18/02/2014 21:05
Մեր օրերի «Մի կաթիլ մեղրը». Ինչպես զուգարանը հարևաններին հասցրեց դատարան
Aysor.am-ի շարքը` «Օրենքի զոհերը», այն մարդկանց մասին է, ովքեր մեղադրվելուց հետո պայքարել ու արդարացման վճիռ են լսել:
Գյումրու 58-ամյա բնակչուհի Դոնարա Մկրտչյանին և նրա 20 տարվա դրկից հարևաններին շենքի ընդհանուր հարթակը տնօրինելու իրավունքը թշնամի է դարձել ու մի քանի անգամ հասցրել դատարան:
Դ. Մկրտչյանը ասում է՝ նախկինում իրենք երբեք խնդիր չեն ունեցել, թեև իրար հետ շատ մտերիմ չեն եղել:
«Ամեն ինչ սկսվեց նրանից, երբ ես մեր հարթակի մի մասը որոշեցի սարքել փոքրիկ սնդուկ, որտեղ պահում էի կարտոֆիլի պաշարը: Ինքը բողոք ներկայացրեց, որ իրեն խանգարում է, անցնելուց կպել է և զուգագուլպան հատ է գնացել, ասացին, քանդեցի: Դրանից հետո մի օր ինքը եկավ, թե արի միջանցքում փռված լվացքդ հավաքի, ես շինարարություն եմ անում, ես էլ առանց հարցեր տալու հավաքեցի: Հետո պարզվեց, այդտեղ զուգարան է ուզում սարքել, իսկ իր տանինը լոգարանին է միացրել և մեծացրել այն»,- ասաց Դ. Մկրտչյանը:
Շենքը, որի հարթակը թշնամության պատճառ է դարձել, ամեն հարևանի համար առանձին նախատեսված և դռնով առանձնացված հարթակ ունի, սակայն հարևանը որոշել է իր սանհանգույցը մեծացնել ընդհանուր հարթակի հաշվին:
«Երբ տեսա, որ իրենք իրենց դռնից մեկ մետր մեծությամբ տարածք են վերցրել, շինություն են սարքում, զանգեցի ոստիկանություն, որ շենքի ընդհանուր հարթակում՝ ընդ որում՝ առաջին հարկում, շինարարություն են անում, ինձ խանգարում են: Ոստիկանությունը եկավ, դադրեցրեցին շինարարությունը, իրենց էլ 60 հազար դրամ տուգանեցին»,- ասաց նա:
Սակայն այստեղ պատմությունը չի ավարտվում, Դ. Մկրտչյանի խոսքով՝ հակառակը, ավելի հետարքրքանում է, քանի որ պարզվում է, որ այս ամենի հետ ինչ-որ կապ ունի իրենց շենքի 4-րդ հարկում բնակվող, Գյումրու քաղաքապետարանի Ինքնակամ շինությունների և հողի վերահսկողության բաժնի պետ Սլավիկ Ղազարյանը:
«Նա ինձ կանչեց, կաշառք առաջարկեց, ասեց, արի գումար տամ, մի 500 դոլար, չտեսնելու տանք շինարարությունը: Ասեցի, ես քեզ 1000 դոլար կտամ, որ դա չկառուցվի, որովհետև ամբողջ կոյուղին քանդվելու է այդ շինարարության համար: Ես այդ մասին դատարանում էլ ասեցի, բայց ոչ մի ուշադրություն չդարձրեցին, դատավորը ոչ մի բան չասեց, ասես կաշառված լիներ, ինձ անգամ ծանուցագիր չտվեցին և առանց ինձ դատ արեցին ու մերժեցին բողոքը»,- պատմում է տիկին Դոնարան:
Դ. Մկրտչյանի խոսքով՝ Սլավիկ Ղազարյանը դատարանում ասել է, որ չի տեսել շինարարությունը՝ մինչև որ այն ավարտել են: «Մի ամբողջ հատոր բողոքներ եմ գրել այդ շինարարության դեմ, սակայն ապարդյուն: Հետո քաղաքապետի որոշմամբ այդ տարածքը կիսեցին երկու հարևանների միջև, մեկը լոգարան կառուցեց, մեկը զուգարան, իրենց կոմունալը ընդհանուր հարթակ հանեցին, մենք էլ մյուս երկու հարևանով բողոք գրեցինք դատարան: Դատարանում 1 ամիս գործը քննվում