28/02/2019 17:26
Բարոյական գիծ է խախտվել. ԵՊԹ-ի հիմնադիր Արթուր Գրիգորյանին ապշեցրել է Մշակույթի փոխնախարարը
Մի շարք մշակութային ՊՈԱԿ-ների, այդ թվում՝ Երգի պետական թատրոնի լուծարման մասին շրջանառվող տեղեկանքը ոչ այնքան բարկացրել, որքան՝ ապշեցրել է թատրոնի հիմնադիր ղեկավար, կոմպոզիտոր, ՀՀ Ժողովրդական արտիստ Արթուր Գրիգորյանին: Aysor.am-ի հետ զրույցում կոմպոզիտորը նկատեց՝ սկզբում չէր հասկանում, թե ինչ խոսակցություններ են, ինչ է կատարվում, քանի որ իրեն այդ հարցով գերատեսչությունից ոչ-ոք չէր զանգահարել ու տեղեկացրել:
«Դա ինձ համար «գոտկատեղից ներքև» հարված էր: Մշակույթի նախարարության ներկայացուցիչ, դիմացդ Ժողովրդական արտիստ է կանգնած, արդյոք պետք չէ նրա հետ հաշվի նստել: Դու չես բացել այս թատրոնը 1994-ին, որ հիմա իրավունք ունենաս փակել: Ընդհանրապես, ես շատ կցանկանայի իմանալ՝ 1994 թվականին այս կինը (նկատի ունի Նազենի Ղարիբյանին) ինչո՞վ էր զբաղված: Որևէ մեկը նրան չի պարտադրում Երգի պետական թատրոնը սիրել, բայց այլ բան է, երբ դու ստանձնել ես Մշակույթի փոխնախարարի պարտականություններն ու գոնե մեկ անգամ այս թատրոնի դուռը չես բացել, որպեսզի իմանաս, թե այն ինչով է շնչում, ինչով է զբաղված: Այդ դեպքում կարող էիր որոշումներ կայացնել, և ոչ թե բամբասանքների հիման վրա», - նշեց Արթուր Գրիգորյանը:
Տարածված տեղեկանքի մեջ, որպես ԵՊԹ լուծարման հիմնավորում, նշված է՝ ՊՈԱԿ-ը վաղուց վերածվել է շահութաբեր բիզնես կազմակերպության, կանոնադրությամբ նախատեսված գործառույթներն էլ թերի է իրականացնում:
«Այդ ի՞նչ բիզնես է, որ ես ունեմ ու տեղյակ չեմ: Ես ի ծնե վարժապետ եմ, վարժապետ էլ մնացել եմ: Իմ ամբողջ կյանքում սուս ու փուս արել եմ այն գործը, որը, զգացել եմ՝ պետք է, ու ես էլ այդտեղ պետք եմ: Ինչ վերաբերվում է նրան, թե գործ չենք անում, կամ՝ թերի ենք անում, սուտ ինֆորմացիա է: Միայն այս տարի 3 հատ մանկական մյուզիքլ ունի թատրոնը: Ցանկացած մարդ գիտի, որ մանկական մյուզիքլ անելն ավելի դժվար է, քան մեծերի համար ներկայացում պատրաստելը: 2018 թվականին էլ 80 մանկական ներկայացումներ ենք ունեցել: Դեկտեմբերին, առանց տեսախցիկները հետևներիցս գցելու ու սելֆիներ անելու, Ստեփանակերտում էինք՝ սահմանամերձ գյուղերի դպրոցների համար 40 ներկայացում ենք ունեցել: Ու երբեք իրենցից ոչ մեկի մտքով չի անցել՝ այս ամենով հետաքրքրվել», - մանրամասնեց մեր զրուցակիցը:
Հիմնադիր-ղեկավարի խոսքերով՝ Երգի պետական թատրոնը որպես պետական կառույց պետության կողմից չնչին ֆինանսական աջակցություն է ստանում: Հսկայական շենքի հոսանքի վարձն իրենք են մուծում (տարեկան մոտ 12 միլիոն դրամ), նաև՝ գազի ու ջրի ծախսը: Խողովակների փոխումն ու շենքի վերանորոգումն էլ սեփական միջոցներով են իրականացրել:
«Այո՛, տարածքն անվճար է, այն մեզ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից 1994 թվականին 99 տարի ժամկետով տրամադրվել է անհատույց: Սա ուսուցիչների կատարելագործման ինստիտուտ էր, թատրոնի հարմարություններ չուներ: 80 տեղանոց դահլիճը սեփական ձեռքերով սարքել են մեր առաջին ուսանողները՝ Էմման, Արամոն, Շուշանը, Նունեն… Հիմա ո՞վ բարոյական իրավունք ունի այս դահլիճին կպնել: Ո՞վ չգիտի, թե մեկ որակյալ, ճաշակով բեմադրության վրա ինչքան գումար է ծախսվում, պետությունը երբեք ու ոչ մի դրամով չի նպաստել դրան: Պետությունից մենք, ինչպես բոլոր պետական թատրոնները, միայն դոտացիա ենք ստանում. հիմա ինձ ասեք՝ 85 հազար դրամով ես կարո՞ղ եմ այսօր որակյալ արտիստին թատրոնում պահել: Իհարկե՝ ո՛չ: Իրավունք էլ չունեմ, այդ երեխային հացի փող է պետք, ապրել է պետք: Ես երբեք պետությունից ոչինչ չեմ պահանջել, գլխացավանք չեմ եղել, գտել եմ, որ նա ավելի կարևոր խնդիրներ ունի լուծելու, ամենակարևորը՝ զինվորի հացն ու կեցությունը», - հավելեց Ժողովրդական արտիստը:
Ծնունդով արցախցի կոմպոզիտորը ինտրիգներ փնտրողների համար կեսկատակ-կեսլուրջ շեշտում է՝ իր ղարաբաղցի լինելու հանգամանքը ոչ Ռոբերտ Քոչարյանի, ոչ էլ Սերժ Սարգսյանի ղեկավարման տարիներին հօգուտ իրեն չի աշխատել:
Երգի պետական թատրոնի ղեկավարն ընդգծում է՝ թատրոնը միշտ որակյալ արտիստներ է տվել, այլ բան, որ թատրոնից գնալուց հետո ոմանք, հանուն գումարի, «ահավոր» բաներ են երգում: Այս թատրոնն ունի կենսագրություն ու ձեռագիր, որի հետ պետք է հաշվի նստել, որին չի կարելի գրչի մի հարվածով ջնջել: Դրա իրավունքը ոչ-ոք չունի:
«Արտիստն այստեղ բացի երգելուց նաև կրթվում է: Ներկա պահին մեզ մոտ 200 երեխա է սովորում: 2002 թվականից շուրջ 20 հազար երեխա է ավարտել այս թատրոնը: Չենք ասում, թե բոլորը երգիչ են դարձել, բայց գոնե իմացել են, որ երեկոյան պետք է ատամները լվանան: Ամեն մի շարժմանը, հագուստի ամեն մի տարին ուշադրություն է դարձվել, երբեք վուլգարություն թույլ չենք տվել», - նկատեց նա:
ՊՈԱԿ-ին ամրագրված տարածքը, ըստ տեղեկանքի, առաջարկվում է տրամադրել Հայաստանի էստրադային ջազ նվագախմբին: Այս մասին ևս Արթուր Գրիգորյանն առաջին անգամ է լսում: «Մառացեք, դա բլեֆ է» ասում է կոմպոզիտորն ու հավաստիացնում՝ Արմեն Հյուսնունցն էլ, ում հետ երկար տարիներ աշխատել են կողք-կողքի, տեղյակ չի այս ամենից: Իրենք եղել ու շարունակում են մնալ լավ բարեկամներ:
«Բարոյական գիծ է խախտվել, որն ինձ ոչ թե վիրավորում, այլ՝ զարմացնում է: Ես իմ ամբողջ կյանքը շատ ազատ եմ ապրել, երբեք չեմ մտածել հանդիպել այս կամ այն ժամանակվա Մշակույթի նախարարի հետ: Այդ կինն ինձանից շատ ավելի լավ այդ ի՞նչ մասնագետներ ունի, ովքեր որոշում են կայացնում, թե որ երգարվեստն է առավել ճիշտ: Թող մեկ օրինակ բերի, որ այս թատրոնում վատ երաժշտություն է հնչել: Ավելի լավ է հեռուստատեսությամբ հեռարձակվող աղբը մաքրեք՝ հայերեն բառերով ադրբեջանական երաժշտությունը», - մատնանշեց կոմպոզիտորը:
Այնուամենայնիվ, թե ինչպիսի՞ն կլինի իր քայլը, եթե կառավարությունն ընդունի Երգի Պետական թատրոնը լուծարելու առաջարկը, մեր զրուցակիցը ժպիտով պատասխանեց՝ ինքն այս շենքից չի պատրաստվում դուրս գալ, այնտեղից հանելու միակ տարբերակը իրեն «վերցնելն» է:
«Չէի ցանկանա 60-անց տարիքում այսպիսի վերաբերմունքի հանդիպել, սա ինձ համար շատ տարօրինակ է: Երևի ժամանակն էր, որ մի քիչ շատ ավելի հանգիստ արվեստով զբաղվեի, ինձ ասեին՝ մի անհանգստացիր, միայն ստեղծագործիր, նոր երգեր գրի… Բայց, այդպես չեղավ, ցավոք», - Aysor.am-ի հետ զրույցը եզրափակեց Արթուր Գիրգորյանը:
