Վտանգավոր մաշկային գոյացությունների ժամանակին ախտորոշումը կանխում է դրանց վերածումը մելանոմայի

Մելանոման չարորակ ուռուցք է, որն առաջանում է պիգմենտային բջիջների (մելանոցիտների) դեգեներացիայի և վերարտադրության արդյունքում։ Ամենից հաճախ ազդում է մաշկի վրա, բայց կարող է առաջանալ նաև լորձաթաղանթներին: Այն բնութագրվում է ամբողջ մարմնում ուռուցքային բջիջների արագ տարածմամբ: Մելանոման ախտորոշվում է նրա մակերևույթից արված քսուքի հետքի ուսումնասիրությամբ։ Ախտորոշման հյուսվածաբանական հաստատումը կատարվում է գոյացության հեռացումից հետո։ Բուժումն իրականացվում է կախված մելանոմայի փուլից և կարող է բաղկացած լինել գոյացության վիրաբուժական միջամտությունից, ավշային հանգույցների հեռացումից, իմունոթերապիայից, ճառագայթային թերապիայից և քիմիաթերապիայից:

Մելանոմայի բուժման ընտրությունը կախված է դրա զարգացման փուլից, պրոցեսի տարածվածությունից և մետաստազների առկայությունից։ Եթե ​​բուժումը սկսվում է մելանոմայի հորիզոնական աճի փուլում, ապա դրա վիրահատական ​​հեռացումը առողջ հյուսվածքներում բավարար է։ Երբ հայտնաբերվում է խորը ուռուցքային ներխուժում, վիրաբուժական բուժումը զուգակցվում է ալֆա-ինտերֆերոնով իմունոքիմիոթերապիայի հետ՝ կանխարգելման կրկնությունը:

Մի քանի մելանոմաների հայտնաբերումը պահանջում է բոլորի հեռացում և լրացուցիչ քիմիաթերապիա, մաշկի ախտահարված տարածքների ճառագայթում կամ այս մեթոդների համակցություն իմունոթերապիայի հետ: Մելանոմայի հեռավոր մետաստազներով հիվանդները ենթարկվում են պալիատիվ բուժման՝ մեծ ուռուցքային օջախների հեռացում, որոնք ծանր անհանգստություն են պատճառում հիվանդին: Որոշ դեպքերում հնարավոր է մետաստազների հեռացման վիրահատություններ կատարել ներքին օրգաններից։

Ցավոք սրտի, նույնիսկ բժշկության զարգացման ներկա մակարդակի պայմաններում մելանոմայի յուրաքանչյուր երրորդ դեպքն ավարտվում է արագ մահով։ Հիվանդների մոտավորապես կեսը չի կարողանում երկարացնել կյանքը 5 տարուց ավելի:

Մելանոմայի կանխարգելումը ներառում է սադրիչ գործոնների ազդեցությունից խուսափելը և գոյություն ունեցող պիգմենտային նևիների նկատմամբ ուռուցքաբանական զգոնությունը: Բաց մաշկ ունեցող մարդիկ, հատկապես I և II ֆոտոտիպեր ունեցողները, պետք է խուսափեն ավելորդ ճառագայթներից և արևայրուքից: Կարևոր է սահմանափակել ուլտրամանուշակագույն ճառագայթների ազդեցությունը մաշկի այն հատվածներում, որտեղ գտնվում են պիգմենտային նևուսները: Եթե ​​նևուսի չափի, գույնի կտրուկ փոփոխություններ կան, ապա պետք է դիմել մաշկաբանին կամ ուռուցքաբանին: Մելանոմա-վտանգավոր մաշկային գոյացությունների և հաճախակի վնասված նևերի ժամանակին ախտորոշումը և վիրաբուժական հեռացումը կանխում է դրանց վերածումը մելանոմայի:

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։