29/11/2019 19:27
Ցավով պետք է ասեմ՝ այս համերգի համար Հայաստանում այդ թվով հանդիսատես դժվար թե հավաքվի. Վարդան Բադալյանը հույների հրավերով մեծ համերգ է ունեցել Աթենքում
«Ես երգարվեստում պասիվ չեմ, ուղղակի էկրաններին եմ քիչ երևում ու քիչ տեսահոլովակներ եմ նկարում», - հանդիպման ընթացքում Aysor.am-ի հարցին՝ ինչո՞ւ է վերջին տարիներին պասիվացել՝ պատասխանեց երգիչ Վարդան Բադալյանը:
«Այսօր կամ սերիալում պիտի նկարահանվես, կամ էլ քաղաքականությամբ զբաղվես, որ քեզ հեռուստատեսությամբ ցույց տան: Ես պարբերաբար հյուրախաղերի եմ մեկնում, համերգային հրավերներ եմ ունենում, բայց սերիալներում չեմ խաղում», - ժպիտով նշեց նա:
Ի տարբերություն շատ երգիչների, ովքեր իրենց կարիերան սկսել են ժողովրդական ոճով, այնուհետև անցում կատարել դեպի փոփ, Վարդան Բադալյանը հակառակն է արել. մի քանի տարի փոփ ժանրում հանդես գալուց հետո որդեգրել է ժողովրդականն ու ձեռնամուխ եղել հայկական մաքուր երաժշտության տարածմանը:
«Նախ՝ ուսումնարանում, հետագայում էլ՝ Կոնսերվատորիայում ես Ժողովրդական բաժնում եմ սովորել, ի սկզբանե հիմքն ինձ մոտ այդպես է դրվել: Ճիշտ է, մյուս ժանրերում էլ հաճույքով եմ աշխատել, բայց կամաց-կամաց հասկացա, որ պետք է զբաղվես նրանով, որն ամենաշատն ես սիրում, որը քեզ մոտ ամենալավն է ստացվում», - ընդգծեց երգիչը:
Քանի որ արտիստներն այսօր գումար են վստակում մեծամասամբ կորպորատիվ երեկոների միջոցով՝ հետաքրքրվեցինք՝ որքանո՞վ է ժողովրդականը պահանջված նման առիթների դեպքում: Մեր զրուցակիցը չհերքեց՝ այս ժանրն այնքան էլ ակտուալ չէ նման առիթների համար, բայց դրա սիրահարներն էլ կան: Իսկ ինքն ուրախ, պարային, թեթև երգացանկ էլ ունի, որոնք հենց նման առիթների ժամանակ է կատարում:
Երգիչն այս պահին համերգային հրավերով Եգիպտոսում է, օրեր առաջ էլ վերադարձել էր Աթենքից: Ի դեպ, Հունաստանի մայրաքաղաքի ամենամեծ դահլիճում՝«Christmas theater»-ում կայացած համերգի նախաձեռնությունը հույներինն էր, ովքեր ցանկություն էին հայտնել հյուրընկալել հայկական ժողովրդական երգին, երաժշտությանն ու պարին: Վարդան Բադալյանը մեկնել էր «Նարեկացի» նվագախմբի հետ, համույթն այս համերգին պատրաստվել էր գրեթե 8 ամիս.
«Ընդհանրապես, այս տարի շատ հետաքրքիր համերգներ ենք ունեցել: Կառանձնացնեի Էստոնիայի Մայր տաճարում Հայոց ցեղասպանության տարելիցին նվիրված համերգը, որտեղ դուդուկահար Էմանուել Հովհաննիսյանի և էստոնացի երգեհոնահարուհու հետ ելույթ ունեցանք առանց բարձրախոսի, կենդանի ձայնով ու հնչողությամբ: Ինչ վերաբերվում է Աթենքի համերգին, երբ հրավերը ստացա, անմիջապես դիմեցի իմ շատ սիրելի «Նարեկացի» նվագախմբի ղեկավար Արտեմ Խաչատուրին: Մեզ միացան նաև «Լուսե» պարախումբը, որի գեղարվեստական ղեկավարն է Սուրեն Խաչատրյանը, և երգչուհի Լուսինե Միրզախանյանը: Ընդհանուր կազմը դարձավ 43 հոգի, մոտ 8 ամիս աշխատեցինք, ծրագիր մշակեցինք ու հունական թատրոնում, մեծամասամբ հույն հանդիսատեսի առջև ներկայացանք: Առաջարկ եղավ, որ հաջորդ տարի համատեղ՝ հայ-հունական ծրագրով համերգ ունենանք: Հույները շատ էին հետաքրքրված հայկական մշակույթով, ու ցավով պետք է ասեմ՝ եթե Հայաստանում այս նույն ծրագրով համերգ կազմակերպենք, չեմ կարծում, թե այդ թվով հադիսատես կհավաքվի»:
Անդրադառնալով հարցին՝ ինչպե՞ս է գնահատում մերօրյա հայկական երգարվեստը, նկատեց՝ շատ լավ երեխաներ, կատարողներ կան, ուղղակի ներկայիս պահանջներն ու մոտեցումներն են այլ: Իսկ կոնկրետ ժողովրդական ժանրում, ըստ նրա, մրցակցությունը մեծ է:
Վարդան Բադալյանին ուղևորությունների ընթացքում հաճախ նաև ընտանիքը՝ կինն ու որդին են ուղեկցում: Խոստովանում է՝ 7 ամյա որդու համար նման ճանապարհներ հաղթահարելն այնքան էլ հեշտ չէ, բայց արդեն կամաց-կամաց ընտելանում է, հատկապես, որ ինքն էլ երաժշտության նկատմամբ առանձնահատուկ վերաբերմունք ունի:
«Որդիս դաշնամուրի, ջութակի է գնում, հետաքրքիր է իրեն: Չգիտեմ՝ հետագայում ի՞նչ մասնագետ կդառնա, բայց կարևոր է, որ հիմա երաժշտության հետ է շփվում»:
Ծնունդով ստեփանակերտցի երգիչը հաճախ է լինում նաև Արցախում՝ լինի համերգային ծրագրով, թե՝ հանգստանալու նպատակով: Վերջին համերգի ամբողջ հասույթն էլ նվիրել են Ստեփանակերտի թատրոնի վերանորոգման համար ստեղծված հիմնադրամին:
Հայաստանյան մեծ մենահամերգին երգիչը դեռ սպասում է՝ և՛ ժամանակը պետք է հասունանա, և՛՝ հանդիսատեսի հետաքրքրությունը մեծանա:
