Գլաուկոմա․ Հիվանդության ուշ հայտնաբերումը կարող է հանգեցնել կուրության

Գլաուկոման աչքի ամենածանր հիվանդություններից է, որը բնութագրվում է արագ առաջընթացով և հանգեցնում անդառնալի կուրության։ Գլաուկոման ներառում  տեսողության օրգանի տարբեր վնասվածքների մի խումբ, որոնցում նկատվում է ներակնային ճնշման մշտական ​​կամ պարբերական աճ, տեսողության սրության նվազում և նյարդային ատրոֆիա։

Պաթոլոգիական գործընթացը սկսվում է ծայրամասային տեսողության վատթարացմամբ: Հիվանդության  հետագա աճի և բուժման բացակայության դեպքում օպտիկական նյարդը մահանում է, ինչը հանգեցնում է տեսողության կտրուկ նվազման կամ ամբողջական կորստի:

Շատ հաճախ գլաուկոմայի ախտորոշումն իրականացվում է արդեն տեսողության զգալի վատթարացմամբ կամ դրա կորստից հետո։ Դա պայմանավորված է նրանով, որ հիվանդությունը, որպես կանոն, չի արտահայտվում վաղ փուլերում։

Ներակնային ճնշումը գլաուկոմայի վտանգի տակ գտնվող հիվանդների առողջության գնահատման հիմնական ասպեկտն է: Ճնշման բարձրացումը բացասաբար է անդրադառնում տեսողական նյարդի վրա, նրա արյան մատակարարումը վատանում է, որոշ ժամանակ անց նյարդը մահանում է։

Սկզբում պաթոլոգիական փոփոխություններն արտացոլվում են կողային տեսողության մեջ, որը սկսում է կտրուկ նվազել։ Ժամանակի ընթացքում տեսողության սրությունը վատանում է և զարգանում անդառնալի կուրություն։

Միայն հիվանդության վաղ ախտորոշումն է թույլ տալիս արդյունավետ բուժել և կանխել կուրությունը:

Ամենից հաճախ գլաուկոման ախտորոշվում է հետևյալ անբարենպաստ գործոնների առկայության դեպքում՝

ծերություն (70-ից հետո),

հեռատեսություն,

ցածր արյան ճնշում,

շաքարային դիաբետ,

հորմոնալ և նյարդային համակարգերի դիսֆունկցիան,

սրտանոթային համակարգի հիվանդություններ,

վիրահատություն և նախկինում բորբոքային պրոցեսներ,

հարազատների մոտ գլաուկոմայի առկայություն,

հորմոնալ դեղամիջոցների երկարատև օգտագործում։

Տեսողության օրգանի վնասվածքը կարող է դրսևորվել մեկ կամ մի քանի ախտանիշներով՝

ախտահարված աչքի տարածքում ցավի և ծանրության կրկնվող զգացում,

տեսադաշտի նվազում,

մառախուղ աչքերի առաջ,

գունավոր բծեր և շրջանակներ, երբ նայում եք պայծառ լույսի աղբյուրին,

տեսողության նվազում մթնշաղին,

աչքի խոնավություն։

Պաթոլոգիական պրոցեսների վաղ հայտնաբերման համար հատուկ սարքերի օգնությամբ հետազոտվում է օպտիկական նյարդի գլուխը, տեսողական դաշտը՝ կենտրոնական և ծայրամասային տեսողության թերությունները հայտնաբերելու համար։

Մինչ օրս հնարավոր չէ լիովին ազատվել գլաուկոմայից, սակայն ճիշտ և ժամանակին բուժմամբ հնարավոր է դանդաղեցնել հիվանդության առաջընթացը։ Թերապիայի մեթոդի ընտրությունը ուղղակիորեն կախված է պաթոլոգիական փոփոխությունների ծանրությունից, առկա ախտանիշներից, գլաուկոմայի ձևից և բաղկացած է դեղերի, վիրահատության կամ լազերային թերապիայի օգտագործումից:

Բուժման հիմնական նպատակն է նվազեցնել ներակնային ճնշումը, նորմալացնել օպտիկական նյարդի արյան մատակարարումը, բարելավել ակնագնդի հյուսվածքային կառուցվածքներում նյութափոխանակության գործընթացները:

Գլաուկոմայի սուր ձևի դեպքում շտապ միջոցներ են ձեռնարկվում ներակնային ճնշումը նվազեցնելու համար: Հետագայում հեղուկի արտահոսքը նորմալացնելու համար կատարվում է ուղղիչ իրիդէկտոմիա (ծիածանաթաղանթի մասնակի հեռացում)։

Շատ կարևոր է հիվանդության բուժումը սկսել վաղ փուլերում, երբ տեսողական ապարատի կառուցվածքներում տեղի ունեցող պաթոլոգիական փոփոխությունները կարող են շտկվել և առավել դրական արդյունքների հասնել։

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։