Բուժական սովապահության առանձնահատկությունները. Ինչպես չվնասել օրգանիզմին

Ուտելուց հրաժարվելը մարդկանց կողմից տարբեր կերպ է ընկալվում։ Ոմանց համար դա առողջ ապրելակերպ է, ոմանց համար՝ ինքնախոշտանգում։ Ավանդական բժշկությունը այս մեթոդը չի ողջունում, մինչդեռ այլընտրանքային բժշկությունն այն համարում է բազմաթիվ հիվանդությունների բուժման արդյունավետ մեթոդ։

Սննդից մարմինը ստանում է գլյուկոզա՝ էներգիայի հիմնական աղբյուրը: Երբ մարդը քաղց է զգում, մարմնի բջիջներն ազդանշան են տալիս սննդի պակասի մասին: Ստանդարտ դիետիկ գլյուկոզայի պաշարները սպառվում են մոտ 20 ժամվա ընթացքում:

Մենք գիշերը քնում ենք միջինը ութ ժամ, և այս ժամանակահատվածում մեր նյութափոխանակությունը դանդաղում է։ Հաշվի առնելով դա՝ կարելի է ասել, որ գլյուկոզան մեզ բավարարում է մեկ օրվա համար։ Ուստի սննդից մեկ օր հրաժարվելն անհետևանք կանցնի։

Ավելի երկար ժամանակահատվածը  հղի է նյութափոխանակության համար վտանգավոր հետևանքներով՝

սպիտակուցների քայքայում,

ճարպաթթուների թերի օքսիդացում,

լյարդի գերբեռնվածություն,

իմունային համակարգի թուլացում,

աղիքային միկրոֆլորայի խախտում,

սպառումը բջջային մակարդակում (հյուսվածքների վնաս):

Անձի համար դա կարող է հանգեցնել սրտի թթվածնի մատակարարման վատթարացման և դրան հաջորդող սրտի անբավարարության:

Երբ մարդը տարված է նիհարելու գաղափարով, նա պատրաստ է հրաժարվել սնունդից և միայն ջուր խմել։ Ենթադրվում է, որ հեղուկների օգտագործումը թույլ է տալիս «խաբել» ստամոքսին և ճնշել սովի զգացումը։

Թեև սա ավելի քիչ վնասակար գործունեություն է, քան սովապահությունը, սակայն հնարավոր չի լինի խուսափել հյուծվածությունից, եթե այն չափազանց երկար տևի: Ջրի մեջ գլյուկոզա չկա, ինչը նշանակում է, որ բջիջների համար կյանքի աղբյուր ևս չկա:

Բժշկական սովապահության կողմնակիցները պնդում են, որ սննդից և հեղուկներից հրաժարվելը շատ օգտակար է առողջության համար։

Այն ապահովում է՝

երիտասարդացում,

ինտելեկտուալ կարողությունների բարձրացում,

բորբոքման վերացում,

անձեռնմխելիության բարձրացում,

պայքար նորագոյացությունների դեմ։

Այս մեթոդով սննդից հրաժարվելու ամենաբարեխիղճ եղանակը 16/8 սխեման է։ Դրանով զբաղվում են նրանք, ովքեր ցանկանում են նիհարել, բայց չեն կարողանում դիմակայել հոգնեցնող ֆիզիկական վարժություններին։ Ըստ այդ եղանակի, 16 ժամ պետք է չուտել և 8 ժամվա ընթացքում ուտել այնքան, որքան կպահանջի օրգանիզմը՝ ընդհատումներով:

Մեթոդի առավելություններն են՝

նյութափոխանակությունը չի խախտվում,

ինսուլինի արտադրությունը նորմալացվում է,

16 ժամը բավական է, որպեսզի մարմինը մարսի սնունդը և անցնի ճարպային պաշարների այրմանը։

Կարող է առավելագույն օգուտ քաղել բժշկական սովապահությունից, երբ այն համակցվում է ինտենսիվ մարզումների հետ: Գլխավորը՝ հատկացված 8 ժամում գերսնվելը կանխելն է, հակառակ դեպքում 16-ժամյա սովապահությունը իմաստ չի ունենա, իսկ կարճաժամկետ բեռնաթափումը չի վնասի նյութափոխանակության գործընթացներին։

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն։