Ջուլֆալակյանը ցանկանում է նոր ձևավորվող խորհրդարանը բազմերանգ տեսնել: Կարևորում է նաև ազդեցիկ ընդդիմության առկայությունը նրանում:
«Խոսքս ոչ թե մեր՝ մինչ այս տեսած ձևական բնույթ կրող ընդդիմության մասին է, որն իրականացնում է իշխանության կողմից նախապես թելադրվածը, այլ ձևավորվող իրական ընդդիմության: Ցանկացած բնագավառում՝ քաղաքականություն, մշակույթ, սպորտ և այլն, նույնիսկ ամենալավ, ամենագործող համակարգում եթե մի ուժ բացարձակ հզոր է, անգերազանցելի, չկա ռեալ ընդդիմություն, ուշ թե շուտ սկսվելու է լճացում, հետագայում՝ գուցե և հետընթաց: Այնպես որ, ճիշտ ընդդիմության ձևավորումը շատ կարևոր եմ համարում: Իսկ դա միայն այն պարագայում կլինի, երբ մի քանի ուժ հաղթեն, բայց նրանց մեջ չլինեն իմ կողմից վերոնշված անվանափոխված կուսակցությունները: Ես նրանց ընդամենը ձայն փախցնող եմ համարում, որոնք ընտրությունների բուն ընթացքը շեղում ու փչացնում են: Հատկապես, երբ տեսնում ես, որ նրանց ուղղված ծափահարություններն անգամ նախապես ձայնագրված են, չես կարող լուրջ վերաբերվել», - ժպիտով հավելեց մեր զրուցակիցը:
Կենտրոն համայնքի թիվ 4 ընտրատարածքի ընտրող Արսեն Ջուլֆալակյանն այս օրերին Ծաղկաձորում է՝ ուսումնամարզական հավաքների: Սակայն ապրիլի 2-ին ընտանիքի հետ միասին մասնակցելու է ընտրություններին՝ ձայնը տալով իր նախընտրած քաղաքական ուժին ու թեկնածուին:
«Հուսամ՝ չեմ սխալվի ընտրության իմ կայացման մեջ: Հույս ունեմ՝ այս ընտրությունները ցույց կտան, որ մեր ազգն արժանի է շատ ավելի լավ ապագայի, քան մեր ներկան է: Տա Աստված, որ լինեն լավ իմաստով ճակատագրական ընտրություններ: Այն փոփոխությունները, որոնք բոլոր ուժերն այսօր քարոզում, խոստանում ու վստահեցնում են, որ իրենք են անելու, թող իրականություն դառնան: Խոստումները կան, մնում է դրանք ի կատար ածել», - Aysor.am-ի հետ զրույցը եզրափակեց Արսեն Ջուլֆալակյանը:
