ATV ՀԸ տնօրենը բացում է հնդկական սերիալի դադարեցման հետ կապված բոլոր փակագծերը

Շուրջ մեկ տարի առաջ հայկական մի քանի հեռուստաընկերություններ սեփական եթերը սկսեցին լցնել հնդկական արտադրության անորակ ու երկարաժամկետ սերիալներով: Այսկերպ, ոչ միայն հնդկական «մշակույթը» մուտք գործեց հայկական ընտանիքներ, այլև, թեկուզ և ոչ այնքան որակյալ, այնուամենայնիվ՝ տեղական սերիալային արտադրությունը հետընթաց ապրեց:

Բայց դե, ինչպես ասում են, սեփական վրիպումն ընդունելն էլ կարևոր ու պատասխանատու քայլ է. ուշ լինի, նուշ լինի…

ATV հեռուստաընկերությունը առաջիններից էր, որ սկսեց հնդկական «Կնոջ ուժը» սերիալի ցուցադրությունը: Շուրջ 9 ամիս անց՝ երեկ, հեռուստաընկերության տնօրեն Ռուբեն Արամյանը ֆեյսբուքյան իր էջի միջոցով հաղորդագրություն տարածեց՝  հուլիսի 24-ից ATV-ն հրաժարվելու է հնդկական սերիալից՝ չսպասելով դրա ավարտին:

«Երբ տեսանք, թե մեր հայկական արտադրության շուկայում ի՞նչ է տեղի ունենում այս ամիսների ընթացքում, հասկացանք՝ այս կերպ շարունակել չի կարելի: Ինքս մասնակից եմ եղել հայկական հեռուստաարտադրանքի թափ առնելու 15 տարիներից 10-ին: Ինչ հայկական շուկա է մտել հնդկականը, միայն դեգրադացիա է տեղի ունենում, հայկական արտադրանքի նվազում: Եթե մինչ այս, ամեն մի հեռուսաալիքով 2-3 հայկական նախագիծ էր ցուցադրվում, ապա այսօր այդ թիվը նկատելի պակասել է: Այսպես շարունակվելու պարագայում ամեն ինչ շատ ավելի վատ է լինելու», - Aysor.am-ի հետ զրույցում նշեց Ռուբեն Արամյանը:

Տնօրենը խոստովանեց՝ սա պահի տակ ընդունած որոշում չէ, պահն արդեն վաղուց հասունացել էր: Սակայն իրավաբանական խնդիրներ կային, պետք էր բանակցել և գտնել հնդիկ գործընկերների հետ առանց նեղանալու բաժանվելու արդյունավետ ճանապարհը:

«Հնդկական սերիալն ընդհատելու միտքն ինձ մոտ հասունացել էր 2-3 ամիս առաջ: Մեր գործընկերների հետ քննարկում էինք, թե ինչպես կարելի է առանց նեղանալու և առանց վնասներ կրելու դադարեցնել պայմանագիրը: Երբ պայմանավորվածություն ձեռք բերեցինք, իրավաբանական գործընթացն ավարտվեց, սերիալն ընդհատելու օրն անմիջապես որոշեցինք», - մանրամասնեց նա:

«Կնոջ ուժը», մյուս հնդկական սերիալների պես, 1000-1500 մասից է բաղկացած, որի դեռ կեսն էլ չի ցուցադրել ATV-ն: Ինչպես մեր զրուցակիցը նկատեց՝ հեռուստաընկերությունները գերի են ընկնում դրանց ձեռքը: Դիտարկմանը՝ եթե մինչ սկսելն էլ գիտեին, թե ի՞նչ ու քանի՞ մասից են ցուցադրելու, ապա էլ ինչո՞ւ էին նախաձեռնում այդ ցուցադրությունը, պատասխանեց.

«Հնդկական սերիալներ ցուցադրելու գաղափարը կար դեռևս 2012-2013 թվականներից: Մենք «վակումի» մեջ չենք ապրում, ուսումնասիրում ենք նաև հարևան երկրների փորձը տվյալ ոլորտում: Նկատել էինք, օրինակ, Վրաստանում այս երկրի սերիալները մասսայականություն էին վայելում: Վրաստանի բնակչությունն այնքան չէր հետևում բրազիլական, որքան թուրքական ու հնդկական սերիալներին: Բնականաբար, մենք մեզ թույլ չէինք տա գնել թուրքական սերիալներ, բայց հնդկականների ուղղությամբ սկսեցինք մտածել և քննարկել: 2013 թվականին ինքս էլ մասնակցել եմ հնդկական կինոարտադրողների հետ մի փոքրիկ ժողովի, սակայն վերջնական որոշում կայացրեցինք մոտ 9 ամիս առաջ: Թեև որոշակի մտավախություն կար, բայց փորձեցինք»:

Հարցին, թե արդյոք սերիալը դադարացնելու որոշման պատճառներից մեկն էլ այն չէ, որ հնդկական սերիալներ ցուցադրող բոլոր հեռուստաընկերությունները իրենց «փրայմ թայմերը» նվիրել են հենց այդ երկրի «օճառային օպերաներին»՝ այդկերպ խանգարելով մեկը մյուսին, պատասխանեց.

«Մեր հեռուստաալիքը միայն Երևանում է հեռարձակվում, ու հավատացեք, անգամ արձակուրդների այս շրջանում այդ ֆիլմի վարկանիշը չի ընկնում: Այդ կես ժամանոց ֆիլմի վարկանիշը 3 անգամ բարձր է ATV հեռուստաընկերության մեկ օրվա վարկանիշից: Չնայած, իր գինն այնքան էժան է, որ եթե նույնիսկ վարկանիշ չհավաքեր, ես էլի «չէի նեղանա» իրենից, կորցնելու ոչինչ չունեի: Եթե նույնիսկ օրը 24 ժամ հնդկական սերիալ ցուցադրեմ, միևնույն է, մի քանի անգամ ավելի գումար կխնայեմ, քան եթե արտադրեմ այն, ինչը նախորդ տարի եմ եմ արտադրել»:

Ռուբեն Արամյանը չթաքցրեց՝ հնդկական սերիալի մեկ սերիան գնելու արժեքն այնքան ցածր է, որ չի կարող հեռուստաընկերությանը որևէ ֆինանսական վնաս հասցնել: Ընդհակառակը՝ ռեյտինգ ապահովելով՝ այն հետ է վերադարձնում իր վրա ծախսածի տասնապատիկը: Այնպես որ, այս հարցում հեռուստաընկերությունների շահագրգռվածությունը, գոնե իրենց համար, արդարացված է:

Հեռուստաընկերությունների աճման տարբերակներից առաջինը սեփական արտադրանքի արտահանումն է, այդկերպ լսարանդ կմեծացնես և հավելյալ գումար կաշխատես: Իսկ դրա համար, բնականաբար, պետք է մրցունակ արտադրանք ունենաս: Մյուս տարբերակն էլ ներքին շուկայում գումար աշխատելն է՝ էժան արտադրանք ձեռքբերելով ու հեռուստադիտողին մատուցելով:

«Բայց սա նման է այն սպորտսմենին, ով դոպինգ է օգտագործում, ինչն էլ հանգեցնում է առողջության քայքայմանը: Այսինքն՝ եթե շարունակենք արտերկրից ձեռքբերված սերիալներ ցուցադրել, ապա 2-3 տարի անց սեփական հեռուստաարտադրություն չենք ունենա ու ունենալով 15 տարվա առաջընթաց՝ կհայտնվենք «դրսից կախված» վիճակում… Ի վերջո, մեր սերիալները առավել որակյալ են դարձել ու որակը բարձրանում է՝ կուտակված փորձին ուղիղ համեմատական: Իհարկե, չենք կարող ո՛չ բյուջեով, ո՛չ էլ դրանից բխող որակով համեմատվել օրինակ՝«HBO»-ի ու«Netflix»-ի արտադրանքների հետ, բայց զարգանալու դեպքում, հնարավոր է,առավել մեծ աճ գրանցենք ու միջազգային շուկա դուրս գանք: Հատկապես, որ նման նախադեպ ունենք… Բոլորն էլ տեսնում են, տարեկան 2-3 հայկական ֆիլմ է նկարահանվում, լինի դրամայի, թե կատակերգության ժանրում: Ու դրանք կինոթատրոնների ու հեռուստաընկերությունների համար ամենաարդյունավետ ֆիլմերն են: Եթե ուշադիր լինենք, կտեսնենք, որ այդ ֆիլմերի անձնակազմի մեծ մասը դուրս է եկել հենց հայկական հեռուստասերիալների դաշտից», - ընդգծեց մեր զրուցակիցը:

Այդուհանդերձ՝ որքանո՞վ է հնդկական սերիալի ցուցադրությունը անավարտ թողնելու որոշումն արդար այն հեռուստադիտողների նկատմամբ, ովքեր մի քանի ամիս շարունակ հետևել են ընթացքին՝ նկատեց.

«Ճիշտն ասած, ոչ մի դարակազամիկ ու աննախադեպ բան տեղի չի ունեցել: Տարբեր երկրներում ընդունված պրակտիկա է, որ ինչ-որ հեռուստանախագիծ կարող է դադարեցվել մինչև դրա ավարտվելը: Նման դեպքեր եղել են ու լինում են նույն ԱՄՆ-ում, իսկ մերձավոր արտասահմանում հենց հնդկական սերիալների հետ կապված նման նախադեպ եղել է նույն Ռուսաստանում: Այդուհանդերձ, եթե կան հեռուստադիտողներ, ովքեր շատ են կապնվել տվյալ սերիալի հետ, ապա այն միշտ էլ կարելի է գտնել համացանցում, չեմ կարծում, որ անդառնալի ու սարսափելի որևէ բան է տեղի ունեցել… Եվ հետո, աշնանը հեռուստաընկերությունների միջև մրցակցությունն առավել է թեժանում, նոր եթերաշրջան է սկսվում, ու եթե որևէ նախագիծ եթերից հանենք, առավել ռիսկային կլինի: Հիմա հանգիստ շրջան է, ավելի լավ է հիմա հանենք ու մտածենք աշնանն այդ ժամը տեղական արտադրանքով լրացնելու շուրջ», - հավելեց նա:

Խոսելով նաև հայկական առկա սերիալների տևողության մասին, հեռուստաընկերության տնօրենն ընդգծեց.

«Արդեն փորձ կա 20-30 մասանոց սերիալներ նկարահանելու, մեր գործընկեր հեռուստաընկերությունները նման նախագծերը իրականացնում են իրենց կաբելային ալիքներով: Երբ բաց եթեր դուրս գան, կտեսնենք, թե ինչ վարկանիշ ունեն, հեռուստադիտողն ինչպես է արձագանքում: Ամեն դեպքում, մենք էլ նման պլաններ ունենք, ես լիովին կողմ եմ կարճատև սերիալներին: Այդ դեպքում կարողանում ես որակի վրա լիովին աշխատել: Միակ խնդիրն այն է, որ նման սերիալները ենթադրում են մեծ գումար, որը պետք է կարողանանք ինչ-որ կերպով ներգրավել»:

Շահո՞ւյթ, թե՞ գերշահույթ են ակնկալում հեռուստաընկերությունների այսօրվա ղեկավարները հարցին Ռ. Արամյանը պատասխանեց՝ կոնկրետ ATV-ին միանգամից մի քանի նպատակ է հետապնդում.

«Նախ, չենք սիրում ստաբիլ վիճակում մնալ, ձգտում ենք անընդհատ լավացնել հեռուստաընկերության աշխատանքը, որպեսզի մեր մատուցածն ամեն օր առավել «համեղ» լինի ու մենք մրցունակ լինենք: Չէ՞ որ մրցակիցդ էլ տեղում չի «դոփում»: Մասնավոր հեռուստաընկերության համար շահույթը չի կարող էական նշանակություն չունենալ, բայց ուշում եմ նշել, որ զուտ շահույթով էլ չի կարելի առաջնորդվել: Եթե մեր աշխատանքի արդյունում հասնենք այն որակին, որ մեզ է դուր գալիս, ապա կարող է ավելանալ նաև շահույթը, այդ թվում՝ նաև արտադրանքի արտահանման շնորհիվ: Այդ գումարով մեզ կկարողանանք թույլ տալ այլ նախագծեր անել… Նորից վերադառնալով հնդկական սերիալներից եկած շահույթին, ասեմ, որ կարող եմ այսօր ցուցադրել ու շահույթ ունենալ, բայց վաղը կզրկվեմ հսկա քանակությամբ մասնագետներից, ովքեր կարողանում են տեղական արտադրանք ապահովել: Եթե իրենց գործ չտաս, բնական է չէ՞, այլ ոլորտ, այլ աշխատանք են փնտրելու ու լճացվելու են: Իրենց հետ էլ մենք ենք լճացվելու»:

ATV հեռուստաընկերության աշնանային նոր եթերաշրջանը կուրախացնի «6-րդ զգայարան» հեռուստանախագծի սիրահարներին, «Անհայտ հասցեի» հետևորդներին, վարկանիշ ապահովելու ծանրաբեռնվածությունն էլ կընկնի տեղական արտադրության սերիալների վրա, որոնք ներկա պահին էլ ընթանում են…  «6-րդ զգայարանը» ևս զուրկ չէր քննարկումներից ու քննադատություններից, այս անգամ էլ պատասխանատուները, կարծես թե, չեն վախենում ու չեն խուսափում նման խոսակցություններից:

««6-րդ զգայարանի» տրամաբանական շարունակության շրջանակներում պարանորմալ երևույթների մասին նոր ֆորմատով հանդես կգանք, որը բավական հետաքրքիր եթեր է խոստանում: Նկարահանումները կլինեն տաղավարից դուրս: Մենք երբեք չենք վախենում քննադատություններից, ընդհակառակը, փորձում ենք առողջ մտքերը վերցնել ու փորձել կիրառել», - Aysor.am-ի հետ զրույցը եզրափակեց ATV հեռուստաընկերության տնօրեն Ռուբեն Արամյանը:

Հ.Գ. Հուսանք, մյուս հեռուստաընկերությունները ևս կհետևեն ATV-ի օրինակին՝ հայ հեռուստադիտողին ազատելով հնդկական «մշակույթին» հետևելու մոլուցքից: Թող մրցակցությունը թեժանա թեկուզ և ոչ այնքան որակյալ, բայց հայկական արտադրության շնորհիվ: Գուցե արդյունքում ծնվի լավագույնն ու տեղական հեռուստաշուկան զարգացում գրանցի: Հնդկականը պրոպագանդելով հայկականը չի զարգանա...