էր, հետո շշուկներ լսեցի, որ փաստաբան Աննա Դավաթյանը միջնորդություն է անում, որ հարցը հոգուտ իրենց լուծվի: Մեկ էլ դատարան բերեցին այն ժամանակվա քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանի որոշումը, որ այդ տարածքը իրենց է պատկանում, ես էլ քաղաքապետարանից գրավոր կերպով նման որոշում կայացնելու հիմքեր պահանջեցի, որ եթե սեփականաշնորհումը առանց իմ համաձայնության է եղել, ես բողոքելու եմ: Շատ փաստաբաններ հրաժարվեցին ինձ օգնել, քանի որ խոսքը քաղաքապետի որոշման մասին էր, սակայն դա կեղծ փաստաթուղթ էր, չկար Վարդան Ղուկասյանի ստորագրությունը»,- ասում է նա:
Դատարանը, սակայն, մերժել է իրենց բողոքը և իրենքՎարչական դատարան հայց են ներկայացրել: «Այդ ժամանակ էլ ինձ շատ օգնեցին «Հայաստանն ընդդեմ կոռուպցիայի» ծրագրի փաստաբաններ Կարեն Հովհաննիսյանն ու Գայանե Գևորգյանը: Նրանք անվճար իրավաբանական խորհրդատվություն մատուցեցին, քանի որ իրենք էլ հասկացան, որ այս գործում խիստ կոռուպցիոն ռիսկեր կան»,- պատմում է նա:
Դ. Մկրտչյանի խոսքով՝ այս ընթացքում հարևանուհին որոշել է իր դեմ ոստիկանություն հաղորդում տալ, թե, իբր, ինքը նրան հարվածներ է հասցրել նույն հարթակում:
«Իրենք էլ ոստիկանություն հաղորդում ներկայացրեցին, որ ես իրեն մուտքում հարվածել եմ, բայց փաստաթղթով կար, որ ես այդ ժամին դատարանում եմ եղել: Ուղիղ մեկ ամիս տարան-բերեցին դատախազություն, հասավ նրան, որ հարևանուհիս ասեց՝ կամ պետք է գնամ դատվեմ, կամ հրաժարվեմ իմ հայցից: Ես ասացի, որ պետք է պայքարեմ: Գործը ուղարկվեց դատավոր Հարություն Մովսիսյանի վարույթ, մի հրաշալի դատավոր, ով 9 ամիս իմ փաստաբանի հետ ամենյան մանրամասնություններով դատավարություն վարեցին ու դատախազի՝ դատը խանգարելու ժամանակ էլ նա ասեց, որ եթե գործը մինչև դատարան հասնելը չի կարճել, ուրեմն թող չխանգարի: Ինքը անգամ բռնեց, որ սուտ վկա էին բերել դատարան: Փաստաբանս էլ, չնայած երիտասարդ տարիքին, շատ հմուտ էր, շատ շնորհակալ եմ նրանց»,- ասաց նա:
Փաստաբան Կ. Հովհաննիսյանի խոսքով՝ մեղադրանքի միակ ապացույցը իր խոսքով՝ «տուժողի» և նրա աղջկա ցուցմունքներն էին, որոնք չհաստատվեցին դատարանում:
Իսկ վիճահարույց զուգարանը այսօր էլ հարթակում է, չի քանդվել, քանի որ դատարանի վճիռները դեռևս բողոքարկվում են:
Նախորդող հրապարակում՝ «Օրենքի զոհերը». Ծովինար գյուղի բնակիչը առանց փաստաբանի հասել է արդարացման
Օրենքի զոհերը. 5 երեխաների հայրը արդարացվել է իր դստեր բռնաբարության գործով
Օրենքի զոհերը. Գրիշա Վիրաբյան. Իմ կյանքը պայքարով էլ կավարտվի
Օրենքի զոհերը. Երեխայի բռնաբարության և սպանության մեղադրանքից` արդարացում
«Օրենքի զոհեր». «ՄԱՊ»-ի գործ. Սիլվա Խաչատրյանն անմեղ է
«Օրենքի զոհերը». Տիգրան Առաքելյան. Մի օր իրական արդարադատություն է լինելու
Պռոշյանի գյուղապետի սպանության գործ. Ու՞մ դեմ պայքարենք, համակարգի՞
«Օրենքի զոհերը». Արջուտի միակ դպրոցի հիմնադիր տնօրենն արդար է
