Ադրենալին. Անհրաժե՞շտ է արդյոք օրգանիզմին այդ հորմոնը

Ադրենալինը կարևոր և անհրաժեշտ հորմոն է և էներգիայի աղբյուր։ Ադրենալինը սթրեսի հորմոն է, որն արտադրվում է վերերիկամային մեդուլլայի կողմից: Էմոցիոնալ շոկի ժամանակ այս նյութի արտադրությունն ավելանում է՝ երբեմն հասնելով կրիտիկական մակարդակի։ Որոշակի ռեակցիա ստեղծելու համար մարմինը հատուկ ազդակներ է ուղարկում, որոնք օգնում են վերականգնել ներքին օրգանների և համակարգերի գործառույթները: Սթրեսային իրավիճակում ադրենալին հորմոնը որոշակի ռեակցիաներ է առաջացնում։ Օրինակ, երբ մարդը շատ նյարդային է, նրա ձայնը անհետանում է կամ սկսում է որովայնի ցավեր զգալ։

Եթե ​​դիտարկենք ֆիզիոլոգիական տեսանկյունից, ապա ադրենալինը կենսաբանորեն ակտիվ նյութ է, որի արտադրությունը մի քանի անգամ ավելանում է, երբ օրգանիզմը սթրեսի մեջ է։ Ադրենալինը արտադրվում է մակերիկամի կեղևի կողմից: Բայց այս նյութի ընկալիչները առկա են ամբողջ մարմնում:

Ադրենալինի աճ է առաջանում նաև էքստրեմալ գործունեության ժամանակ:

Հորմոնների մակարդակի բարձրացման հիմնական պատճառները.

սթրես,

կյանքի կամ առողջության համար իրական սպառնալիք,

ծանր սթրես,

անհանգստություն,

հետտրավմատիկ սթրեսի համախտանիշ։

Տարբեր տեսակի վնասվածքներից հետո հետտրավմատիկ սթրեսային համախտանիշի դեպքում արյան մեջ ադրենալինի կոնցենտրացիայի ավելացում է տեղի ունենում նույնիսկ այն ժամանակ, երբ մտածում ենք կրած սթրեսի մասին: Սա լի է կենտրոնացման, անքնության, դյուրագրգռության, ապատիայի, արցունքոտության և հուզական վիճակի անկայունության հետ կապված խնդիրներով: Որոշ դեպքերում հորմոնների մակարդակը բարձրանում է վերերիկամային գեղձերի բարորակ կամ չարորակ ուռուցքների պատճառով:

Ադրենալինի հիմնական գործառույթը մարմնի մոբիլիզացումն է: Սթրեսային իրավիճակում մարմնի բոլոր ուժերը մոբիլիզացվում են ինքնապաշտպանության և ինքնապահպանման համար։ Այս նյութը հատկապես արդիական է տրավմայի դեպքում։ Դա դրսեւորվում է նրանով, որ ուժեղ ցավերի ժամանակ առաջանում է ցնցում, եւ ցավը մի փոքր բթանում է։ Սա շատ կարևոր է, քանի որ շատ ուժեղ ցավերի դեպքում կարող է մահանալ, և ադրենալինի շնորհիվ մարմնի ուժերը մոբիլիզացվում են, դրանք ուղղված են ոչ թե ցավին դիմակայելուն, այլ վնասվածքը վերապրելուն: Ցավը արգելափակվում է հորմոնի կողմից և որոշ ժամանակով բթանում է հորմոնի հզոր արտազատմամբ:

Ադրենալինի մակարդակի մշտապես բարձր լինելը հղի է արյան անոթների վրա բացասական ազդեցությամբ։ Արդյունքում բարձրանում է արյան ճնշումը, և առաջանում է աթերոսկլերոզի, իշեմիայի և սրտանոթային այլ հիվանդությունների զարգացման վտանգ։ Սթրեսի հորմոնները վերահսկելու համար կարևոր է պարասիմպաթիկ նյարդային համակարգի ակտիվացումը: Դա անելու համար հարկավոր է հանգստանալ և գոյատևել իրավիճակը, սա ադրենալինի հակառակ արձագանքն է:

Ադրենալինի բարձր մակարդակի վտանգները

Երբ մեծ քանակությամբ ադրենալին է արտազատվում, օրգանիզմի համար շատ ավելի հեշտ է դառնում սթրեսը հաղթահարելը: Սակայն որոշ դեպքերում այս հորմոնի ավելցուկը կարող է բացասաբար անդրադառնալ առողջության վրա: Ազատվելուց հետո կարող են հայտնվել հետևյալ ախտանիշները՝

թուլություն,

գլխապտույտ,

սրտի հաճախության և զարկերակի բարձրացում,

տախիկարդիա,

ընդհանուր անհանգստություն,

գլխացավի հարձակում,

ձեռքերի կամ ոտքերի ցնցում,

արյան ճնշման ավելացում։

Ծանր իրավիճակում կարող է զարգանալ ստորին շնչառական համակարգի օրգանների այտուցվածություն։ Հորմոնի սիստեմատիկ արտազատմամբ մարդը դառնում է դյուրագրգիռ ու անհանգիստ։

Եթե ​​օրգանիզմը ադրենալինի կարիք ունի, մարդը ապատիա է ապրում, անընդհատ վատ տրամադրություն ունի, կարող է դեպրեսիա առաջանալ։ Հաճախ մարդիկ փորձում են այդ պակասը փոխհատուցել ալկոհոլային խմիչքների, թմրամիջոցների կամ հոգեմետ նյութերի օգնությամբ։ Բայց սրանք խնդրի լուծման կասկածելի ու վտանգավոր մեթոդներ են։ Բարդ կամ արտակարգ իրավիճակներում հորմոնների մակարդակի բարձրացումը մարմնի նորմալ ռեակցիան է: Բայց այս պայմանը կարող է նաև արհեստականորեն հրահրվել.

Ադրենալին ստանալու ամենահեշտ ձևը սարսափ ֆիլմ կամ մարտաֆիլմ ֆանտազիա դիտելն է:

Կարելի է նախընտրել նաև էքստրեմալ սպորտաձևերը՝ օդապարիկով թռիչք, դայվինգ, սաֆարի և այլն։

Նման սպորտաձևերը օգնում են ազատվել սթրեսից և լարվածությունից, զարգացնել մկանները և օգնում են հաղթահարել վախերն ու ֆոբիաները: Թիմային խաղերը ևս, որոնցում կա մրցակցության տարր, լավագույնն են հորմոնների մակարդակը բարձրացնելու համար։

Եթե ​​դուք չեք կարող ինքնուրույն բարելավել իրավիճակը, իսկ տագնապալի ախտանիշները շարունակում են ի հայտ գալ, խորհուրդ է տրվում դիմել բժշկի։ Քանի որ որոշ դեպքերում այս վիճակը ցույց է տալիս մարմնի տարբեր պաթոլոգիական գործընթացները: