13/10/2017 16:32
Երկու անգամն էլ ինձ 10 «սուտկա» էին տվել. Աշոտ Եդիգարյանը՝ 67 ամյակի և մեկուսարանում անցկացրած տարեդարձների մասին
Դերասան Աշոտ Եդիգարյանն այսօր նշում է ծննդյան 67 ամյակը: Aysor.am-ի հետ զրույցում հոբելյարը խոստովանեց՝ 50-ից հետո ծննդյան օրերը տոնական օրվա չի վերածում, այսօր էլ պատրաստվում է անցկացնել ընտանեկան փոքրիկ, բայց ջերմ միջավայրում:
«Ժամանակն այնպես թռավ, որ ես էլ չիմացա, չնայած, բոլորն ասում են, որ արտաքինս տարիքս չի մատնում: Այսպես ասած՝ «ֆորմայի» մեջ եմ, բարձր տրամադություն ունեմ ու ապրում եմ բնականոն կյանքով: Քանի որ հոբելյանական տարի չէ, շքեղ միջոցառում չեմ անի: Ընտանիքիս՝ կնոջս, երկու դուստրերիս ու թոռնիկներիս հետ կանցկացնեմ», - նշեց դերասանը:
.jpg)
Դեռ կեսգիշերից բազմաթիվ շնորհավորանքներ է ստացել: Առաջին շնորհավորողներից է եղել Հայաստանի կինոգործիչների միության նորանշանակ նախագահ Հարություն Խաչատրյանը: Ինչպես ինքն է ընդգծում՝ հեռախոսը կարմրել է աշխարհի տարբեր անկյուններում գտնվող ընկերների ու գործընկերների շնորհավորական զանգերից:
Անդրադառնալով 67 տարիների ձեռքբերումներին՝ նկատում է՝ առանձնապես նշանակալի ձեռքբերումներ չի ունեցել, թեև աշխատանքի մեջ երբեք չի զլացել կամ թերացել.
«Բացթողում էին այն տարիները, երբ ես կարող էի այստեղ շատ ավելի բուռն գործունեություն ծավալել, բայց Միացյալ Նահանգներ մեկնեցի: Չնայած, այնտեղ էլ պարապ չեմ նստել. ֆիլմ եմ նկարահանել, բեմադրություններ արել, տարբեր ներկայացումների մեջ ընդգրկվել»:
Ծննդյան տարեդարձներից ամենատպավորիչը երկուսն են եղել. Սովետական բանակում ծառայող զինվորը բանակային երկու ծննդյան տարեդարձներն անցկացրել է մեկուսարանում:
«Երկու անգամն էլ ինձ 10 «սուտկա» էին տվել՝ սպային ֆիզիկապես վիրավորելու համար: Այդ փոքրիկ խցում միայնակ նստած՝ երևանից ստացած շնորհավորանքներս էի կարդում», - ծիծաղելով հիշեց նա:
Նկատառմանը՝ ինչո՞վ է պայմանավորում իր՝ որպես դերասան մինչ այսօր որևէ կոչման չարժանանալը, նաև՝ ինչպե՞ս է վերաբերում իր գործընկերներից շատերի՝ քաղաքապետարանի կողմից բնակարանային նվիրատվությանը, պատասխանեց.
«Ես դրան չեմ էլ ձգտում, քանի որ մեր օրերում կոչումն արժեզրկվել է, ում ասես բաժանում են: Այդ հարցն ինձ առանձնապես չի մտահոգում: Եթե շատ ցանկանամ, կդիմեմ, կհետաքրքրվեմ ու կստանամ, բայց նման մտահոգություն չունեմ: Ի վերջո, կոչումն էլ ժամանակ ունի, այն պետք է ճիշտ ժամանակին տան, իսկ իմ կոչման ժամանակն անցել է. հիմա արդեն ժողովուրդն է ինձ կոչում տվել, որ փողոցում չեմ կարողանում հանգիստ քայլել, ամեն քայլափոխի մոտենում են, ինձ հետ նկարվում, ստորագրություն ուզում ու ջերմ խոսքեր ասում: Սրանից ավել էլ ի՞նչ կոչում… Ինչ վերաբերում է բնակարաններ նվիրելուն, ապա ես ինձ թույլ չեմ տա որևէ մեկից որևէ բան խնդրել: Դա ոչ թե դու պետք է դիմես, այլ պետությունը պետք է քեզ նկատի ու գնահատի»:
.jpg)
Թեև գրեթե երկու տարի է, որ Աշոտ Եդիգարյանը վերադարձել է ԱՄՆ-ից, սակայն ոմանք այդ մասին միայն նոր են տեղեկացել: Մտածում է՝ գուցե հենց դրանով է պայմանավորված գործնական առաջարկների սակավությունը, բայց հուսով է, որ շուտով հրավեր կունենա գեղարվեստական լուրջ ֆիլմերից:
«Վերադարձից հետո մեկ գեղավեստական ֆիլմում եմ նկարահանվել, հիմա էլ «Անուղղելիներում» եմ խաղում: Այս նախագծում շատ ակտիվ ենք զբաղված, տրամադրվածությունն ու մթնոլորտը հրաշալի է, այս ժամանակը կարծես չէր էլ անցել», - տեղեկացրեց նա:
Օրվա հոբելյարը նյութական նվերներ չի ակնկալում, բայց, այ, մի լավ դերի առաջարկից չէր հրաժարվի ոչ մի դեպքում:
«Եթե նյութականի սիրահար լինեի, այս երկրում այս մասնագիտությունը հաստատ չէի ընտրի: Նյութն ինձ համար երկրորդ-երրորդ տեղում է: Որպես նվեր՝ կցանկանայի մի լավ դերի առաջարկ՝ հետաքրքիր պիեսում կամ ֆիլմում: Դրանից ավելի մեծ նվեր ինձ համար այսօր գոյություն չունի: Փառք Աստծո՝ ապրում ենք, քաղաքում տուն ունեմ, մեքենա ունեմ, հրաշալի կին, լավ դուստրեր ու թոռնիկներ ունեմ, ընկերական լավ շրջապատ: Էլ ի՞նչ է պետք մարդուն երջանիկ լինելու համար», - Aysor.am-ի հետ զրույցը եզրափակեց Աշոտ Եդիգարյանը:
