Տոնզիլոֆարինգիտը՝ կոկորդի ցավի հիմնական պատճառ

Տոնզիլոֆարինգիտը ֆարինգիալ լորձաթաղանթի և նրա կառուցվածքների (պալատինային նշագեղձեր, կոկորդի հետևի ավշային հատիկներ) սուր վարակիչ հիվանդություն է:

Ամենից հաճախ հիվանդները դիմում են բժշկի կամ ինքնաբուժվում են հենց կոկորդի ցավի պատճառով։ Մինչև 2 տարեկան երեխաների մոտ 97% դեպքերում վարակը վիրուսային է։ Բակտերիալ տոնզիլոֆարինգիտով հիվանդանալու ամենամեծ հավանականությունը տեղի է ունենում 3-ից 45 տարեկանում, որից հետո այս տոկոսը փոքրինչ նվազում է։

Հիվանդության պատճառը սովորաբար վիրուսային վարակն է (շնչառական վիրուսներ, էնտերովիրուսներ, ադենովիրուսներ, հերպեսի և այլն) կամ բակտերիալ վիրուսներ. բայց կան նաև ավելի հազվադեպ պաթոգեններ (դիֆթերիայի հարուցիչ, սնկային վարակ):

Տոնզիլոֆարինգիտով հիվանդանալու հավանականությունը մեծանում է բերանի խոռոչի և ըմպանի որոշակի անատոմիական պայմաններում՝ լնդերում բորբոքային պրոցեսի առկայություն, նշագեղձերում խցանների առկայություն։

Հիվանդների մոտ այդ ընթացքում նկատվում են՝ կոկորդի ուժեղ ցավ, սովորաբար սիմետրիկ, կարող է տրվել ականջներին, եթե առկա է հետևի ֆարինգիալ պատի ընդգծված բորբոքում։ Վաղ մանկության տարիներին ուշադրություն է գրավում երեխայի ուտելուց հրաժարվելը, ավելի հեղուկ սննդի նախապատվությունը։ Ջերմաստիճանի բարձրացումը կարող է զգալիորեն տարբերվել նորմալից մինչև տենդային և բարձր (39-40 C): Միևնույն ժամանակ, հազի, ռնգային գերբնակվածության, քթից արտահոսքի և խռպոտության բողոքների ի հայտ գալը ավելի հավանական է, որ ցույց տա հիվանդության վիրուսային բնույթը։

Բուժման ընթացքը սկսելու համար անհրաժեշտ է անցկացնել կլինիկական նվազագույն ախտորոշում։ Արյան անալիզի օգնությամբ կարելի է կասկածել հիվանդի մոտ վարակիչ մոնոնուկլեոզի առկայությանը։

Բուժումն իրականացվում է համակարգային հակաբիոտիկ թերապիայի կիրառմամբ, առավել հաճախ օգտագործվում է պենիցիլինի պատրաստուկը։ Միևնույն ժամանակ, պատճառական գործոնն ամբողջությամբ վերացնելու համար անհրաժեշտ է հակաբիոտիկների երկարատև ընդունում: Դեղամիջոցի կարճ կուրսերը, դեղաչափերը, որոնք չեն համապատասխանում հիվանդի տարիքին և քաշի ցուցանիշներին, հանգեցնում են նրան, որ պաթոգեն բակտերիաների ամբողջական հեռացում չի իրականացվում և բորբոքային գործընթացն անցնում է սուր վիճակից մինչև քրոնիկ ձևի:

Բժիշկը պետք է նշանակի հակաբիոտիկ՝ հաշվի առնելով գանգատները, հիվանդության պատմությունը և հետազոտության տվյալները։

Վիրաբուժական բուժումը կատարվում է, եթե տոնզիլոֆարինգիտը կրկնվում է ավելի քան 2-3 տարի, նկատվել է ավելի վաղ, կամ առկա է անգինայի բարդություն՝ պերտոնզիլյար կամ պարաֆարինգեալ թարախակույտ։

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։