Ի՞նչ կլինի, եթե ընդդիմությունը մանդատները վայր դնի

Հիմա հիմնական թեմաներից մեկն ընդդիմության մանդատները վայր դնելու հարցն է. ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է  քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը։

Նա, մասնավորապես, նշել է. «Ոմանք ասում են, որ նման դեպքում ոչ մի արտառոց  բան էլ չի լինի, բացի ԱԺ բյուջեի ծախսերի կրճատումն ու մի քանի տասնյակ ընտանիքների սոցիալական վիճակի վատթարացումը:

ԱԺ-ն կարող է շարունակել իր աշխատանքն առանց անիմաստ բանավեճերի, որի նպատակն այն է, որ խորհրդարանական ընդդիմությունն ընդամենը հիշեցնում է իր գոյության մասին ու ԱԺ աշխատանքների պատրանք  ստեղծի:

Մյուս կողմից Սահմանադրությունն ու ԱԺ կանոնակարգն ունեն կետեր, որոնք վերաբերում են ընդդիմությանը և դրա բացակայության պայմաններում ԱԺ-ն դառնում է ոչ լիարժեք: Օրինակ, որ ընդդիմությունը պետք է որոշ պաշտոններ ստանձնի և մանդատների քանակը պետք է լինի 1/3 և այլն:

Հասկանալով, որ գործող ռեժիմի պարագայում, բացարձակապես կարևոր չէ, թե սահմանադրության ու օրենքների որ կետերն են խախտվում, ինչպես ցանկանան, այնպես էլ կձևակերպեն ու կշարունակեն իրենց աշխատանքը: Բայց․․․ , առաջանում են մի շարք հարցեր գործող իշխանության ներքին ու արտաքին լեգիտիմության խնդրում:

Ներքին խնդիրներ

Ներքին կյանքում այս ԱԺ-ն չի ներկայացնի հանրության քաղաքական պատկերացումների համամասնությունը: Փաստորեն, հիմա ԱԺ-ն ներկայացնում է հանրության 25%-ն (ընտրություններին մասնակիցների քանակը) 2021-ի քաղաքական վիճակի պատկերացմամբ , իսկ ներկայիս սոցհարցումների տվյալներով ընդամենը 5-10 %, ինչը նոնսենս է ու նման ԱԺ-ն չի կարող որպես բարձրագույն քաղաքական մարմին ընկալվել: Սա հայտնի անձի՝ իր «լեգիտիմության» հեքիաթի ավարտը կլինի:

Արտաքին խնդիրներ

Հայաստանը լրջագույն աշխարհաքաղաքական խնդիրների ու որոշումների առջև է կանգնած և ոչ մի միջազգային պարտնյոր չի ցանկանա աշխատել այն կառավարության հետ, որի ցանկացած որոշման օրինականությունը հաջորդ իշխանությունը կարող է դատարանում վիճարկել: Ում է պետք նման պարտնյոր Հայաստանում և ով պետք է լուրջ բանակցություններ վարի իրենց հետ: Հենց ռեժիմի արտաքին հովանավորները կստիպեն, որ նոր ԱԺ ընտրություններ անցկացվեն ու «համոզելու» ձևն էլ կգտնեն:

Հ.Գ. Մակրոնի կուսակցության ԵՄ խորհրդարանում հավաքած 16% -ի հետևանքով Ֆրանսիան արտահերթ ընտրությունների է գնում, իսկ Ուկրաինայում մեծ խնդիր է առաջացել բանակցություններ սկսել Զելենսկու հետ, ում ժամկետն արդեն լրացել է: Իսկ ով ասեց, որ եթե իր հետ որևէ պայմանագիր կնքվի, տարիներ հետո Ուկրաինայի հաջորդ ղեկավարությունը դրանք կասկածի տակ չի դնի ու չի լուծի պայմանագրերը:

Այնպես որ, 5-10 տոկոսը ներկայացնող միակուսակցական խորհրդարանի հետ, որտեղ չկա անգամ պետական ընտրությունների միջոցով ընտրված նախագահ, որևէ մեկը բանակցություններ չի վարի ու, առհասարակ, չի հարաբերվի»։