Ութ հոգու ցուցադրական պատժով, միջազգային հանրության և ՀՀ իշխանության համաձայնությամբ իրականացվում է վտանգավոր նախադեպի ստեղծում. Լարիսա Ալավերդյան

Ըստ Հայաստանի վարչապետի աշխատակազմի և Ադրբեջանի նախագահի վարչակազմի համատեղ հայտարարության՝ Հայաստանն ազատ է արձակում 2 ադրբեջանցի, Ադրբեջանը՝ 32 հայ զինծառայողների։

Ադրբեջանը հայ գերիների հանդեպ այնպիսի քաղաքականություն է որդեգրել, որով փաստորեն խուսանավում է խոստովանել, որ ոչ միայն խախտել է նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունը, այլ նաև Ժնևյան 3-րդ կոնվենցիան։ Բաքուն հայ զինգերիներին կարգում է հանցագործ՝ այդպիսով փոխում է նրանց կարգավիճակը, բոլորին վերագրում է ինչ-ինչ հանցագործություններ և իրենց ոչ թե որպես ռազմագերիների է վերադարձնում, այլ՝ իբրև թե հանցագործություններ գործած և դատապարտված անձանց։ Սա վկայությունն է Ադրբեջանի խարդախ, միջազգային իրավունքին ամբողջովին հակադրվող շարունակական քաղաքականության,- Aysor.am-ի հետ զրույցում նշել է ՀՀ նախկին ՄԻՊ, իրավապաշտպան Լարիսա Ալավերդյանը։

«32 գերիներին այս փուլում վերադարձնելը խորամանկ քաղաքականություն է. քաղաքական կեղտոտ առևտուր է, որն արվում է մարդկային ճակատագրերի միջոցով։ Թուրքիան և Ադրբեջանն այսպիսով ձևացնում են՝ իրենք ընդառաջ են գնում այսպես կոչված խաղաղության՝ իրականում մեզ համար մահաբեր խաղաղության պայմանագիր ստորագրելուն։ Ակնհայտ է, որ արդեն առաջադրած պայմաններին նորերն են ավելացնելու, Հայաստանից նոր զիջումներ են պահանջելու»։

Լարիսա Ալավերդյանի գնահատմամբ՝ այս քայլն արվում է թե՛ միջազգային հանրության, և թե՛ արդեն բարեկամացած ՀՀ իշխանության համար. օրվա իշխանությունը բավարար ջանք չի գործադրել գերիներին օր առաջ վերադարձնելու համար, բայց ահա սա ներկայացնելու են իբրև խիստ հերոսական ջանք։

«Ես ուզում եմ քաղաքական մեծ ու անթաքույց խաղերից դուրս շնորհավորել վերադարձող գերիների ընտանիքներին, որ վերջապես կտեսնեն իրենց զավակներին, հորոդորում եմ ընտանիքներին և պատկան մարմիններին երկարատև հոգեբանական և ֆիզիկական վերականգնողական աշխատանք տանել այդ անձանց հետ»։  

Լարիսա Ալավերդյանն ընդգծում է՝ և Ադրբեջանը և ՀՀ օրվա իշխանությունը նույն օրակարգն են առաջ տանում, այն է՝ Արցախի ազգային ազատագրական պայքարը, ինքնորոշման արդեն իրացված իրավունքի համար պայքարը պետք է ներկայացվի իբրև ահաբեկչություն։

«Ինքնորոշման այն էլ արդեն իրացված պայքարի պաշտպանությունն ուզում են նույնացնել, ներկայացնել իբրև տեռորիստական գործողություններ։ Մինչև անգամ միջազգային հանրության այն սուբյեկտները, որ այսքան տարի բանակցային գոծընթացքում Արցախի ղեկավարության հետ շփվել են հավասարը հավասարի պես, նրանք էլ ձայն չեն հանում։ Այսպիսով՝ Ալիևի ձեռքերով ստեղծում են միջազգային իրավունքի նախադեպ, որով կկարողանան ուղղակի ճնշել կամ ոչնչացնել աշխարհում մյուս բոլոր նմանատիպ շարժումները՝ ազգային ազատագրության, ինքնորոշման իրավունքի համար պայքարը»։

Լարիսա Ալավերդյանը հիշեցնում է՝ աշխարհում դեռ 50-ից ավելի չճանաչված պետություն կա, որ պայքարում է ինքնորոշման, անկախության համար։

«Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարության՝ ութ հոգու ցուցադրական պատժով և սպասվող դատական գործընթացներով միջազգային հանրության և ՀՀ օրվա իշխանության լուռ համաձայնությամբ իրականացվում է նախադեպի ստեղծումը։ Երբ ՀՀ իշխանության ներկայացուցիչները հայտարարում են, թե Արցախը Ադրբեջանի մաս է, ինչն ամբողջովին սուտ է, այսպիսով ցույց են տալիս, որ համաձայն են Բաքվի՝ Արցախի էլիտայի հանդեպ տարվող քաղաքականությանը»։