Ձեռքերի դողի հիմնական պատճառները և բուժման սկզբունքները

Ձեռքերի դողն արտահայտվում է ձեռքի մկանների կրկնվող կծկումներով։ Այն կարող է լինել առաջնային կամ առաջանալ բազմաթիվ պատճառների, մասնավորապես՝ նյութափոխանակության կամ թունավորումների, նյարդային համակարգի կիզակետային և ցրված հիվանդությունների ազդեցության տակ։ Ցնցումը հայտնաբերվում է նյարդաբանական հետազոտության ժամանակ, նրա ծագումն օգնում են որոշել լաբորատոր թեստերը, նեյրոպատկերման և նեյրոֆիզիոլոգիական մեթոդները։ Բուժման ռազմավարության հիմքը պահպանողական դեղորայքային թերապիան է, որոշ դեպքեր պահանջում են վիրաբուժական միջամտություն։

Մեծահասակների մոտ ձեռքերի ցնցումների տարածված պատճառը էսենցիալ սարսուռն է: Նրա զարգացման մեջ ենթադրվում է ուղեղային նեյրոնների, բազալային գանգլիաների հիպերակտիվացման դերը։ Հիվանդությունը սովորաբար համարվում է մոնասիմպտոմատիկ, նրա միակ դրսևորումը ձեռքի դողն է, որն առաջանում է շարժման և կեցվածքը պահպանելու ժամանակ: Այս դողը անցնում է դաստակով և մետակարպոֆալանգեալ հոդերով, ունի 8-10 Հց հաճախականություն։

Վերին վերջույթների դողին զուգընթաց որոշ հիվանդներ ունենում են ձայնի, գլխի, ավելի հազվադեպ՝ մարմնի այլ մասերի դող։ Դրսևորումները սրվում են հուզմունքով, ֆիզիկական և հոգեկան սթրեսով, սակայն նվազում են ալկոհոլի ընդունումից հետո։ Ժամանակի ընթացքում ցնցումների ինտենսիվությունը կարող է նվազել և մեծանալ ամպլիտուդը: Երբեմն կլինիկական պատկերում ի հայտ են գալիս թեթև նյարդաբանական ախտանշաններ՝ անկայունություն քայլելիս և այլ կոգնիտիվ խանգարումներ։

Ձեռքերի ցնցման բուժման մարտավարությունը որոշվում է դրա պատճառներով: Ուժեղացված ֆիզիոլոգիական դողը դադարեցվում է այդ պատճառների վերացման միջոցով, սակայն պաթոլոգիական տարբերակները պահանջում են ակտիվ թերապիա: Դեղերի ուղղումը հիմնականում սիմպտոմատիկ կամ պաթոգենետիկ է:

Որոշ տեսակի ցնցումների վերացման համար անհրաժեշտ է նորմալացնել էնդոկրին-նյութափոխանակության գործընթացները և վերացնել վարակիչ գործոնները։ Թունավորման դեպքում իրականացվում է ինտենսիվ դետոքսիկացիոն թերապիա՝ ինֆուզիոն լուծույթներով, սորբենտներով, հակաթույններով։ Ուղղման ֆիզիկական մեթոդները ներառում են ձեռքի շարժումները սահմանափակող օրթեզների օգտագործումը, բուժական վարժությունները և մերսումը:

Ծանր ցնցումներով հիվանդներին, որոնք դժվար է արձագանքել դեղաբուժությանը, առաջարկվում է վիրաբուժական միջամտություն: Ստերեոտակտիկ վիրահատությունները ցուցված են կենտրոնական նյարդային համակարգի կիզակետային պաթոլոգիայի համար։ Դողը կարող է ճնշվել խորը էլեկտրական խթանման միջոցով: Հնարավոր է վերացնել ցնցման անմիջական պատճառը՝ հեռացնելով ծավալային գոյացությունները և վերացնելով գանգուղեղային վնասվածքների հետևանքները։

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։