Նորածիններին լողացնելիս լոգանքի ջրում չի կարելի լցնել հականեխիչ միջոցներ

Նորածինները մաշկը բարակ է, որոշ շերտեր լիարժեք զարգացած չեն, բավարար խոնավության խնդիր է առաջանում, երեք ամսականից հետո կարող են ի հայտ գալ ատոպիկ դերմատիտներ։ Հատկապես լողացնելիս պետք է ուշադիր լինել, որ լոգանքի ջուրը շատ տաք չլինի, ինչը ևս կարող է չորացնել մաշկը։ Ջրի ցանկալի ջերմաստիճանը 37, 37.5, եթե մտավախություն կա, որ երեխան կարող է մրսել լողանալիս, այս դեպքում պետք է սենյակի ջերմաստիճանը բարձր պահել։ Օպտիմալ ջերմաստիճան ընդունված է համարել 20-21-ը, եթե երեխան ժամանակից շուտ է ծնվել, ապա կարելի է մինչև 23-24։

Նորածնային շրջանում երեխային կարելի է լողացնել ամեն օր կամ երկու օրը մեկ, մաքուր ջրով՝ առանց որևէ խառնուրդի։ Ջրի մեջ չի կարելի լցնել հականեխիչ միջոցներ, կարող են մաշկի չորություն, այրվածքներ առաջացնել։

Կարևոր է պորտալարի մնացորդի ճիշտ խնամքը. առողջապահության համաշխարհային կազմակերպությունը խորհուրդ չի տալիս օգտագործել հականեխիչ միջոցներ, այսինքն՝ պորտալարը հականեխիչ նյութերով մշակելու կարիք չկա, պետք է պահել բաց, չոր, մաքուր վիճակում։ Լոգանքի ժամանակ որևէ հատուկ միջոցով ծածկել պետք չէ, լոգանքից հետո պետք է չորացնել մաքուր, փափուկ սրբիչով։

Երեխայի խնամքի կարևոր բաղադրիչ է աղեխիթերի (գազիկներ) դեմ պայքարը։ Կարևոր է հասկանալ՝ աղեխիթը հիվանդություն չէ, հատուկ բուժում չկա։ Դասական աղեխիթերն արտահայտվում են երեխայի կյանքի 21-րդ օրից սկսած, երբ փոքրիկի  ստամոքսա-աղիքային համակարգը սկսում է «բախվել» տարբեր միկրոօրգանիզմների։ Կրծքով կերակրման դեպքում բարի միկրոբներն այլ ազդեցություն են ունենում, կաթնախառնուրդով կերակելու դեպքում միկրոֆլորան տարբերվում է. ըստ այդմ էլ տարբեր դրսևորումներ կարող են ունենալ աղեխիթերը։ Կարևոր է երեխային ճիշտ հանգստացնելը. աղեխիթերի պատճառով առաջացած անհանգստության պատճառով երեխային ուժեղ թափահարելու դեպքում փոքրիկի գլխի փխրուն անոթներում հանրավոր է արյունազեղում առաջացնել։

Երեխային բարուրել չի կարելի. եռաշերտ բարուրի պատճառով երեխան կարող է սառչել, փոքրիկը պետք է շարժվելու ազատություն ունենա՝ տաքանալու համար։ Բարուրելու հետևանքով վատթարանում է երեխայի՝ կրծքով կերակրման որակը, երեխան չի կարողանում կուրծքը լավ բռնել, ինչպես նաև փսխման ժամանակ չի կարողանում գլուխը լավ շարժվել, ինչի հետևանքով առաջանում է ասպիրացիայի վտանգ։ Բարուրի դեպքում մեծանում է նաև կոնքազդրային հոդերի խախտման ռիսկը։ Երբեմն որոշ նորածինների դեպքում հոդերը լիարժեք զարգացած չեն լինում, բարուրելիս փոքրիկի ոտքերը ձգելիս հնարավոր է խորացնել բնածին հոդախախտը։ Եթե հայտնաբերվում է հոդագլխի ձևավորման հապաղում, մեկ տակդիրի փոխարեն երկուսն են հանգցնում, որ ոտքերը ճիշտ դիրքում լինեն։ 

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։

Բաժնի բոլոր նյութերին կարող եք ծանոթանալ ԱՅՍՏԵՂ։