Հայմորիտը երեխաների մոտ․ Բուժման մեթոդներ

Հայմորիտը մանկության շրջանում տարածված հիվանդություն է, որի ժամանակ առաջանում է դիմածնոտային սինուսների լորձաթաղանթի բորբոքում (հաճախ թարախային)։

Պաթոլոգիայի զարգացման հիմնական պատճառը սինուսները քթի հետ կապող անցուղիների խցանումն է, որի արդյունքում ալիքների օդափոխությունը վատանում է, և բարենպաստ միջավայր է ստեղծվում պաթոգեն միկրոֆլորայի վերարտադրության համար։ Նմանատիպ իրավիճակ կարող է առաջանալ վերին շնչուղիների վարակիչ և բորբոքային հիվանդություններից, քթի միջնապատի շեղումից, ադենոիդային հիպերտրոֆիայից և այլն:

Հայմորիտը երեխային բերում է զգալի անհանգստություն և մեծապես խաթարում է սովորական ապրելակերպը։ Կան ախտանիշներ, ինչպիսիք են քթի ցավը, թարախային արտահոսքը և այլն։ Պաթոլոգիայի անժամանակ բուժումը կարող է հանգեցնել լուրջ բարդությունների՝ մենինգիտ, գլխուղեղի թարախակույտ, եռաժանի նյարդի բորբոքում և այլն։ Այդ իսկ պատճառով ծնողները պետք է խորհրդակցեն որակյալ ԼՕՌ բժշկի հետ նույնիսկ հայմորիտի առաջին իսկ դրսևորումների ժամանակ։

Հայմորիտի տարբերակիչ ախտանիշը քթի մեջ ճնշման և ծանրության զգացումն է: Այս դեպքում ցավը հաճախ առաջանում է քնելուց հետո, կարող է տեղայնացվել ինչպես մեկ, այնպես էլ քթի երկու կողմերում։ Բացի այդ, հիվանդը ունենում է տարբեր ինտենսիվության կրկնվող գլխացավեր:

Մեկ այլ բնորոշ դրսևորում է ռնգային շնչառության խախտումը։ Ռնգային գերբնակվածությունը կարող է փոխարինվել շնչառության ժամանակավոր թեթևացմամբ, երբեմն մի քթանցքի գերբնակվածությունը փոխարինվում է մյուսի գերբնակվածությամբ, օրինակ՝ գլխի դիրքը փոխելիս։

Հայմորիտի այլ դրսևորումներ՝

մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացում,

սարսուռ,

թուլություն,

արագ հոգնածություն։

Հիվանդությունը զարգանում է սինուսներ ներթափանցող պաթոգենների (բակտերիաներ, վիրուսներ, սնկեր կամ դրանց համակցություններ) արդյունքում։ Ամենատարածված հարուցիչներն են՝ streptococcus, staphylococcus, pneumococcus, haemophilus influenzae, rhinovirus, coronavirus, parainfluenza վիրուսները և այլն։

Սովորաբար առողջ մանկական օրգանիզմը կարողանում է ինքնուրույն հաղթահարել սինուսներում առաջացող վարակը։ Այնուամենայնիվ, որոշ գործոնների ներքո երեխայի իմունային պաշտպանության ուժը նվազում է, և մարմինը դառնում է թուլ և ի վիճակի չի լինում դիմակայել պաթոգեններին:

Իմունիտետի նվազումը և միկրոօրգանիզմների ներթափանցումը քթի մաքսիլյար սինուսներ հրահրող գործոններ են՝

վերին շնչուղիների հիվանդությունների առկայությունը՝ տոնզիլիտ, ֆարինգիտ, քրոնիկ կամ սուր ընթացքի ռինիտ,

բերանի խոռոչի բորբոքային հիվանդություններ՝ կարիես, ստոմատիտ,

ադենոիդների հիպերտրոֆիա,

անատոմիականորեն նեղ քթանցքներ,

քթի խոռոչում պոլիպների և այլ գոյացությունների առկայություն,

քթի միջնապատի շեղում։

Դիմածնոտային սինուսների դրենաժի համար օգտագործվում է «կուկու» լվացման մեթոդը ( քանի որ պրոցեդուրաների ընթացքում երեխան պետք է ասի «կու-կու»): Օգտագործվում են ախտահանիչ լուծույթներ, որոնք ներարկվում են քթի խոռոչ։ Բացասական ճնշման ազդեցության տակ պայմաններ են ստեղծվում դիմածնոտային սինուսներից թարախային սեկրեցների արտանետման համար։

Բարդ դեպքերում, որոնք չեն ենթարկվում կոնսերվատիվ բուժմանը, կարող է անհրաժեշտ լինել կատարել վիրաբուժական միջամտություն՝ մաքսիլյար սինուսոտոմիա։

Երբ ի հայտ են գալիս սինուսիտի կասկածելի առաջին նշանները, առանց ժամանակ կորցնելու պետք է հերթագրել երեխային խորհրդատվության համար, քանի որ բուժման ուշացումը մեծ ռիսկ է առավել ծանր հիվանդությունների զարգացման ֆոնին։

«ԿՅԱՆՔԻ ՈՐԱԿ» բաժնի գործընկեր՝ «ԴԵՐԺԱՎԱ-Ս» ընկերություն