Բելգիայում շրջանային, դաշնային եւ եվրոպական ընտրություններում 5 հայ թեկնածու է առաջադրվել

Բելգիայում հուլիսի 9-ին կայանալիք շրջանային, դաշնային եւ եվրոպական ընտրություններում ներկայացված է հինգ հայ թեկնածու, որոնցից մեկը՝ Բրյուսելի շրջանային, երկուսը՝ ֆեդերալ, մյուս երկուսը՝ եվրոպական ընտրությունների ցուցակներում, գրում է «Արմենպրես»-ը։

Բրյուսելի շրջանային ընտրություններում «կանաչների» կուսակցության կողմից առաջադրված Նիկոլա Դավիթյանի խոսքով՝ հայ թեկնածուների ներկայությունը բելգիացի քաղաքական գործիչների ուշադրության կենտրոնում կպահի համայնքին հուզող հարցերը եւ կօգնի էլ ավելի արժեւորել համայնքի դերը՝ որպես քաղաքական կշիռ։

-Կպատմե՞ք Ձեր մասին։ Մասնագիտական ի՞նչ անցյալ ունեք եւ ինչպե՞ս հայտնվեցիք քաղաքականության մեջ։

Ծնվել եմ Բրյուսելում։ 1922 թվականին տատիկս ու պապիկս Թուրքիայից գնացել են Ֆրանսիա՝ Ցեղասպանությունը վերապրածների համար որբանոց հիմնելու: Երկար տարիներ հասարակական գործունեություն եմ ծավալել։ Աշխատել եմ տարբեր կազմակերպությունների հետ, որպեսզի եվրոպական կառույցներին մղենք իրենց բնապահպանական քաղաքականությունը բարելավելուն: Վերջին 10 տարում ես նույն բանն արել եմ Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության (ՀԲԸՄ) շրջանակներում` Հայաստանին և սփյուռքին վերաբերող հարցերի շուրջ։ Հետո գնացի Հայաստանում կառավարության հետ աշխատելու՝ Եվրոպայի հայկական սփյուռքի հետ հարաբերությունների ուղղությամբ։ Եղել եմ նաև Բելգիայի հայերի կոմիտեի նախագահը, այսինքն՝ համայնքի ներկայացուցիչը։ Նախկինում եւս ընտրվել եմ տեղական ընտրություններում։ Կարճ ասած՝  հասարակական եւ համայնքային գործերն են, որ ինձ գրավում են:

-Ինչո՞վ էր պայմանավորված «Կանաչների» կուսակցությունն ընտրելու Ձեր որոշումը։

Կարծում եմ՝ Արևմտյան Եվրոպայում բնապահպանական շարժումը մոտ 40 տարի առաջ ձևավորումից ի վեր ամենակարևոր քաղաքական շարժումն է։ Բնապահպանները նկատեցին, որ էկոլոգիական մեծ ճգնաժամը գալիս է, և այն ամենը, ինչ նրանք կանխատեսում էին, հաստատվեց։ Օրինակ, կլիմայական ճգնաժամի մասին մտածեք: Բայց էկոլոգիան միայն շրջակա միջավայրը չէ, դա նաև միջազգային հարաբերություններում գերիշխանության և շահագործման քննադատությունն է։ Սա հարցադրում է, որը վերաբերվում է արդյունաբերական երկրներում ավելորդ սպառմանն ու վատնմանը։

Հաճախ այս օրինակն է բերվում․ եթե ծխում ես, սնուցում ես տնտեսությունը՝ գնելով քո ծխախոտը: Եթե հիվանդանում ես ծխելուց, ապա պետք է վճարես բժիշկներին քեզ բուժելու համար: Այս ամենը բարձրացնում է ազգային եկամուտը թղթի վրա, քանի որ դու հարստացրել ես ծխախոտ վաճառողին ու բժշկին։ Բայց արդյոք ձեր կյանքն իսկապես ավելի բարեկեցի՞կ է, քան նախկինում: Արդյոք մենք չպե՞տք է այլ կերպ չափենք առաջընթացը:  

Այս հարցերը կարող են հեռու թվալ հայաստանյան իրողություններից։ Բայց պետք է հաշվի առել այս ամենը։ Բնապահպանները ցանկանում են նավթն ու գազը փոխարինել վերականգնվող էներգիայով։ Այնուամենայնիվ, գիտե՞ք, թե ինչու Եվրոպան թույլ տվեց Ալիևին կատարել իր բոլոր հանցագործությունները՝ առանց արձագանքելու։ Գիտե՞ք, թե ինչն է տալիս Թուրքիային և Ադրբեջանին իրենց ուժը, որը չունի Հայաստանը։ Ես ձեզ կդնեմ արահետի վրա. Բաքվից Իտալիա գազատարի շինարարությունն ավարտվել է 2020 թվականի հունիսին, իսկ պատերազմը Ղարաբաղում սկսվել է 2020 թվականի սեպտեմբերին։ Տեսնում ե՞ք կապը։ Հանածո վառելանյութերը թմրանյութեր են, որոնք մեզ դարձնում են դրանք մեզ վաճառողների գերին:

Ավելին, Հայաստանում բնապահպանական բազմաթիվ մարտահրավերներ կան։ Մենք պետք է հոգ տանենք մեր գեղեցիկ երկրի մասին, մաքուր պահենք նրա ջուրը, ազատվենք թափոններից, որոնք ավերում են որոշ վայրեր, ավելի լավ օգտագործենք մեր ռեսուրսները, զարգացնենք վերականգնվող էներգիաները և այլն։ Ես կարող էի ժամերով խոսել այս մասին, բայց գիտեմ, որ դուք այլ հարցեր ունեք։

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում։